"THE REIGN OF MARY"
––––––
Nauczanie katolickie: "Religia mojżeszowa była tylko poprzedniczką religii chrześcijańskiej, została przez Chrystusa już to dopełniona już to zniesiona. Dlatego też po śmierci Chrystusa już nie jest religią prawdziwą a tym samym stała się religią fałszywą. Naród żydowski nie przyjąwszy Chrystusa jako Mesjasza przestał być narodem wybranym, stał się narodem odrzuconym" (O. Parteniusz Minges OFM, Kompendium teologii dogmatycznej ogólnej).
Herezja pelagiańska: "Prawo Mojżesza prowadzi do nieba na równi z Ewangelią". (Cyt. za: Ks. Jan Czuj, Walka św. Augustyna z herezją pelagianizmu).
Heretyckie bluźnierstwa modernistów: "Soborowa deklaracja pośród innych rodzajów dialogu wyróżnia dialog chrześcijan i Żydów. Jego wyjątkowość polega na tym, że rodzi się on ze świadomości duchowego pokrewieństwa obydwu religii. W duchu nauczania Soboru [fałszywy] św. Jan Paweł II – nawiązując przy tym do słów Adama Mickiewicza – określał Żydów «starszymi braćmi w wierze», a Benedykt XVI dodawał, że są oni dla nas również «ojcami w wierze»" (Wspólne duchowe dziedzictwo chrześcijan i Żydów. – List pasterski [Pseudo-]Episkopatu Polski z okazji 50 rocznicy Nostra aetate, 6 października 2015 r.).
(Cytaty od red. Ultra montes)
––––––––
W ciągu ostatnich mniej więcej dwudziestu pięciu lat ta wstrząsająca herezja zaczęła nabierać coraz wyraźniejszych kształtów. Chociaż nie wyrażona wprost w deklaracji Vaticanum II – Nostra aetate, to domyślnie się tam znajdowała (wszak w duchu fałszywego ekumenizmu nie można głosić konieczności zbawienia w jedynym prawdziwym Kościele założonym przez Chrystusa). Jeden z naszych czytelników, dr Edward L. Pugh, zwrócił uwagę na wypowiedź Roberta Sungenisa w miesięczniku "New Oxford Review" z października 2005 roku. Sungenis wymienił tam pięć "dziwacznych twierdzeń dotyczących narodu żydowskiego", które pojawiły się po Vaticanum II:
1. "Stare Przymierze nigdy nie zostało odwołane" (Jan Paweł II, 1980).
2. "Żydowskie oczekiwanie na Mesjasza nie jest nadaremne" (Papieska Komisja Biblijna za kardynała Ratzingera, 2001).
3. "Kościół wierzy, że judaizm, tj., wierna odpowiedź narodu żydowskiego na nieodwołalne Przymierze zawarte z Bogiem, ma dla nich zbawczą wartość" (kardynał Kasper, 2001).
4. "Nawracanie [żydów] nie jest postawą miłości, ani nie wynika z wiedzy!" (kardynał Willebrands, 1992).
5. "Działania mające na celu nawracanie żydów na chrześcijaństwo pod względem teologicznym są już nie do przyjęcia dla Kościoła katolickiego" (kardynał Keeler, 2002).
Pan Pugh przeciwstawia im następnie właściwe podejście wyrażone w komentarzu Thomasa A. Droleskey na temat suspensy ks. Zigranga przez "biskupa" Josepha A. Fiorenza ("The Remnant", 8/15/04):
"Twierdzenie biskupa Fiorenza, że «Stare Przymierze zawarte przez Boga z ludem Izraela» jest niezmiennie ważne jest samo w sobie heretyckie. Żaden człowiek nie może być zbawiony przez wiarę w przymierze mojżeszowe, które zostało w całości zastąpione, gdy w Wielki Piątek w Świątyni zasłona przedarła się na pół, w chwili gdy nasz Pan Jezus Chrystus skonał na Krzyżu Świętym. Podstawowym aktem wierności prawdom Świętej Wiary jest sprzeciwienie się i zdemaskowanie heretyckiej wypowiedzi – wygłoszonej osobiście przez biskupa Fiorenza, a skierowanej do księdza Zigranga w ubiegłym roku – że żydzi są zbawieni dzięki Przymierzu zawartemu przez Mojżesza. Czy Apostołowie, w tym pierwszy papież, św. Piotr, mylili się próbując nawracać żydów? Czy Nasz Pan Jezus Chrystus żartował kiedy mówił, że ten kto nie spożywa Jego Ciała i nie pije Jego Krwi nie ma w sobie życia?".
Nie trzeba dodawać, że nie tylko stwierdzenie bpa Fiorenza było heretyckie, ale również pięć "dziwacznych twierdzeń" wyżej wymienionych (dr Droleskey wydawał się być wtedy zupełnie nieświadomy faktu, że jego "papież" głosił to samo co bp Fiorenza, chociaż później to dostrzegł. W konsekwencji, doszedł do wniosku, że Benedykt XVI nie jest prawdziwym papieżem). Dziękujemy panu Pugh za przypomnienie nam, że Stary Testament zastąpiony został Nowym i dodajemy następujące słowa św. Pawła (Hebr. 8, 8-13):
"Albowiem ganiąc ich, mówi: «Oto przyjdą dni, mówi Pan: i zawrę nowe przymierze z domem Izraela i z domem Jakuba,
nie według przymierza, które zawarłem z ich ojcami w dniu, w którym ująłem ich rękę, abym ich wywiódł z ziemi Egipskiej: bo oni nie wytrwali w przymierzu moim i ja ich zaniedbałem, mówi Pan.
Lecz to jest przymierze, które zawrę z domem Izraela, po owych dniach, mówi Pan, dając prawa moje w ich umysły i na sercach ich napiszę je i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem.
I nikt nie będzie uczył bliźniego swego, ani żaden brata swego, mówiąc: Poznaj Pana, gdyż wszyscy będą mnie znać od najmniejszego aż do największego spośród nich;
albowiem zmiłuję się nad ich nieprawościami i nie będę już więcej pamiętał ich grzechów».
Mówiąc zaś: «nowe» – przedawnił poprzednie. Lecz co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zniszczenia".
Kilka rozdziałów dalej św. Paweł kontynuuje (10, 8-9):
"Mówiąc wyżej: «Ofiar i danin i całopalenia za grzech nie chciałeś, ani ci się podobały», które według Zakonu bywają ofiarowane,
«wtedy rzekłem: Oto idę, abym pełnił, Boże, wolę twoją» – znosi pierwsze, aby ustanowić drugie".
Czy zatem można wyrazić jeszcze dobitniej, że Ewangelia jest dla wszystkich i to niezbędnie konieczna dla wszystkich, aby mogli zostać zbawieni? "Nie ma Żyda ani Greka; nie ma niewolnika ani wolnego; nie ma mężczyzny ani niewiasty. Albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Chrystusie Jezusie" (Gal. 3, 28).
Artykuł z czasopisma "The Reign of Mary", nr 122, Winter-Spring 2006 ( www.cmri.org ) (1)
Tłumaczył z języka angielskiego Mirosław Salawa
–––––––––––––––
Przypisy:
(1) Por. 1) "The Reign of Mary", Stanowisko Teologiczne Zgromadzenia Maryi Niepokalanej Królowej (CMRI).
2) Bp Mark A. Pivarunas CMRI, a) Długotrwały wakans Stolicy Apostolskiej. List do Ks. Peek odnośnie stanowiska teologicznego Zgromadzenia Maryi Niepokalanej Królowej (CMRI). b) Sedewakantyzm. c) Odpowiedzi na zarzuty wobec stanowiska sedewakantystycznego. d) Vaticanum II "w świetle Tradycji"? e) O Przysiędze antymodernistycznej. f) Czasy ostateczne a fałszywy ekumenizm. g) Sede vacante. Rocznica śmierci papieża Piusa XII. h) Ocena spotkań w Asyżu w 1986 i 2011. i) Różnica między gorliwością misyjną świętego Patryka a duchem Vaticanum II. j) Błędy doktrynalne "Dignitatis humanae". k) Wizyta antypapieża Franciszka w USA i "Synod o rodzinie" (2015). l) Kościół katolicki i jurysdykcja.
3) Ks. Benedict Hughes CMRI, a) Kult człowieka. b) Neopapież – fałszywy papież. c) Zaniechanie potępienia: Bergoglio zaniedbuje obowiązek potępienia zła. d) Sedewakantyzm: jedyny logiczny wniosek. e) Farsa Vaticanum II. Rzetelna ocena soboru po pięćdziesięciu latach. f) Nowa praktyka "dialogu". Duch apostolski zniszczony przez Vaticanum II. g) Pożegnalne słowa do swoich kapłanów. O spuściźnie Benedykta XVI. h) New Age, Nowa Religia. i) A on znowu swoje! Bergoglio wywołuje zgorszenie wśród katolików nonszalanckim podejściem do małżeństwa.
4) Ks. Johannes Heyne, a) Wolność zatracenia: Sprzeczność nauczania Vaticanum II z prawdziwą katolicką nauką. b) Ruch ekumeniczny: Czy Pius XII przyzwolił na ekumenizm? c) Gorliwość religijna.
5) Ks. Kevin Vaillancourt, a) Przypomnienie czterdziestej rocznicy deklaracji "Nostra aetate". b) Asyż III: "Pielgrzymka" indyferentyzmu. c) Świętowanie błędu w "Roku Wiary".
6) O. Parteniusz Minges OFM, O religii żydowskiej po ustanowieniu chrześcijaństwa (De religione iudaica postchristiana).
7) Dr Anna Danuta Drużbacka, Moralne oblicze kwestii żydowskiej w świetle nauki św. Tomasza z Akwinu.
8) Leon Radziejowski, Judaizm wobec chrześcijaństwa.
9) "Tygodnik Katolicki". Ks. A. K., Der Talmudjude von Prof. Dr. August Rohling.
10) Św. Jan Chryzostom Arcybiskup Konstantynopolitański, Doktor Kościoła, a) Mowy przeciwko żydom. Mowa pierwsza. Synagoga żydowska – siedlisko demonów (Adversus Judaeos orationes. Oratio prima. Synagoga Judaeorum diversorium daemonum). b) O strzeżeniu się fałszywych proroków.
11) Św. Franciszek Salezy Biskup i Książę Genewy, Doktor Kościoła, a) Traktat o miłości Bożej. Bóg odrzucił naród żydowski (Tractatus Amoris Divini. Deus reprobavit Judaicum populum). b) O wieczności Kościoła świętego.
12) Ks. Piotr Skarga SI, a) Żywoty Świętych. Męczeństwo pacholęcia Symona Trydenckiego, od żydów umęczonego. b) O kąkolu heretyckim i diabelskiej wolności religijnej (De haeretica zizania et diabolica libertate religiosa).
13) O. Florian Jaroszewicz OFM, Matka Świętych Polska. Męczeństwa niektórych dziatek zamordowanych od żydów.
14) Ks. Dr Jan Czuj, a) Walka św. Augustyna z herezją pelagianizmu. b) "Extra Ecclesiam salus non est" w świetle nauki św. Augustyna.
15) Abp Walenty Zubizarreta OCD, O modernizmie (De modernismo).
16) Ks. Jacek Tylka SI, a) Dogmatyka katolicka. b) Traktat o Kościele Chrystusowym. c) O obojętności, czyli indyferentyzmie w rzeczach religii. d) O własnościach religii. e) O cnotach heroicznych.
(Przyp. red. Ultra montes).
( PDF )
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXVI, Kraków 2016
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: