Św. Franciszek Salezy nawraca heretyków

 

(Misja w Chablais)

 

KS. M. HAMON

 

––––––––

 

SPIS TREŚCI

 

 

ROZDZIAŁ I. – Misja w Chablais. Trudności, jakie w początkach napotyka. Pobyt Franciszka w twierdzy Allinges. Kontrowersje z heretykami. (Od r. 1593 do lutego 1595 r.)

 

ROZDZIAŁ II. – Pierwsze powodzenia. Nowe niebezpieczeństwa. Nawrócenie adwokata Poncet. Pielgrzymka do Voirons. Dysputa z pastorem Viret. Nawrócenie barona d'Avully. Podróż do Turynu. (Od kwietnia 1595 r. do października 1596 r.)

 

ROZDZIAŁ III. – Wzniesienie pierwszego ołtarza w Thonon. Przywrócenie pierwszych proboszczów. Syndyk Fournier wyrzeka się herezji. Konferencje z pastorem Bèze. Niestrudzona działalność misjonarza. (Od listopada 1596 do września 1597)

 

ROZDZIAŁ IV. – Czterdziestogodzinne nabożeństwo w Annemasse. Biskup de Granier przedstawia Świętego na sufragana. Ciężka choroba Franciszka. Działalność O. Cherubina w Thonon. (Od września 1597 do kwietnia 1598 r.)

 

ROZDZIAŁ V. – Tłumny powrót ludności do wiary katolickiej. Czterdziestogodzinne nabożeństwo w Thonon. Rozporządzenie książęce przeciw heretykom. (Od kwietnia do grudnia 1598 r.)

 

–––––––––––

 

 

Ks. Hamon, Żywot świętego Franciszka Salezego Biskupa i Księcia Genewy, Doktora Kościoła (a). Przekład z nowego jubileuszowego wydania z 1922 r. dokładnie przejrzanego i poprawionego przez Ks. Gonthier kanonika anezyjskiego i Ks. Letourneau proboszcza Stow. Świętego Sulpicjusza. Tom I. Kraków 1934, ss. 109-254.

(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono; tytuł artykułu oraz numeracja rozdziałów od red. Ultra montes).

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Pozwolenie Władzy Duchownej:

 

L. 4567/34.

 

POZWALAMY DRUKOWAĆ.

 

Z Książęco Metropolitalnej Kurii.

 

Kraków, dnia 21 kwietnia 1934.

 

† ADAM STEFAN.

 

Ks. Stefan Mazanek

kanclerz.

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Przypisy:

(a) "Św. Franciszek Salezy (Franciscus Salesius), Biskup, Wyznawca, Doktor Kościoła; – święto 29 stycznia.

Urodził się 21 sierpnia 1567 na zamku Sales pod Thorens (Sabaudia), jako najstarszy syn Franciszka de Sales pana na Nouvelles i Franciszki de Sionnas. Słuchał prawa w Paryżu i Padwie, postanowił jednak zostać kapłanem i przyjął święcenia w r. 1593. W ciągu 4 lat niezmordowaną pracą duszpasterską i bezgranicznym poświęceniem zdobywał z powrotem dla katolicyzmu całkiem już skalwinizowaną prowincję Chablais. W r. 1599 mianowany koadiutorem biskupa genewskiego, po jego śmierci w r. 1602 został biskupem Genewy (stolica w Annecy). Założył seminarium, organizował konferencje dla duchowieństwa i synody. Z św. Joanną Franciszką de Chantal założył zakon wizytek. Nadzwyczajną uprzejmością, dobrocią, łagodnością a zarazem mądrą stanowczością zdobywał tysiące dusz dla Chrystusa i Kościoła. Niezrównany spowiednik, kaznodzieja (b) i pisarz duchowny. (Wstęp do życia pobożnego – Filotea, Traktat o miłości Bożej) (c). Umarł 28 grudnia r. 1622 w Lugdunie; grób w Annecy. Kanonizowany w r. 1665, ogłoszony Doktorem Kościoła w r. 1877, patronem dziennikarzy i literatów w r. 1923". – Biskup Karol Radoński, Święci i Błogosławieni Kościoła Katolickiego. Encyklopedia Hagiograficzna. Warszawa – Poznań – Lublin [1947], s. 135. (d)

 

(b) Zob. Św. Franciszek Salezy, Kazanie o wieczności Kościoła świętego.

 

(c) Zob. 1) Bp Jan Piotr Camus, Duch świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego.

 

2) Przewodnik życia duchownego dla wszystkich – z dzieł św. Franciszka Salezego.

 

3) Św. Franciszek Salezy Biskup i Książę Genewy, Doktor Kościoła, Traktat o miłości Bożej. Bóg odrzucił naród żydowski (Tractatus Amoris Divini. Deus reprobavit Judaicum populum).

 

(d) Por. 1) F. J. Holzwarth, Historia powszechna. Dzieje nowożytne. Rzut oka na czasy rewolucji religijnej.

 

2) Ks. Marceli Nowakowski, Heretycy i sekciarze. Marcin Luter, twórca pseudoreformacji.

 

3) Ks. Jakub Balmes, Fanatyzm i indyferentyzm, ich źródła i następstwa.

 

4) Ks. Albert Stöckl, Wyrodzenie się mistycyzmu poza Kościołem.

 

5) Św. Teresa od Jezusa, Starania o nawrócenie heretyków.

 

6) Ks. Zygmunt Baranowski, Reformy małżeńskie Lutra.

 

7) Albert von Ruville, Metody pseudoreformatorów w walce z Kościołem.

 

8) "Przegląd Powszechny". M, Henryk VIII i klasztory w Anglii.

 

9) Ks. Stanisław Załęski SI, Karta z dziejów Kościoła w Anglii.

 

10) Ks. Jacek Tylka SI, Dogmatyka katolicka. a) Traktat o Kościele Chrystusowym. b) O obojętności, czyli indyferentyzmie w rzeczach religii.

 

11) Ks. Kazimierz Bisztyga SI, a) Kościół katolicki. b) Trzymaj się wiary katolickiej.

 

12) Bp Władysław Krynicki, Dzieje Kościoła powszechnego.

 

13) O. Mikołaj Jamin OSB, Myśli ściągające się do błędów tegoczesnych. a) O jedności prawdziwej religii. b) Jezus Chrystus potępia tolerantyzm. c) Poza Kościołem nie ma zbawienia.

 

14) Ks. Walenty Gadowski, Nauka Kościoła. Wybór orzeczeń dogmatycznych Kościoła katolickiego i jego praw kanonicznych.

 

15) Ks. Peter Einig, Usprawiedliwienie (justificatio).

 

          16) O. Jan Jakub Scheffmacher SI, Katechizm Polemiczny czyli Wykład nauk wiary chrześcijańskiej przez zwolenników Lutra, Kalwina i innych z nimi spokrewnionych zaprzeczanych lub przekształcanych.

 

17) Kongregacja Św. Inkwizycji, Wyznanie Wiary dla heretyków przechodzących na łono Kościoła katolickiego.

 

(Przypisy od red. Ultra montes).

( PDF ) 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMVIII-MMIX, Kraków 2008-2009

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: