INTRODUCTIO

S. THEOLOGIAM DOGMATICAM

AD MENTEM

D. THOMAE AQUINATIS

P. CONSTANTINUS DE SCHAEZLER SI

–––––––––

Index

––––––

Praefatio

Caput I.

De natura theologiae

Articulus primus. Notio theologiae generatim adumbratur

Articulus secundus. De lumine theologiae proprio

Articulus tertius. De reliquis proprietatibus theologiae

Corollarium. Ad rationem theologiae non sufficit, principia ejus fide humana suscipere

Consideratio

Caput II.

De necessitate theologiae

Articulus primus. Cur theologia necessaria sit ad humanam salutem?

Articulus secundus. Speciatim de necessitate magisterii theologiae ad rectam philosophiae tractationem

§. 1. Magisterium theologiae supra philosophiam convenientissimum est spectato medio cognitionis philosophiae proprio

§. 2. Philosophia item spectato objecto ejus, accomodatissime subjicitur magisterio theologiae

§. 3. Denique necessarium magisterium theologiae supra philosophiam sequitur generatim e necessitate revelationis ad cognitionem Dei

Corollarium. S. Thomas docens necessitatem divinae revelationis etiam ad cognitionem veritatum naturalium, longe alienus est a mente Traditionalismi, imo primarium ejus principium diserte explodit

Consideratio

Caput III.

De fontibus theologiae

Articulus primus. Definitio loci theologici

Articulus secundus. Loci theologici singillatim recensentur, eorumque ordo statuitur

Sectio prima.

De locis theologicis primi ordinis, id est de fontibus divinis theologiae, deque regula ejus infallibili

Quaestio prima.

De Verbo Dei Scripto

Articulus primus. De essentia sacrae Scripturae

Articulus secundus. De causa sacrae Scripturae

Propositio prima. Sacra Scriptura Deum auctorem habet

Propositio secunda. Divina inspiratio ad singulas partes sacrarum Litterarum protenditur

Propositio tertia. Divinam inspirationem sacrarum Litterarum ita intelligimus, ut putemus ab ea procedere etiam ipsam compositionem sacri textus

§. 1. Sententia S. Thomae de efficacia divinae inspirationis

§. 2. Doctrina S. Thomae est doctrina Patrum

§. 3. De multiplici sensu sacrae Scripturae sub eadem littera

§. 4. De controversia, utrum sacra Scriptura dicenda sit divinitus inspirata solum quoad res sententiasque, an etiam quoad singula verba

Articulus tertius. De criterio sacrae Scripturae

Propositio prima. Solius Ecclesiae est determinare, quinam libri pro canonicis seu inspiratis sint habendi

Propositio secunda. Ecclesia divinum testimonium de inspiratione sacrae Scripturae accipit ex traditione

§. 1. Scopus generalis Tridentini decreti de canonicis Scripturis

§. 2. De auctoritate Vulgatae

Consideratio

Quaestio secunda.

De Verbo Dei Tradito

Articulus primus. De essentia traditionis

Propositio prima. Traditio apostolica recte adnumeratur fontibus theologiae

Propositio secunda. Traditio non est regula proxima fidei, sed remota tantum

Articulus secundus. De criteriis traditionis

Propositio prima. Consensus universalis non est criterium traditionis

Propositio secunda. Criterium traditionis longe tutissimum est sensus Ecclesiae

Propositio tertia. Haec Ecclesiae auctoritas semper subintelligitur, si qua alia perhibentur criteria traditionis

Articulus tertius. De explicatione apostolicae doctrinae temporis decursu

Propositio prima. Explicatio doctrinae traditae non est permutatio ejus, sed magis explicita declaratio veritatum in eadem contentarum, procedens ab authentico Ecclesiae magisterio

Propositio secunda. Principium primario efficiens explicationem doctrinae traditae est ipse Spiritus Sanctus, non per novam revelationem, sed per novam illustrationem revelationis inde ab initio consummatae

Consideratio

Quaestio tertia.

De infallibili Ecclesiae magisterio

Articulus primus. De essentia magisterii Ecclesiae

Articulus secundus. De infallibili Ecclesiae magisterio spectato in subjecto ejus

Propositio prima. Infallibile magisterium divinitus institutum ad Ecclesiam in veritate conservandam, pertinet ad caput ejus, Pontificem Romanum. A Summo Pontifice derivatur in corpus Episcoporum, quatenus cum Papa conjunctum influxu ejus movetur

Propositio secunda. Infallibilitate Papali praeclare confirmatur principium, quod in magisterio Ecclesiae prima veritas explicat seipsam

Propositio tertia. Etiam sensus fidelium certum argumentum theologo praebet, cum iste, prout ab Ecclesiae magisterio cognoscitur et toleratur, medium sit, quo hujus magisterii doctrina ab ipso agnoscatur. Prius igitur ponderandus est, utrum reapse e divina veritate procedat, an humanis artificiis sit conflatus

Articulus tertius. De objecto magisterii Ecclesiae (novitas)

Consideratio

Sectio secunda.

De locis propriis quidem theologiae, sed probabilibus tantum

Articulus primus. De auctoritate SS. Patrum

Propositio prima. In rebus ad objectum revelationis non spectantibus sententia Patrum non praebet argumentum infallibile

Propositio secunda. Patres seorsim seu distributive sumpti, etiam quando tractant de doctrina fidei, non habent auctoritatem irrefragabilem, habent tamen sumpti collective

Propositio tertia. Speciali approbatione Ecclesiae doctrina Patris alicujus majorem prae caeteris auctoritatem nanciscitur, velut doctrina S. Augustini in materia de gratia

Propositio quarta. Doctrina Augustini quatenus spectat ad tuendam veritatem fidei, simpliciter sequenda est, etiamsi non fuerit ab Ecclesia definita

Articulus secundus. De auctoritate Theologorum

Articulus tertius. Speciatim de auctoritate S. Thomae

Propositio prima. Ecclesia doctrinam S. Thomae specialiter approbavit, enixe commendans consilium eorum, qui fideliter eam sequuntur

Propositio secunda. Ex approbatione Ecclesiae, quam doctrina S. Thomae consecuta est, infertur 1) negative, nihil in ea quod ad substantialia ejus pertinet, reperiri, quod defendi non possit; 2) positive, eam aliorum Doctorum placitis esse praeferendam

Propositio tertia. Ad discipulatum S. Thomae definiente Summo Pontifice Urbano V. haec duo requiruntur: ut doctrinam ejus et fideliter sequamur, et totis viribus studeamus ampliare. Genuinus ergo S. Thomae discipulus partim discernitur e modo, quo afficitur erga S. Doctorem, ejusque doctrinam pertractat, partim e consensione cum antiquis ejus expositoribus, praesertim discipulatum S. Thomae ex instituto professis, quando inter se conveniunt

Propositio quarta. Doctrina S. Thomae specialiter contra modernos errores quamplurimum valet

Consideratio

Sectio tertia.

De locis theologiae non propriis, sed adscriptitiis, id est de argumentis a theologo probabiliter desumptis e philosophia, aliisque scientiis naturalibus

Articulus unicus. Usus rationis in theologia

Caput IV.

De systemate theologiae

Prima Pars Summae Theologicae D. Thomae

De Deo Uno

De Divina Trinitate

De Deo Creatore

De Angelis

De opificio sex dierum

De homine

De gubernatione mundi

Consideratio

Prima Secundae

De voluntario et involuntario

De bonitate et malitia humanorum actuum

De virtutibus

De peccatis

De legibus

De gratia

Consideratio

Secunda Secundae

Consideratio

Tertia Pars

De Incarnatione

De Sacramentis

Consideratio

Caput V.

De commercio theologiae cum pietate

Articulus primus. Quantum valeat methodus S. Thomae ad fovendam pietatem

Articulus secundus. De perfectione vitae spiritualis

I. De principio spiritualis perfectionis

§. 1. Perfectio spiritualis consistit in unione cum Deo

§. 2. In vita spirituali gloria Dei singulariter relucet

§. 3. Spiritu vivere, est agi a Spiritu Sancto

§. 4. De magisterio interiore primae veritatis

II. De actibus perfectionis spiritualis

§. 5. De testimonio bonae conscientiae

§. 6. De recta intentione

§. 7. De observantia interiore, quae exterioris est anima

§. 8. De obedientia

§. 9. De oratione

Consideratio

Caput VI.

De historia theologiae

§. 1. Philosophia historiae ad mentem S. Thomae

§. 2. Speciatim de historia theologiae

§. 3. Externa quaedam causarum momenta, quorum ratio est habenda in historia theologiae

§. 4. Historia theologiae spectata prae principio ejus interiore

§. 5. De triplici functione theologiae, ac de historia ejus in tres periodos divisa

–––––––––––

Constantini dynastae de Schaezler, Pontificalis Aulae Praesulis, in Urbe S. R. et U. Inquisitionis, necnon S. Congreg. negot. extraordin. Consultoris, Utriusque Signaturae Referendarii etc. etc. Introductio in S. Theologiam Dogmaticam ad mentem D. Thomae Aquinatis. Opus posthumum, editum cura et studio Fr. Thomae Esser Ord. Praed., S. Theologiae Doctoris. Ratisbonae. Typis et Sumptibus Georgii Josephi Manz. 1882, pag. XXXII+401.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Approbationes.

Nos infrascripti jussu Adm. Rev. Patris Provincialis Prov. Imperii majori qua potuimus diligentia et attentione perlegimus opus cui titulus: "Constantini de Schaezler Introductio in S. Theologiam Dogmaticam ad mentem S. Thomae, edita per Fr. Thomam Esser Ord. Praed.", in eoque non modo nihil contra fidem, aut bonos mores, sed etiam germanam D. Thomae doctrinam dilucide explanatam deprehendimus. Quapropter opus praedictum quod typis mandetur dignum censemus.

Viennae, die 10. Junii 1882.

Fr. Raymundus Hecking Ord. Praed.,

S. Theologiae Lector.

Fr. Gundisalvus Feldner Ord. Praed.,

S. Theologiae Lector.

Nos Fr. Andreas Frühwirth, S. Theologiae Lector et Provinciae Imperii Prior Provincialis, opus cui titulus est: "Constantini de Schaezler Introductio", a duobus Theologis Ordinis Nostri revisum et approbatum, harum serie, nostrique officii auctoritate, servatis de jure servandis, imprimi permittimus.

Datum in Conventu nostro Viennensi ad S. Mariam Rotundam

die 15. Junii 1882.

(L. S.)

Reg. Nr. 102.

Fr. Andreas Frühwirth,

Prior Provincialis Prov. Imp.

Imprimatur.

Ratisbonae, die 9. Julii 1882.

† Ignatius,

Episcopus.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: