O współczesnym tzw. ekumenizmie
BP OLIVER ORAVEC
––––––
W Wyznaniu Wiary (Credo) w Mszy świętej Kościół wyznaje: "Wierzę w jeden, święty... Kościół...". A tu nagle moderniści, przedstawiciele Neokościoła oraz inni wrogowie Kościoła chcą nam wmówić, że Kościół jest podzielony a zatem potrzebuje zjednoczenia z pomocą tzw. ekumenizmu. Robią z ludzi głupców, ponieważ zmuszają ich do wyznawania czegoś, w co nie mają wierzyć. Kościoła Chrystusowego, który jest Mistycznym Ciałem Chrystusa nie można rozbić, podzielić. Zawsze było i jest przedmiotem wiary Kościoła Chrystusowego, że Kościół ten był, jest i zawsze będzie tylko jeden i zawsze był nim Kościół rzymskokatolicki złączony z tymi wschodnimi Kościołami, które wyznają tę samą wiarę. Tego, że od tego Kościoła odpadli albo oddzielili się określeni katolicy a potem utworzyli jakieś sekty, nie można nazwać podziałem Kościoła. Oni po prostu odpadli od Kościoła Chrystusowego. Ekumenistom w ogóle nie chodzi o zjednoczenie wszystkich ludzi w Kościele Chrystusowym, ale pochłoniętym masońskimi ideami chodzi o stworzenie wielkiego ekumenicznego "Kościoła", który by ogarnął wszystkie możliwe wiary, błędy i kulty. Chodzi im o to, aby ten wielki "Kościół" nie pozwalał katolikom na wyznawanie swojej nadrzędności i prawowitości, ale aby wszyscy byli sobie nawzajem równi. Ten wielki globalny "Kościół" stopniowo zapomni czystej nauki Chrystusowej, bowiem nie będzie mógł "urazić" tych, którzy nie uznają tego nauczania. Będzie zmuszony poświęcić się jedynie socjalno-ekologicznym problemom ludzkości, takim jak narkotyki, dziury ozonowe, AIDS, itp. Każdy, kto by podkreślał swoją katolickość, będzie uciszany przez ogólnoświatowe autorytety albo fałszywego papieża i określony jako bigot, nietolerancyjny i dyskryminujący inne wyznania. Już dziś widzimy, że współczesne rządy na świecie tworzą ludzie, którzy nienawidzą tradycyjnego katolicyzmu w jego czystej formie.
Przedstawiciele Nowego "Kościoła" włączają do ekumenizmu już nawet pogańskie, muzułmańskie a nawet żydowskie religie, aby w ten sposób całkowicie sparaliżować funkcjonowanie katolików. Z tego powodu ten tak zwany ekumenizm nie ma nic wspólnego z dążeniem Kościoła katolickiego do przyprowadzenia odpadłych członków sekt protestanckich na łono Kościoła, z którego odeszli, ani z zabieganiem o przyjęcie Chrystusa przez pozostałe niechrześcijańskie religie. Kościół praktykował właśnie takie zjednoczenie przez całe stulecia. Ten nowy ekumenizm jest wyrazem protestanckiej nauki o Kościele a ta różni się diametralnie od katolickiej. Ten ekumeniczny "Kościół" musi tolerować błędne sumienie członków tych niekatolickich religii, które dopuszczają aborcję, homoseksualizm, rozwód i inne grzechy przeciwne moralności Chrystusowej. Szczery katolik chcący potępić te grzechy zostanie uznany za nietolerancyjnego, za rasistę a wreszcie za antysemitę a nawet za faszystę. Takiej postawy katolików Nowy "Kościół" i jego "papież" nie będzie tolerować, gdyż byłby to atak na tzw. prawa człowieka, które będą ważniejsze od praw Bożych. Już obecnie ta tak zwana ekumeniczna postawa przeciwna katolickim zasadom jest częścią kodeksów karnych w wielu "rozwiniętych" krajach. O takim ekumenizmie marzyli zawsze najwięksi wrogowie Chrystusa. Tragedią jest, że obecnie realizuje się to z pomocą modernistycznego Neokościoła i fałszywych papieży. Katolicy zawsze bronili się przed tym, bowiem chcieli i chcą być wierni nakazowi, który im przekazał sam Bóg – Jezus Chrystus: "Idąc na cały świat głoście ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzci się, zbawion będzie, a kto nie uwierzy, będzie potępiony" (Mk 16, 16). Chrystus nie powiedział, aby Jego uczniowie tolerowali i mieli w poważaniu inne religie, albo aby każda sekta była środkiem zbawienia, jak to obecnie słyszymy od ekumenistów z Neokościoła. Kościół zawsze głosił tolerancję cywilną w sprawach świeckich dla zachowania pokoju w państwie. Tu jednak idzie o religijną obojętność, którą Kościół zawsze potępiał. Watykan był wierny swojemu posłannictwu aż do śmierci Piusa XII. W całym świecie rozwijały się misje katolickie, wzrastała liczba nawróconych na katolicyzm z innych religii, rosła liczba powołań kapłańskich i zakonnych. Jednolita łacińska liturgia jednoczyła wszystkie narody.
Zwłaszcza papież Pius XI był tym, który w encyklice Mortalium animos jasno wyłożył naukę Kościoła o prawdziwej jedności: "Pracy nad jednością chrześcijan nie wolno popierać inaczej, jak tylko działaniem w tym duchu, by odszczepieńcy powrócili na łono jedynego, prawdziwego Kościoła Chrystusowego, od którego kiedyś, niestety, odpadli".
Kościół nie może nauczać inaczej, bowiem świadom swojego Boskiego ustanowienia, pod przewodnictwem Ducha Świętego nie może się mylić. Wszystkich 258 papieży aż do Jana XXIII nigdy nie sprzeciwiło się temu punktowi doktryny, co stanowiło dowód, że Urząd Papieski jest instytucją Bosko-ludzką. Ci przedstawiciele Nowego "Kościoła", którzy przeczą temu nauczaniu, nie mogą być prawdziwymi, legalnymi papieżami. Po śmierci papieża Piusa XII wrogom Kościoła udało się obsadzić najwyższe urzędy w Watykanie, a z pomocą modernistycznych i marksistowskich teologów zmanipulować i wykorzystać tzw. II Sobór Watykański, który zapoczątkował powstanie Nowego "Kościoła", bezprawnie nazywającego się katolickim. Ten Neokościół (sekta) mógł powstać dlatego, że w czasie kiedy diabeł siał kąkol, duchowieństwo i świeccy spali. Ten Nowy "Kościół" pod kierunkiem nielegalnego papieża Karola Wojtyły (JP II) sam dołączył do wrogów prawdziwego Kościoła katolickiego, gdyż swoimi haniebnymi czynami sprzeniewierza się posłannictwu i nauczaniu wszystkich Papieży, Ojców Kościoła, Męczenników i wszystkich Świętych. Potępiamy ten fałszywy ekumenizm, ponieważ kochamy wszystkich niekatolików i zależy nam na ich zbawieniu. Jedynie katolicką prawdą możemy im pomóc osiągnąć wieczne zbawienie a nie ekumenicznym bluźnierstwem o wielkich wartościach ich zdeformowanych wierzeń.
Tak zwany II Sobór Watykański według słów Jana XXIII nie miał nauczać żadnej nowej doktryny, miał być jedynie soborem pastoralnym (duszpasterskim). Jan XXIII, Paweł VI a także Jan Paweł II okłamali i zdradzili Kościół, ponieważ dzisiaj ten, kto nie przyjmie nowej nauki o ekumenizmie i o wolności religijnej, uważany jest za odstępcę i za pozostającego w błędzie. Kościół katolicki, który trwa w małych grupkach na całym świecie, jest wierny nauce Kościoła dotyczącej naszego pragnienia nawrócenia niekatolików na łono Kościoła katolickiego.
Bp Oliver Oravec
––––––––
Artykuł ten jest fragmentem książki J. Exc. ks. biskupa Olivera Oraveca: PRAVDA O CIRKVI (pełny tytuł w tłumaczeniu polskim: PRAWDA O KOŚCIELE. Czy Jan Paweł II jest katolikiem? Czy Watykan jest centrum Nowej sekty?), wydanej w 1998 r. (1)
Z języka słowackiego tłumaczył Mirosław Salawa.
Przypisy:
(1) Por. 1) Bp Oliver Oravec, a) Prawda o Kościele. b) Totalna wolność? c) Problemy z Bractwem Św. Piusa X (FSSPX). c) Osculator Alkoranis. d) Nabożeństwa ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi Panny.
2) Katolickie Przymierze Biskupów, Deklaracja doktrynalna.
3) Bp Robert Fidelis McKenna OP, Nieomylność papieska.
4) Ks. Noël Barbara, a) Papieska nieomylność a dzisiejszy kryzys w Kościele. b) Ecône – koniec, kropka. c) List otwarty do członków Bractwa Św. Piusa X (FSSPX). d) Uderzające podobieństwo reform Pawła VI do reformy anglikańskiej 1549 roku. e) Katolicka Msza święta a Novus Ordo Missae. Czy NOM jest ważną mszą? f) Czy Jan Paweł II jest modernistą? g) Zdemaskowanie braku autorytetu władzy Neokościoła.
5) Ks. Benedict Hughes CMRI, a) A on znowu swoje! Bergoglio wywołuje zgorszenie wśród katolików nonszalanckim podejściem do małżeństwa. b) Zaniechanie potępienia: Bergoglio zaniedbuje obowiązek potępienia zła. c) Franciszek okazuje względy dla ruchu charyzmatycznego. d) Farsa Vaticanum II. Rzetelna ocena soboru po pięćdziesięciu latach. e) Neopapież – fałszywy papież. e) Ciężkie zaniedbanie: Całkowita porażka soborowej hierarchii w egzekwowaniu norm moralnych. f) Nowa encyklika: Bergoglio wykorzystuje koniunkturę na "zmiany klimatyczne". g) Nowa Religia Człowieka. Bergoglio propaguje naturalizm w "papieskich wideo-przesłaniach". h) "Papież" Franciszek kontra św. Franciszek. Haniebna karykatura Wielkiego Świętego. i) Milczenie pasterzy. j) Wielomówstwo. Dlaczego moderniści publikują takie rozwlekłe dokumenty? k) Papież Pius XII – w pięćdziesiątą rocznicę śmierci.
6) Św. Pius X, Papież, a) Encyklika "Pascendi dominici gregis" o zasadach modernistów. b) Przysięga antymodernistyczna. c) Przemowa do kardynałów przeciw neoreformizmowi religijnemu. d) Encyklika "Acerbo nimis" o wykładzie nauki chrześcijańskiej.
7) Papież Pius XI, Encyklika "Mortalium Nimos". O popieraniu prawdziwej jedności religii.
8) O. Mikołaj Jamin OSB, Myśli ściągające się do błędów tegoczesnych. a) O jedności prawdziwej religii. b) Jezus Chrystus potępia tolerantyzm. c) Poza Kościołem nie ma zbawienia.
9) Ks. Jacek Tylka SI, a) Dogmatyka katolicka. b) Traktat o Kościele Chrystusowym. c) O obojętności, czyli indyferentyzmie w rzeczach religii. d) O własnościach religii. e) O cnotach heroicznych.
10) Ks. Maciej Sieniatycki, a) Apologetyka czyli dogmatyka fundamentalna. b) Zarys dogmatyki katolickiej. c) System modernistów. d) Modernistyczny Neokościół. e) Problem istnienia Boga. f) Dogmatyka katolicka. Podręcznik szkolny. g) Główne zasady etyki Kanta a etyka chrześcijańska. h) Modernizm w książce polskiej.
11) Akta i dekrety świętego powszechnego Soboru Watykańskiego (1870), Pierwszy projekt Konstytucji dogmatycznej o Kościele Chrystusowym przedłożony Ojcom do rozpatrzenia.
12) Ks. Dr Henryk Maria Pezzani, Kodeks Świętego Katolickiego Kościoła Rzymskiego. Kanon 26. Zakazany jest wybór na Papieża tego, kto odstąpił od wiary katolickiej, heretyka lub schizmatyka; jeśli ktoś taki zostanie wybrany, wybór jest nieważny. (Codex Sanctae Catholicae Romanae Ecclesiae. Can. 26. Devius a fide catholica, haereticus, vel schismaticus eligi prohibetur in Romanum Pontificem; si eligatur nulla est electio).
13) a) Mały katechizm o Syllabusie. b) Mały katechizm o Nieomylności Najwyższego Pasterza.
14) Henryk Hello, a) Nowoczesne wolności w oświetleniu encyklik. Wolność sumienia – wolność wyznania – wolność prasy – wolność nauczania. b) Syllabus w wieku XX.
15) Abp Emil Guerry, Kodeks Akcji Katolickiej.
16) Ks. Walenty Gadowski, Nauka Kościoła. Wybór orzeczeń dogmatycznych Kościoła katolickiego i jego praw kanonicznych.
(Przypisy i ilustracje od red. Ultra montes).
( PDF )
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMIV, MMXVIII, Kraków 2004, 2018
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: