POKÓJ DUSZY
ŚW. PIOTR Z ALKANTARY
z angielskiego na język polski przełożył
O. BERNARD ŁUBIEŃSKI
ze Zgromadzenia
OO. Redemptorystów w Mościskach
––––––––
SPIS RZECZY
Modlitwa do św. Piotra z Alkantary
Rozdział I. O naturze serca naszego i o tym, jak nad nim możemy panować
Rozdział II. Jak się dusza powinna starać o zupełne uspokojenie
Rozdział III. Jak zwolna i stopniowo dochodzimy do zbudowania wewnętrznego przybytku świętego pokoju
Rozdział IV. Kto pragnie dojść do takiego pokoju duszy, ten się wyrzec musi wszelkich innych uciech
Rozdział V. Jak dusza powinna być od wszystkiego oderwaną, żeby Bóg w niej mógł działać
Rozdział VI. Jakiej roztropności wymaga miłość bliźniego, żeby nie zakłócała naszego wewnętrznego pokoju
Rozdział VII. Dusza nie powinna szukać pociech, ani uczuciowego zadowolenia, ale Boga samego
Rozdział VIII. Dusza nie powinna tracić odwagi, choćby doświadczała największych trudności i przeszkód w zachowaniu wewnętrznego pokoju
Rozdział IX. Szatan usiłuje z całą przebiegłością pozbawić nas tego pokoju; jak winniśmy zasadzek jego unikać
Rozdział X. Pokusy wewnętrzne nie powinny zakłócać pokoju duszy
Rozdział XI. Bóg zsyła takie pokusy dla naszego dobra
Rozdział XII. Jakiego lekarstwa powinna używać dusza, żeby ją własne upadki i niedoskonałości nie pozbawiały pokoju
Rozdział XIII. Jakim sposobem dusza powinna się uspakajać w każdym razie, żeby nadaremnie nie tracić ani czasu, ani pożytku
–––––––––––
Pokój duszy, przez św. Piotra z Alkantary. Z angielskiego na język polski przełożył O. Bernard Łubieński ze Zgromadzenia OO. Redemptorystów w Mościskach. Kraków. NAKŁADEM OO. REFORMATÓW. DRUKARNIA EUG. I Dr. KAZ. KOZIAŃSKICH. 1909, str. 48. (1)
(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pozwolenie Władzy Duchownej:
Rękopis pt. "Pokój duszy przez św. Piotra z Alkantary, z angielskiego na polski język przełożył O. Bernard Łubieński ze Zgromadzenia OO. Redemptorystów" przeczytałem i nie znalazłszy w nim nic, co by było przeciwnego wierze św. lub obyczajom chrześcijańskim, owszem znalazłszy go bardzo pożytecznym dla dusz pragnących postąpić w doskonałości chrześcijańskiej, godnym druku być sądzę.
W Krakowie, w święto Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny, 1890 r.
Ks. Dr. Julian Bukowski,
proboszcz kolegiaty św. Anny,
censor ksiąg treści religijnej.
L. 4408.
WOLNO DRUKOWAĆ
W zastępstwie
X. Gawroński.
(L. S.)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przypisy:
(1) "Św. Piotr z Alkantary (Petrus de Alcantara), Wyznawca; – święto 19 października.
Urodził się w Alcantara (Hiszpania) w r. 1499, jako potomek grandów hiszpańskich, wstąpił do franciszkanów obserwantów, a w r. 1554 przeprowadził jeszcze surowszą reformę. Członkowie tej gałęzi, zwani «alkantarystami», dotrwali aż do unii braci mniejszych obserwantów w r. 1897. Piotr był jednym z wielkich mistyków Hiszpanii XVI wieku. Św. Teresa, której reformę zakonów karmelitańskich pochwalał i do niej zachęcał, powiedziała o nim, że stopień wysoki jego umartwień i pokuty zdawał się być ponad pojęcie ludzkie. Dziełko jego o modlitwie było wielce cenione. Umarł 18. 10. 1562 r. w Arenas. Kanonizowany r. 1669. Jest głównym patronem Brazylii". – Biskup Karol Radoński, Święci i Błogosławieni Kościoła Katolickiego. Encyklopedia Hagiograficzna. Warszawa – Poznań – Lublin [1947], s. 386. (2)
(2) Por. 1) Św. Piotr z Alkantary, a) O Sądzie Ostatecznym. b) O karach piekielnych.
2) Jan kard. Bona OCist., a) Przewodnik do nieba. b) Droga do nieba. c) Manuductio ad coelum, medullam continens Sanctorum Patrum, et veterum
philosophorum. d) Opuscula ascetica
selecta. e) O rozpoznawaniu duchów.
f) Strzeliste akty wiary.
3) Tomasz à Kempis, De imitatione Christi. O naśladowaniu Jezusa Chrystusa.
4) O. Tilmann Pesch SI, Chrześcijańska filozofia życia.
5) O. Jan Tauler OP, Ustawy duchowe. Dzieło z XIV wieku.
6) O. J. Petitdidier SI, Ćwiczenia duchowne według normy św. Ignacego Loyoli.
7) Św. Alfons Maria Liguori, Doktor Kościoła, O wielkim środku modlitwy do dostąpienia zbawienia i otrzymania od Boga wszystkich łask, jakich pragniemy.
8) Ks. Wawrzyniec Scupoli, Utarczka duchowa czyli nauka poznania, pokonania samego siebie, i dojścia do prawdziwej doskonałości chrześcijańskiej.
9) Bp Jan Piotr Camus, Duch świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego.
10) Ks. Alfons Rodriguez SI, O doskonałości chrześcijańskiej.
11) Ks. Karol Żelazowski, Bądźcie doskonałymi. (Na podstawie dzieła Scaramelli'ego pod tytułem "Direttorio ascetico").
(Przypisy od red. Ultra montes).
( PDF )
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMX-MMXI, Kraków 2010-2011
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: