SAPIENTIA CHRISTIANA

A

CLAUDIO ARVISENET (*)
CANONICO ET VICARIO GENERALI TRECENSI

Proloquium ad Christi Sacerdotes
Proloquium ad Christi Fideles
Cap. I. De fine hominis
Cap. II. De Salute
Cap. III. Cum metu et tremore salus perficienda
Cap. IV. Quanti vocationem suam facere debeat christianus
Cap. V. Quod pauci sint veri christiani
Cap. VI. De fide
Cap. VII De integritate fidei
Cap. VIII. De fidei jactura
Cap. IX. De christianae religionis institutione
Cap. X. De Deo optimo, maximo
Cap. XI. De sanctissimae Trinitatis mysterio
Cap. XII. De Filii Dei incarnatione et hominum redemptione
Cap. XIII. De divinitate Jesu Christi Domini et Salvatoris nostri
Cap. XIV. De Passione Domini Nostri Jesu Christi
Cap. XV. De Sancto Spiritu
Cap. XVI. De Ecclesia Christi
Cap. XVII. De summo romano Pontifice, capite visibili Ecclesiae, Christi Domini in terris vicario
Cap. XVIII. De Sanctorum communione
Cap. XIX. De signo christianorum
Cap. XX. De fidei Symbolo
Cap. XXI. De Episcopis Ecclesiae Christi rectoribus et infallibilitate corporis episcopalis et Pontificis maximi
Cap. XXII. De tempore
Cap. XXIII. De tempore redimendo
Cap. XXIV. De morte
Cap. XXV. De vano mortis metu
Cap. XXVI. De Judicio extremo
Cap. XXVII. De inferno
Cap. XXVIII. De Caelo (novitas)
Cap. XXIX. De Purgatorio
Cap. XXX. De paucitate electorum (**)
Cap. XXXI. De sancta Spe
Cap. XXXII. De desperatione
Cap. XXXIII. De praesumptione
Cap. XXXIV. De Dei amore
Cap. XXXV. De dilectione proximi
Cap. XXXVI. De orationis necessitate
Cap. XXXVII. Quomodo orandum sit
Cap. XXXVIII. De oratione dominica Pater noster
Cap. XXXIX. De sacrosancto Missae sacrificio
Cap. XL. De beatissima Dei genitrice Virgine Maria
Cap. XLI. De peccato mortali
Cap. XLII. De summa peccatoris miseria
Cap. XLIII. De poena peccati
Cap. XLIV. Quam periculosum sit peccatori conversionem suam differre
Cap. XLV. De poenitentia
Cap. XLVI. De gemitu et dolore poenitentis
Cap. XLVII. De bonis veri poenitentis operibus

Cap. I. Quod christianus vir facile possit in quolibet statu poenitentiae opera facere
Cap. II. De tentationibus
Cap. III. Quod servus Dei homines timere non debeat
Cap. IV. De scandalo
Cap. V. De libris perversis
Cap. VI. Quod christianus vir debeat lectioni intendere
Cap. VII. De poenitentiae sacramento
Cap. VIII. Quam periculosum sit et malum peccata in confessione celare
Cap. IX. De vana confessionis formidine
Cap. X. De contritione
Cap. XI. Quam necessarium sit firmum emendationis propositum
Cap. XII. De sanctissimo Eucharistiae sacramento
Cap. XIII. Quanta bona praestantur digne communicantibus
Cap. XIV. Quanta cura debeat se christianus ad communicandum disponere
Cap. XV. De Praesentia Dei
Cap. XVI. De pura Intentione
Cap. XVII. De Modestia in vestibus
Cap. XVIII. De festorum dierum Sanctificatione
Cap. XIX. Quomodo christianus debeat dominicos et festos dies sanctificare
Cap. XX. Quod christianus diebus dominicis et festivis parochiae suae officiis interesse debeat
Cap. XXI. De religiosa reverentia in templo Dei tenenda
Cap. XXII. De zelo pro decore domus Dei
Cap XXIII. De abstinentia et jejunio
Cap. XXIV. De peccato veniali
Cap. XXV. De voluntate Dei fideliter facienda
Cap. XXVI. De divitiis hujus mundi
Cap. XXVII. De furto et injustitia
Cap. XXVIII. De eleemosyna
Cap. XXIX. De castitate
Cap. XXX. De sobrietate
Cap. XXXI. Quod servus Dei mundum fugere debeat
Cap. XXXII. De superbia
Cap. XXXIII. De humilitate
Cap. XXXIV. Quod servus Christi debeat inimicis condonare, eosque diligere
Cap. XXXV. De blasphemiis et juratione
Cap. XXXVI. De luxus superbia
Cap. XXXVII. De comoediis et choreis
Cap. XXXVIII De patientia in adversis
Cap. XXXIX. Quod christianus debeat Christi patientiam imitari
Cap. XL. Quantum cavere debeat Christi servus, ne proximum verbo aut cogitatione laedat
Cap. XLI. Monita ad conjuges christianos
Cap. XLII. De christiana filiorum educatione
Cap. XLIII. De officiis filiorum erga parentes
Cap. XLIV. De recte sancteque vivendi regula

INDEX CONTINENS MEDITATIONES PRO SECESSU SACRO

Sapientia christiana. A Claudio Arvisenet, Canonico et Vicario generali Trecensi. Editio recentissima cura Presbyteri Ruraemundani, introducente plurimum R. D. Dre Francisco Féron, Professore in Seminario Ruraemundensi. Mechliniae. H. Dessain, SUMMI PONTIFICIS, SS. CONGREGATIONUM RITUUM ET DE PROPAGANDA FIDE NECNON ARCHIEP. MECHLINIEN. TYPOGRAPHUS. 1933, pag. 414.

Sapientia christiana. A Claudio Arvisenet, Sacerdote Lingonensi, auctore Memoriale vitae sacerdotis. Tomus primus. Lingonis. TYPIS et propriae ad fusuram officinae characteribus CLAUDII LAURENT-BOURNOT. Anxi. (1803.), pag. VII+351. 

Sapientia christiana. A Claudio Arvisenet, Sacerdote Lingonensi, auctore Memorialis vitae sacerdotis. Tomus secundus. Lingonis. TYPIS et propriae ad fusuram officinae characteribus CLAUDII LAURENT-BOURNOT. Anxi. (1803.), pag. 339.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nihil obstat.

J. NAULAERTS Can. Lib. Cens.

(*) "Claudius Arvisenet, canonicus et vicarius generalis dioeceseos Trecensis (Troyes), natus erat anno 1755 in urbe Lingonica (Langres). Intercedente imprimis avunculo, qui regioni Lingonensi iudex constitutus erat, puer missus est in collegium Molshemiense, ubi egregie humanitatis studiis excolebatur; iuvenis vero Parisiis in communitate Laudunensi tum in sacram theologiam incumbebat multa cum laude, cum philosophiae lectoris munere qui fungeretur dignus habebatur. Ad sacerdotium cum esset evectus a Reverendissimo Domino episcopo Lingonensi M. de la Luzerne, canonici dignitas in eum delata est atque archidiaconi dioecesis. Sic, cum revolutio illa incideret, unice ad officia sui muneris addictus videbatur. Sed iuramento illo impio, ad quod sacerdotes tunc undique adigebantur, reiecto exul aufugit in pagum Luceriam Helvetiorum. Exilii istius tempore usus est Arvisenet componendo libros pios, e quibus ille, «Memoriale vitae sacerdotalis» qui inscribitur, praecipuo loco merito tenetur, longe lateque cum sit sparsus et laudibus ornatus a Summo Pontifice Pio VII. Tandem anno 1803 in patriam redux a Reverendissimo Domino de la Tour-du-Pin archiepiscopi Trecensi canonicatus dignitatem et vicarii generalis munus oblatum accepit, quo in officio ab illis, qui succedebant, episcopis retentus obiit Gradisi (Gray) anno 1831 die 17 Febr.

Arvisenet omnibus illis excellens virtutibus, quibus florere decet sacerdotes, vitae sanctitate non minus quam eruditione altissima omnium sibi comparavit venerationem.

Alia scripta, quae Latine edidit, sunt: 1) Sapientia christiana 2 vol. 2) Manuductio iuvenum ad sapientiam, quae scripta ipse auctor etiam in linguam Gallicam transtulit, alterum sub titulo Guide de la jeunesse dans les voies du salut. Praeterea Gallice scripsit: 3) Mémorial des disciples d. J.-C. 4) Maximes et devoirs des peres et meres. 5) La vertu angélique (cf. Fr. X. de Feller, Bibliographie universelle)...". – Memoriale vitae sacerdotalis. Auctore Claudio Arvisenet, olim Canonico et Vicario generali Trecensi in Gallia; De Sacrificio Missae. Tractatus asceticus continens praxim attente, devote et reverenter celebrandi. Auctore Ioanne Cardinali Bona Ord. Cist., ("Bibliotheca ascetica mystica". Series operum selectorum quae consilio atque auctoritate Eminentissimi et Reverendissimi Domini Antonii Cardinalis Fischer Archiepiscopi Coloniensis denuo edenda curavit Augustinus Lehmkul S. J.), Friburgi Brisgoviae. Sumptibus Herder, TYPOGRAPHI EDITORIS PONTIFICII. MCMVI, pp. 3-4.

(**) Deest in editione Mechliniensi (1933).

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMV-MMXI, Kraków 2005-2011