WIĘKSZY

KATECHIZM

RZYMSKO-KATOLICKI

ARCHIDIECEZJI LWOWSKIEJ OBRZĄDKU ŁACIŃSKIEGO

––––––––

ÓSME PRZYKAZANIE BOSKIE

"Nie mów fałszywego świadectwa przeciwko bliźniemu swemu".

2. O dobrej sławie

Cenimy bardzo wysoko nasz honor czyli dobrą sławę. I słusznie, bo Pismo święte mówi: "lepsze jest dobre imię, niż wielkie bogactwa".

Należy więc zawsze postępować honorowo, to znaczy tak, aby nie zaszkodzić swojej dobrej sławie. Kto żyje uczciwie, daje dobry przykład, unika złych towarzystw, kto jest prawdomówny, obowiązkowy, wdzięczny, grzeczny i uprzejmy dla drugich, ten może nawet w młodym wieku pozyskać szacunek u drugich.

Według nauki Chrystusa: "Jako chcecie, aby wam ludzie czynili, także i wy im czyńcie", należy też szanować honor i dobrą sławę bliźniego.

Nie wolno zatem posądzać bliźnich o złe czyny: "Nie sądźcie a nie będziecie sądzeni". Nie godzi się rozsiewać takich posądzeń między innymi, ani też złośliwie i niemiłosiernie krytykować i oceniać swoich bliźnich.

Szkodzi bliźniemu na dobrej sławie, kto bez potrzeby rozgłasza jego błędy, czyli obmawia go. Wolno natomiast wyjawić błędy bliźniego, aby uratować siebie lub kogo innego przed szkodą, lub aby winnego poprawić.

Gorszym jeszcze grzechem niż obmowa jest oszczerstwo. Grzech oszczerstwa popełnia ten, kto mówi o bliźnim źle i ujemnie a nieprawdziwie, kto zmyśla wady i błędy bliźniego.

Unikać należy starannie plotek, które sieją często nienawiść wśród ludzi, i niepotrzebnego skarżenia na rodzeństwo i kolegów przed rodzicami lub przełożonymi. Starać się natomiast trzeba zwracać uwagę na zalety bliźnich, chociażby i nieprzyjaciół, należycie je cenić i naśladować w życiu własnym.

Jeżeli nam ktoś powierzy swój sekret, czyli tajemnicę, lub jeżeli komuś obiecamy, że jakąś wiadomość zachowamy w sekrecie, mamy tego święcie dochować. Podobnie należy zatrzymać w tajemnicy wiadomości szkodliwe lub ubliżające bliźniemu, choćby się nie obiecało wyraźnie zachowania sekretu.

Nie wolno obrażać bliźnich słowem albo czynem, czyli odnosić się do nich obelżywie. Zakazał tego Zbawiciel, mówiąc: "Kto by powiedział bratu swemu «głupcze», winien będzie ognia piekielnego".

Kto dopuścił się obmowy lub plotek, niech się stara wynagrodzić bliźniemu tę krzywdę, podnosząc jego zalety. Kto nieprawdziwie mówił źle o drugim, musi to oszczerstwo odwołać. Za wyrządzone obelgi i zniewagi trzeba bliźniego przeprosić.

P. 38. Co nakazuje ósme przykazanie Boskie?

O. Ósme przykazanie Boskie nakazuje mówić prawdę, szanować dobre imię swoje i bliźniego.

––––––––––

Większy Katechizm rzymsko-katolicki Archidiecezji Lwowskiej obrz. łać. Lwów – 1927. NAKŁADEM TOWARZYSTWA "BIBLIOTEKA RELIGIJNA" IM X. ARCYBISKUPA BILCZEWSKIEGO, ss. 69-70.

(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pozwolenie Władzy Duchownej:

Większy Katechizm polecony do szkół Archidiecezji Lwowskiej ob. łac. dla V, VI i VII-go roku nauki Kurendą Kurii Metropolitalnej, rok 1927, Nr. XII. L. 5295.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przypisy:

(1) Por. 1) "Katechizm Lwowski", Kościół rzymsko-katolicki jest jedynie prawdziwym Kościołem Chrystusa Pana.

2) Ks. Dr Maciej Sieniatycki, Etyka katolicka.

3) Ks. Zygmunt Chełmicki, Ojców naszych Wiara Święta. Katechizm przystępnie wyłożony i przykładami objaśniony.

4) Ks. M. Noel, Nowy wykład katechizmu z ambony.

5) Św. Robert kard. Bellarmin SI, a) Katechizm mniejszy czyli Nauka Chrześcijańska krótko zebrana. (Compendium Doctrinae Christianae). b) Wykład nauki chrześcijańskiej. (Katechizm większy). (Catechismus, seu: Explicatio doctrinae christianae).

6) Św. Pius V, Papież, Katechizm Rzymski według uchwały świętego Soboru Trydenckiego.

7) Ks. Jan Józef Gaume, Zasady i całość wiary katolickiej czyli wykład jej historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny, apologetyczny, filozoficzny i socjalny, od stworzenia świata aż do naszych czasów.

8) Ks. Michał Ignacy Wichert, Nauki katechizmowe o Składzie Apostolskim, Przykazaniach Boskich i Kościelnych, o Modlitwie Pańskiej i Sakramentach.

9) Ks. Kazimierz Naskręcki, a) Credo. Krótkie nauki o prawdach wiary katolickiej. b) Dekalog. Krótkie Nauki o Przykazaniach. c) Życie nadprzyrodzone. Krótkie nauki o Sakramentach świętych i modlitwie.

10) Ks. J. B. Delert, Teologia dla użytku wiernych pragnących gruntowniejszej nauki w rzeczach zbawienia. Tom I. Teologia dogmatyczna. Tom II. Teologia moralna i liturgika.

11) O. Jan Jakub Scheffmacher SI, Katechizm polemiczny czyli Wykład nauk wiary chrześcijańskiej przez zwolenników Lutra, Kalwina i innych z nimi spokrewnionych, zaprzeczanych lub przekształcanych.