WIĘKSZY

KATECHIZM

RZYMSKO-KATOLICKI
ARCHIDIECEZJI LWOWSKIEJ OBRZĄDKU ŁACIŃSKIEGO

Kościół rzymsko-katolicki jest jedynie prawdziwym
Kościołem Chrystusa Pana

Chrystus Pan ustanowił dla zbawienia ludzi tylko jeden prawdziwy Kościół; tylko temu Kościołowi powierzył obowiązek nauczania ludzi, udzielania im Swych łask przez Sakramenty święte i prowadzenie ludzi do zbawienia.

Chrystus Pan wiedział, że z biegiem czasu potworzą się różne stowarzyszenia religijne, które będą głosiły, że są Jego Kościołem. Podobnie jak powstawali fałszywi prorocy, tak powstawały i powstają fałszywe kościoły. Aby ludzie mogli poznać, który z istniejących kościołów jest prawdziwym Jego Kościołem, dał Pan Jezus Swojemu Kościołowi pewne znaki, po których każdy będzie go mógł rozpoznać. Są to tzw. cechy (znamiona) Kościoła Chrystusowego. Jest ich cztery.

Pierwsza cecha, to jedność, polegająca na tym, że wszyscy członkowie Kościoła wierzą w jedne i te same prawdy i używają tych samych środków, tj. siedmiu Sakramentów, ażeby osiągnąć zbawienie. Jedna jest również widzialna głowa Kościoła, tj. biskup rzymski czyli Papież.

Nie sprzeciwia się jedności Kościoła katolickiego, że w niektórych okolicach odprawia się Msza święta i sprawują się Sakramenty święte w różnych obrządkach. Obok najliczniejszego obrządku łacińskiego istnieją obrządki: grecki, ormiański i inne.

Drugą cechą Kościoła Chrystusowego jest apostolskość, to znaczy, że jego początek sięga czasów apostolskich; jego nauka była i będzie po wszystkie wieki tą samą nauką, którą głosili apostołowie; jego przełożeni, to jest Papież i biskupi, są prawowitymi następcami Piotra i apostołów.

Trzecią cechą jest katolickość czyli powszechność. Polega ona na tym, że Kościół Chrystusowy jest przeznaczony dla wszystkich bez wyjątku ludzi, wszystkich czasów, wszystkich państw i narodów, wszystkich ras i języków, dla ludzi prostych i wykształconych. Kościół powszechny nie może się ograniczać do granic jednego lub dwóch państw; jego granicami są granice kuli ziemskiej.

Czwartą cechą Kościoła jest świętość. Kościół Chrystusowy ma mianowicie środki (swą naukę, ofiarę Mszy świętej i Sakramenty), za pomocą których może wszystkich ludzi uczynić świętymi. Są i będą wprawdzie w Kościele także i ludzie źli (przypowieść Jezusa o kąkolu i pszenicy i o sieci) ale wielu z członków Kościoła uświęci się, a nawet dojdzie do wielkiej, bohaterskiej świętości.

Ten więc z dzisiejszych kościołów, który posiada te cechy, jest prawdziwym Kościołem Chrystusowym. Nie trudno wobec tego poznać, że ani kościół schizmatycki, ani luterski czy kalwiński, ani żaden kościół narodowy, ani też kościół metodystów lub badaczy Pisma świętego, nie są Kościołem Chrystusowym. Jedynie Kościół rzymsko-katolicki posiada te cechy; on jeden więc jest prawdziwym Kościołem Chrystusowym.

Skoro istnieje prawdziwy Kościół Chrystusowy, który ma za zadanie spełniać do końca świata to, co czynił Pan Jezus, to powinniśmy tego Kościoła słuchać tak, jak samego Pana Jezusa. "Kto was słucha, Mnie słucha; kto wami gardzi, Mną gardzi"; "kto by Kościoła nie słuchał, niech ci będzie jako poganin i celnik" oto słowa Chrystusowe, które powinny nas skłonić do posłuszeństwa Kościołowi. Kto świadomie nie chce należeć do Kościoła katolickiego, ten nie może osiągnąć zbawienia. "Poza Kościołem nie ma zbawienia", uczy nas nasza wiara. Lecz nie dosyć na tym. Powinniśmy Kościół kochać, powinniśmy wspierać go w walce ze złem, wspierać modlitwą, słowem i czynem, boć to matka nasza, a my jej dziećmi. Dziecko zaś dobre cieszy się radością matki, smuci się jej smutkiem i cierpieniem, modli się za nią i stara się jej pomagać.

Kościół katolicki będzie istniał aż do końca świata, to znaczy, jak długo ludzie będą żyli na ziemi. Pan Jezus zapewnia apostołów: "Oto Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata" i obiecuje, że ześle swemu Kościołowi Pocieszyciela, Ducha Świętego, "aby mieszkał z wami na wieki".

P. Który Kościół jest jedynie prawdziwym Kościołem Chrystusowym?

O. Jedynie prawdziwym Kościołem Chrystusowym jest Kościół rzymsko-katolicki.

Większy Katechizm rzymsko-katolicki Archidiecezji Lwowskiej obrz. łać., Wydanie 10-te. (Podręcznik szkolny dozwolony rozp. Min. W. R. i O. P. z dnia 21 marca 1932 N. I. P. 9085/31). Lwów 1936, ss. 34-37.
(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).

Pozwolenie Władzy Duchownej:

Większy Katechizm polecony do szkół Archidiecezji Lwowskiej ob. łac. dla V, VI i VII-go roku nauki Kurendą Kurii Metropolitalnej, rok 1927, Nr. XII. L. 5295.

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2005