BP DANIEL L. DOLAN

––––––

Drodzy Przyjaciele,

W ciągu całego okresu Wielkanocnego, który teraz dobiega końca, gdy wspominamy święta męczenników, Kościół czyta nam za każdym razem fragment Ewangelii św. Jana (chcąc go jak gdyby wyryć w naszych umysłach): "Jam jest szczep winny, wyście latorośle. Kto pozostaje we mnie, a ja w nim, ten wiele owocu przynosi" (J. 15, 5).

Do tego czerwcowego numeru naszego pisma zebraliśmy trochę Paschalnych owoców. Coraz więcej dzieje się każdego dnia w Parafii Św. Gertrudy. Co jest naszym sekretem? Nie ma tu żadnej tajemnicy, tylko donośny głos słów Świętej Ewangelii: Kto pozostaje we Mnie, wiele owocu przynosi.

Pozostawać w zjednoczeniu z Chrystusem Panem jest istotą religii. To zjednoczenie przynosi więcej dobrego niż ciężka praca, działalność organizacyjna czy gorliwe zaangażowanie wiernych. To tylko środki, nie sam cel. Trwanie w zjednoczeniu z naszym Panem nie oznacza podążania za jakimś duchowym przewodnikiem, mającym dobre intencje "guru" i jego grupą lub społecznością. Pozostawanie w Panu oznacza pójście za Chrystusem.

Jedyną społecznością, która może rościć sobie pretensje do tego, że potrafi połączyć nas z Chrystusem – jak gałęzie z żywą winoroślą – jest Kościół katolicki. Tą społecznością jest Mistyczne Ciało Chrystusa, i tylko Ono samo może domagać się poświęcenia oraz naszego posłuszeństwa.

Una, sancta, catholica et apostolica Ecclesia

Prawdziwy "majstersztyk szatana" polega na tym, że większość z tych, którzy opierają się zmianom robi to z niewłaściwych powodów. Niepoprawnie argumentują oni, że to zło pochodzi z Kościoła, i dlatego aby pozostać katolikiem należy opierać się zarówno Kościołowi jak i papieżowi. Ale Kościół nigdy nie może dawać nam żadnego zła, ani prowadzić nas do grzechu. Zaprzeczanie tej prawdzie oznacza popadnięcie w herezję i dryfowanie w kierunku schizmy. Jest to smutna sytuacja ruchu tradycjonalistycznego. Jakże możemy zwalczać zło złem?

Nie, kryzys, którego dzisiaj doświadczamy jest kryzysem autorytetu władzy. Kto to pojmie, zrozumie wszystko. Ci, którzy zabrali naszą Mszę, (a obecnie mogą oddawać ją niejako sącząc kropla po kropli) czynią tak by narzucić nową religię, rodzaj jednego światowego kościoła. To jest ich religia, która nie jest religią katolicką. Oni nie posiadają żadnej władzy w katolickim Kościele. Są apostatami, którym należy się sprzeciwiać, a nie negocjować z nimi i zawierać kompromisy, stwarzając wrażenie jak gdyby byli w posiadaniu autorytetu Chrystusa. Zresztą, nikt nie może negocjować z Chrystusem albo Jego Mistycznym Ciałem – Jego Kościołem. Należy się mu podporządkować. Czy rozumiecie to, moi drodzy przyjaciele?

Cóż mamy powiedzieć o pozornych owocach, ludnych seminariach i ogólnoświatowej sieci parafii, szkół oraz zgromadzeń zakonnych, które tworzą "paralelny" katolicki Kościół?

Niestety, jest on ułomny pod względem doktryny i formalnie schizmatycki.

Ignorancja, oszukaństwo, dobre chęci; wszystko to może zdziałać całkiem wiele w tym naszym świecie. Nie pozwólcie, by zwiodły was fałszywe owoce. "Bo beze mnie nic uczynić nie możecie". Dlatego też, jedyną rzeczą mającą znaczenie, unum necessarium, jest zjednoczenie z Chrystusem. Cała reszta, gdy nie jest zakorzeniona w Chrystusie (to znaczy w Jego Kościele), jest wzrostem powierzchownym. Z upływem czasu zaniknie.

Już zbyt długo wierni nie byli uczeni wiary. Gdyby było inaczej, czy jakikolwiek pobożny katolik mógłby popierać pomysł opierania się w sprawach wiary samemu Wikariuszowi Chrystusa, papieżowi i Kościołowi, któremu on przewodzi? Gdybyśmy mieli papieża, powinniśmy być mu posłusznymi. To wszystko wydaje się bardzo skomplikowane, czyż nie? Tak, w pewnym sensie to prawda. U naszych znajomych "tradycyjnych katolików" widzi się tyle budującej pobożności, tyle dobrej woli... i tyle nieznajomości (ignorancji) podstawowych zasady katolicyzmu! A zatem to jest całkiem proste: "Trwajcie we Mnie". Przylgnijcie do Chrystusa, Jego Kościoła i jego jasnej doktryny. Owoce przyjdą w czasie przez Boga zamierzonym. Sam Ojciec troszczy się o winorośle, a Syn posyła Swojego Ducha, słodką rosę Ducha Świętego, który zapewnia stały wzrost i dobry urodzaj.

Niechaj ten "Okres po Zielonych Świątkach", zielony okres Kościoła, przyniesie pewny i stały wzrost w waszej duszy. Tak się stanie, jeżeli będziecie zaszczepieni w Chrystusie. Oto wszystko.

Oddany Wam w Chrystusie Panu i Jego Kościele,

Bp Daniel L. Dolan

BIULETYN PARAFII ŚW. GERTRUDY WIELKIEJ, CZERWIEC 2004, NR 77. (1)

Tłumaczył z języka angielskiego Mirosław Salawa

–––––––––––––––

Przypisy:

(1) Por. 1) Bp Daniel L. Dolan, Katolicka odpowiedź na apostazję Jana Pawła II.

2) Bp Donald J. Sanborn, a) "Sobór Watykański II" – największa katastrofa w historii świata. b) Amoralny synod modernistycznych biskupów (2014) – produkt doktrynalnego liberalizmu Vaticanum II. c) Sedewakantyzm: w obronie autorytetu Kościoła katolickiego i papiestwa. d) Błędy doktrynalne omylników z antyinfallibilistycznego "ruchu oporu" i popieranie cudzołóstwa przez "kardynała" modernistycznego Neokościoła. e) Góry Gelboe. Jeden z pierwszych seminarzystów abp. Lefebvre'a opłakuje upadek jego Bractwa. f) Vaticanum II, papież i FSSPX. Dlaczego udział w mszach Bractwa Św. Piusa X jest błędem – i to błędem poważnym. (Pytania i odpowiedzi). g) Pozbądźcie się złudnych nadziei co do Ratzingera. Pytania i odpowiedzi. h) Przeciw mentewakantyzmowi. i) Sprzeciw wobec zmian soborowych a niezniszczalność Kościoła.