Quis sit Spiritus Sanctus in sinu Ecclesiae

 

P. ZACHARIAS LASELVE OFM

 

Kim jest Duch Święty w łonie Kościoła

 

O. ZACHARIASZ LA SELVE OFM

 

––––––––

 

Alia ergo regna mirabili suo incremento superat Ecclesia; ea etiam superat legibus suis: aliorum enim regnorum leges ad reipublicae pacem, conservationem, augmentum et terrenam prosperitatem procurandam solummodo spectant; et ideo in eorum legibus aliqua nonnumquam absurda et iniqua permiscentur. At Ecclesiae leges peccata omnia vitare jubent, omnem injustitiam cavent; omne malum prohibent; omnem sanctimoniam, innocentiam, castitatem et perfectionem praescribunt, et Dei cultum imprimis urgent. Nec mirum, si tam sanctae sint Ecclesiae leges, cum illius regni rex sit ipse Spiritus Sanctus, qui invisibiliter illi praeest, illudque regit et gubernat.

 

Ecclesiae visibiliter praeerat Christus, antequam in coelum ascenderet; hic fuit Rex, qui illud regnum instituit, ac visibiliter rexit: postquam in coelum ascendit, misit Spiritum Sanctum, ut huic regno invisibiliter praeesset. Unde fideles indesinenter Spiritus Sancti auxilium implorant, illumque ut Regem suum invocant.

 

Et in Conciliis generalibus, quae universam Ecclesiam repraesentant, invocatur et advocatur Spiritus Sanctus, ut praeses et rex invisibilis: ejus gratia petitur et omne quod determinatur, ejus determinatione definitur. Unde apostoli in primo Concilio, ab ipsis congregato, sic determinationem suam explicarunt: Visum est Spiritui Sancto et nobis (Act. 15, 28); quasi dicant: Visum est Spiritui Sancto, qui Concilio nostro praefuit, et qui toti Ecclesiae praeest ut Rex illius, et nobis. Ecce quis sit Spiritus Sanctus in sinu Ecclesiae.

 

 

Inne zatem królestwa Kościół przewyższa swoim cudownym wzrostem; przewyższa je również prawami swoimi: prawa innych królestw dotyczą jedynie zapewnienia pokoju państwu, jego zachowania, wzrostu i ziemskiego dobrobytu; dlatego pewne niedorzeczności i niesprawiedliwości czasami znajdują się w ich prawach. Ale prawa Kościoła nakazują unikanie wszystkich grzechów i zapobiegają wszelkiej niesprawiedliwości; zabraniają wszelkiego zła; zalecają wszelką świętość, niewinność, czystość i doskonałość, a przede wszystkim kładą nacisk na oddawanie czci Bogu. Nic też dziwnego, że prawa Kościoła są tak święte, skoro królem tego królestwa jest sam Duch Święty, który niewidzialnie mu przewodzi, rządzi nim i kieruje.

 

Chrystus w widzialny sposób przewodził Kościołowi, zanim wstąpił do nieba; to był Król, który ustanowił to królestwo i rządził w sposób widzialny: po wstąpieniu do nieba zesłał Ducha Świętego, aby niewidzialnie przewodził temu królestwu. Dlatego wierni nieustannie błagają o pomoc Ducha Świętego i wzywają Go jako swego Króla.

 

A na Soborach powszechnych, które reprezentują cały Kościół, wzywa się i przywołuje Ducha Świętego, jako przewodniczącego i króla niewidzialnego: szuka się Jego łaski i wszystko, co jest określane, przez Jego stanowcze stwierdzenie jest określane. Stąd Apostołowie na pierwszym Soborze, przez nich zwołanym, wyjaśnili swoje postanowienie w ten sposób: Zdało się Duchowi Świętemu i nam (Dz. Ap. 15, 28); jakby mówili: Zdało się Duchowi Świętemu, który przewodniczył naszemu Soborowi i który przewodniczy całemu Kościołowi jako jego Król, i nam. Oto kim jest Duch Święty w łonie Kościoła.

 

 

–––––––––––

 

 

P. Zacharias Laselve OFM, Annus Apostolicus continens Conciones: I. Toto Adventu – II. Tempore Quadragesimae – III. Omnibus et singulis totius anni diebus Dominicis – IV. De Sanctis. – Volumen V. Conciones pro diebus Dominicis. A festo Pentecostes ad Dominica I Adventus. Augustae Taurinorum M. DCCC.LXXXI (1881), pp. 9-10.

 

O. Zachariasz La Selve OFM, Rok Apostolski zawierający kazania: I. Na cały Adwent – II. Na okres Wielkiego Postu – III. Na każdą Niedzielę całego roku – IV. O Świętych. – Tom V. Kazania na Niedziele. Od uroczystości Zesłania Ducha Świętego do pierwszej Niedzieli Adwentu. Turyn 1881, ss. 9-10. (1)

 

Z języka łacińskiego tłumaczył Mariusz Gruszeczka

 

(Ilustracje od red. Ultra montes).

 

Przypisy:

(1) Cf. 1) P. Zacharias Laselve OFM, De Dei voluntate circa hominum salutem.

 

2) Abp Romuald Jałbrzykowski, U źródeł sakramentalnych łaski i miłości Bożej.

 

3) O. Maurycy Meschler SI, a) Dar Zielonych Świąt. Rozmyślania o Duchu Świętym. 1. Modlitwa. 2. Urząd Nauczycielski w Kościele. b) Trzy podstawy życia duchownego.

 

4) Henryk Edward kard. Manning, Arcybiskup Westminster, O sprawach Ducha Świętego działającego w duszy człowieka.

 

5) O. Tilmann Pesch SI, Chrześcijańska filozofia życia.

 

6) Ks. dr Maciej Sieniatycki, a) Apologetyka czyli dogmatyka fundamentalna. b) Zarys dogmatyki katolickiej. c) System modernistów. d) Modernistyczny Neokościół. e) Problem istnienia Boga. f) Dogmatyka katolicka. Podręcznik szkolny. g) Główne zasady etyki Kanta a etyka chrześcijańska. h) O rzeczach ostatecznych.

 

7) Św. Alfons Maria Liguori, a) O wielkim środku modlitwy do dostąpienia zbawienia i otrzymania od Boga wszystkich łask, jakich pragniemy. Cz. I-II. b) Myśli pobożne. c) Uwielbienia Maryi (De Mariae gloriis). d) Doskonałość chrześcijańska według nauk i pism św. Teresy.

 

8) Ks. Józef Stagraczyński, Nauki katechizmowe o prawdach Wiary i obyczajów katolickiego Kościoła.

 

9) Ks. Jacek Tylka SI, a) Dogmatyka katolicka. b) O cnotach heroicznych.

 

10) Ks. Karol Teliga, a) Kazanie na pierwsze święto Zielonych Świątek. O chrześcijańskiej prawdzie i jej skutkach w ludziach. b) Kazanie na Wniebowstąpienie Pańskie. O nagrodach i karach wiecznych. c) Kazanie na uroczystość św. Stanisława Biskupa i Męczennika, Patrona Królestwa Polskiego. O gorliwości chrześcijańskiej, której wzór wystawia nam życie św. Stanisława.

 

11) Ks. Marian Morawski SI, Dogmat łaski. 19 wykładów o porządku nadprzyrodzonym.

 

12) Ks. Włodzimierz Piątkiewicz SI, Mistyczne Ciało Chrystusa a charaktery sakramentalne. Studium dogmatyczne.

 

13) Ks. Maciej Józef Scheeben, O. Euzebiusz Nieremberg SI, Uwielbienia łaski Bożej.

 

14) Św. Tomasz z Akwinu, a) Summa filozoficzna (Contra Gentiles). – Summa przeciw poganom czyli o prawdziwości Wiary katolickiej przeciwko błędom niewiernych. (Summa de veritate catholicae Fidei contra Gentiles). b) O społeczeństwie i władzy. De regimine principum I, 1-3. c) Modlitwy. Orationes. d) Symboli Apostolorum Expositio. De Ecclesia. (Wykład Składu Apostolskiego. O Kościele). e) Summa przeciw poganom czyli o prawdziwości Wiary katolickiej przeciwko błędom niewiernych. Księga czwarta. Rozdział LXXVI. O godności biskupiej. I że jeden z biskupów jest ponad wszystkimi (Summa de veritate catholicae Fidei contra Gentiles. Liber quartus. Caput LXXVI. De episcopali dignitate, et quod in ea unus sit summus).

 

15) S. Petrus Canisius SI, Doctor Ecclesiae, Exhortationes domesticae. De Pentecoste.

 

16) P. Joannes Dirckinck SI, Exhortationes domesticae. In festo Pentecostes. De praeparatione ad Spiritum Sanctum qui lux est.

 

(Przyp. red. Ultra montes).

 

 

( PDF )

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXXIII, Kraków 2023

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: