BP DONALD J. SANBORN

––––––––

Podczas gdy za "panowania" Jana Pawła II i Benedykta XVI można było dostrzec pewne obawy przed "pójściem zbyt daleko" w heretyckich wypowiedziach i praktykach – choć zdarzały się pewne rażące przypadki heterodoksji i heteropraksji (działań świadczących o herezji) – to za "panowania" Franciszka widzimy już jawną zuchwałość. Franciszek, na przykład, niedawno zanegował Boskość Chrystusa i Transsubstancjację (mówiąc: "Chrystus staje się chlebem"). Wcześniej zaprzeczył istnieniu piekła, twierdząc, że po śmierci złe dusze zostają po prostu unicestwione, zaparł się jedności Boga (nazywając jedną Boską istotę zaledwie "Bogiem w sprayu"), nazwał misję Kościoła głoszenia Ewangelii "uroczystą bzdurą", stwierdził, że ateiści mogą dostać się do nieba, powiedział, że czasami Bóg chce, abyście popełnili cudzołóstwo "w celu utrzymania rodziny razem" i nauczał, że żyjący w cudzołóstwie mogą przystępować do Komunii Świętej. To tylko niektóre z jego skandalicznych wypowiedzi. Dodajcie do tego wprowadzenie do Watykanu bałwochwalstwa Pachamamy.

Pseudopapież Bergoglio i bałwochwalstwo Pachamamy

Niedawno, w kontekście bałwochwalczego kultu, na watykańskiej stronie internetowej opublikowano artykuł, który wyraźnie głosi potępioną przez świętego Piusa X herezję ewolucji dogmatu.

Przeczytajcie to na stronie Vatican News:

"Konieczne jest zrozumienie, kiedy rozwój doktryny jest wierny tradycji. Historia Kościoła uczy nas, że należy podążać za Duchem, a nie za formalistyczną literą. W rzeczywistości, jeśli ktoś spodziewa się niesprzeczności między tekstami i dokumentami, to prawdopodobnie natknie się na tej drodze na przeszkodę. Punktem odniesienia nie jest tekst pisany, lecz ludzie, którzy podążają razem". [Podkreślenie dodane].

"Development of doctrine is a people that walks together".

Tak więc Watykan w tym artykule na swojej stronie internetowej mówi nam teraz, że będzie się napotykać na sprzeczności między tekstami, tj., między tym, czego wcześniej nauczano, a tym co jest głoszone obecnie. Autor powołuje się na niedorzeczny przykład Soboru Jerozolimskiego, na którym postanowiono, że reguły rytualne Starego Prawa nie będą już miały zastosowania. Podaje jednak lepszy przykład: sprzeczności dotyczącej nauki o zbawieniu dzieci nieochrzczonych. Katechizm Soboru Trydenckiego – tak samo jak i Katechizm Świętego Piusa X – wyklucza u nieochrzczonych dzieci możliwość dostąpienia wizji uszczęśliwiającej. Katechizm "całowacza" Koranu, "świętego" Jana Pawła II, podaje jednak mgławicową i typowo modernistyczną bełkotliwą odpowiedź, mogącą prowadzić do przekonania, że osiągają wizję uszczęśliwiającą.

Tak więc Watykan – choć nieformalnie – przyznaje obecnie, że istnieje sprzeczność w dogmatach. Jest to historyczne przyznanie się, gdyż właśnie to sedewakantyści mówili od samego początku. Byliśmy bezlitośnie krytykowani przez konserwatystów Novus Ordo jako "szaleńcy" posuwający się "za daleko". Ale teraz muszą stawić czoła faktom, ponieważ rzeczone słowa zostały wypowiedziane przez watykańskich modernistów.

Schizmatycki i heretycki pseudosobór Vaticanum II

Wszystko sprowadza się do Vaticanum II

W odpowiedzi na skandal związany z Pachamamą, rzecznik FSSPX wydał komentarz mówiąc generalnie, że to nic nowego. To tylko więcej tego, co było dotąd.

I całkowicie się z nim zgadzam. Pachamama uzyskała pozwolenie na przebywanie w Bazylice Watykańskiej od Vaticanum II, który głosi, że niekatolickie religie są środkami zbawienia. Pamiętajmy, że w Asyżu w 1986 roku dopuszczono do odprawienia kultu ognia, jak również kultu Wielkiego Kciuka przez amerykańskich Indian. Nie zaszło więc nic nowego. Jest to całkowicie spójne. Oznacza to, że FSSPX powinno potępić Vaticanum II zamiast próbować się z nim pogodzić.

Antypapież Bergoglio ze świtą i kult bożka Pachamamy

Z tego względu, ks. Cekada doskonale skomentował to niedawno na swoim blogu: zamiast wrzucać do Tybru figurkę bożka Pachamamy, powinni wyrzucić tam dokumenty Vaticanum II. A dla pewności obciążyć je solidnym balastem.

Szczerze oddany w Chrystusie,

Bp Donald J. Sanborn

Artykuł z: "Most Holy Trinity Seminary Newsletter", November 2019. (1)

Z języka angielskiego tłumaczył Mirosław Salawa

–––––––––––––––

Przypisy:

(1) Por. 1) Bp Donald J. Sanborn, a) Przebłyski rozsądku w modernistycznym Neokościele, czy gra pozorów? Wątpliwości czterech "kardynałów" co do "nauczania" Bergoglio. b) Czterej kardynałowie Novus Ordo i cztery herezje Bergoglio. c) Podsumowanie modernistycznego "Synodu o rodzinie" (2015). d) Ohyda spustoszenia! Bergoglio wspiera przestępców, komunistów i zboczeńców. e) Kolejne herezje Bergoglio potwierdzają niekatolicki charakter modernistycznego Neokościoła. f) "Sobór Watykański II" – największa katastrofa w historii świata. g) Ekumenizm – przygotowanie drogi dla Antychrysta. h) Asyż III – obrzydliwość spustoszenia w miejscu świętym. i) Bergoglio o (nie)istnieniu Boga. j) Amoralny synod modernistycznych biskupów (2014) – produkt doktrynalnego liberalizmu Vaticanum II. k) Pierwszy krok Bergoglio do wprowadzenia "kapłaństwa kobiet" w modernistycznym Neokościele. l) Bergoglio reklamuje apostazję. m) Heretycki uzurpator Bergoglio niszczy katolickie małżeństwo. n) Sedewakantyzm: w obronie autorytetu Kościoła katolickiego i papiestwa. o) Błędy doktrynalne omylników z antyinfallibilistycznego "ruchu oporu" i popieranie cudzołóstwa przez "kardynała" modernistycznego Neokościoła. p) Bergoglio peroruje o niewolnictwie, karze śmierci i usprawiedliwia cudzołóstwo. q) "Kardynał" Raymond Burke zapowiada "formalną korektę" niemoralnego nauczania pseudopapieża Bergoglio. r) Pseudopapież Bergoglio przeciw prawu Bożemu! Jedynie słuszna interpretacja adhortacji "Amoris laetitia". s) Bergoglio znów twierdzi, że piekła nie ma. t) Konferencja rzymska. u) Pelagianizm. v) Umierająca religia Novus Ordo. w) Herezja i bluźnierstwo Bergoglio: "Bóg pragnie pluralizmu religii". x) Poza Kościołem nie ma zbawienia. Kazanie na drugą niedzielę po Wielkanocy, wygłoszone 5 maja 2019 r. w krakowskim Oratorium Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. y) Heretyckie bluzgi Bergoglio w Maroko. z) Limbus do lamusa. Przygotowania Benedykta XVI do zniesienia limbusa i ogłoszenia nowej herezji.