Szlachetna wdowa

 

"NIEDZIELA"

 

––––––––

 

W Bolonii przez całe wieki nazywano jedną ulicę "la strada pia", ulicą pobożną, bo przy tej ulicy mieszkała cnotliwa wdowa, która spełniła akt heroicznego przebaczenia. Wdowa ta szlachetna i bogata miała syna jedynaka, który był całą jej pociechą i rozkoszą. Gdy tenże razu pewnego bawił się na ulicy, przeszkadzał mu w zabawie jakiś obcy młodzieniec, i drażnił go złośliwie. Chłopak oburzony tym, wyłajał tamtego porządnie. Ten zaś będąc bardzo porywczy, tak się tym uczuł obrażonym, że w zaciekłości dobył szpady i przebił chłopca. Zaledwie spełnił morderstwo, pełen trwogi uciekł struchlały do pierwszego lepszego otwartego domu, wbiegł ze szpadą zakrwawioną po schodach na piętro i błagał panią domu ze łzami, aby go ukryła i nie zdradziła go. Przystała na jego prośbę i ukryła go bezpiecznie, chociaż zgroza ją przejmowała na widok mordercy.

 

W kilka minut przyszli już policjanci i szukali mordercy. Pani domu, która obietnicą się zobowiązała, nie wydać go, odrzekła:

 

– Możecie szukać sami – i otworzyła im drzwi do drugiego pokoju.

 

Naszukawszy się daremnie, już odchodzili, gdy jeden z nich rzekł:

 

– Zdaje się, że pani nie wie, że to pańskiego syna zamordował ten, którego szukamy. Oto właśnie niosą zwłoki jego.

 

Boże wielki, jakże struchlała biedna wdowa! Oniemiała i blada jak śmierć, pobiegła do kaplicy domowej, zamknęła się tamże na kilka godzin i staczała straszliwą walkę. Gdy noc nastała, przyniosła odważnie mordercy syna swego posiłek i napój do kryjówki, dała mu jeszcze sakiewkę pełną złota i pomogła mu do ucieczki. Dopiero potem oglądała zwłoki swego syna i boleść swą we łzach wylała.

 

–––––––––––

 

 

"Niedziela". Tygodniowy dodatek bezpłatny. Nr 42. Katowice, dnia 15-go października 1927, s. 4. (1)

 

(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).

 

Przypisy:

(1) Por. 1) "Niedziela", a) Modlitwa Pańska. b) Piesek Wiktusi.

 

2) Bp Jan Piotr Camus, Duch świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego.

 

3) O. Ludwik Fanfani OP, Różaniec Najświętszej Panny Maryi. O odmawianiu Różańca św. (De Rosario Beatae Mariae Virginis. De Rosarii recitatione).

 

4) Ks. Józef Deharbe SI, Katechizm rzymsko-katolicki.

 

5) Św. Franciszek z Asyżu, a) Laudes (Pochwały). b) List do wiernych (Epistola ad fideles). c) Canticum fratris Solis vel Laudes creaturarum. Pieśń słoneczna albo pochwała stworzeń. d) De vera et perfecta laetitia. O prawdziwej i doskonałej radości. e) Salutatio Beatae Virginis. Pozdrowienie do Błogosławionej Dziewicy.

 

6) Św. Alfons Liguori, Biskup i Doktor Kościoła, a) Uwielbienia Maryi (De Mariae gloriis). b) Nauka o Różańcu świętym. c) O wielkim środku modlitwy do dostąpienia zbawienia i otrzymania od Boga wszystkich łask, jakich pragniemy.

 

(Przyp. red. Ultra montes).

 

"Niedziela". Tygodniowy dodatek bezpłatny. Nr 42. Katowice, dnia 15-go października 1927.

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXIX, Kraków 2019

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: