Modlitwa Pańska

"NIEDZIELA"

––––––––

Pewien ubogi młodzian stał nad mogiłą niedawno zmarłego ojca i gorzko płakał. Przed kilku laty umarła mu matka, a teraz utracił ojca. Czując bardzo podwójne sieroctwo swoje, płakał i płacząc mówił:

– Już nie mam ojca! Te ręce co dla mnie i na mnie pracowały, już martwe i zimne, pracować nie mogą; nie widzę już miłego i słodkiego uśmiechu jego, którym mnie rozweselał, gdym się dobrze sprawował; nie słyszę już tego wdzięcznego głosu, płynącego z ust, z których tyle pięknych słyszałem nauk. Już mnie nikt na świecie nie kocha tak, jak mnie kochał mój najlepszy ojciec! O jakżeż to boleśnie, nie mieć już ojca i być sierotą!

Tak narzekał sierota i gorącymi łzami grób ojca polewał. Chcąc już odejść, podniósł mimowolnie oczy i obaczył figurę nad mogiłą. Był to Anioł, który jedną ręką wskazywał ku niebu a w drugiej trzymał napis ze słowami: Ojcze nasz, któryś jest w niebie! Słowa te nagle wypogodziły zasmuconą duszę biednego sieroty. Otarł łzy z oczu, złożył ręce i klęknąwszy modlił się z radością:

– Ach, o Tobie, dobry Ojcze, któryś jest w niebiesiech, zapomniałem, a jednak Ty mi jeszcze pozostałeś jako ojciec; Ciebie nigdy nie utracę. Wziąłeś ojca mego do siebie, i na jego miejscu chcesz być moim ojcem. Ty kochasz dzieci ludzkie daleko więcej, niżby ojciec ziemski zdołał kochać dzieci własne. Tyś nam dał Syna swego za brata i przez Niego przyjąłeś nas za dzieci swoje. Ojcze, któryś jest w niebiesiech, nie opuszczaj mnie więc biednego sierotę; bądź odtąd Ty ojcem moim!

Tak modlił się młodzian i uczuł pociechę w duszy; Ojciec Niebieski opiekował się nim, że wyszedł nie na bogatego wprawdzie, ale za to na pobożnego człowieka, który przestawał na małym, a przeto czuł się zawsze szczęśliwym. W późnej już starości opowiadał innym, jak go modlitwa Pańska w smutku pocieszyła.

–––––––––––

"Niedziela". Tygodniowy dodatek bezpłatny. Nr 42. Katowice, dnia 15-go października 1927, ss. 2-3. (1)

(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).

Przypisy:

(1) Por. 1) Św. Cyprian Biskup Kartaginy i Męczennik, O modlitwie Pańskiej (Liber de oratione Dominica).

2) "Szkoła Chrystusowa", Modlitwa Pańska.

3) O. Ludwik Fanfani OP, Różaniec Najświętszej Panny Maryi. O odmawianiu Różańca św. (De Rosario Beatae Mariae Virginis. De Rosarii recitatione).

4) Ks. Józef Deharbe SI, Katechizm rzymsko-katolicki.

5) Św. Franciszek z Asyżu, a) Laudes (Pochwały). b) List do wiernych (Epistola ad fideles). c) Canticum fratris Solis vel Laudes creaturarum. Pieśń słoneczna albo pochwała stworzeń. d) De vera et perfecta laetitia. O prawdziwej i doskonałej radości. e) Salutatio Beatae Virginis. Pozdrowienie do Błogosławionej Dziewicy.