ŚWIĘTYCH OBCOWANIE

 

KS. MARIAN MORAWSKI SI

 

PROFESOR UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO

 

–––––––

 

CZĘŚĆ PIERWSZA

 

KOMUNIA MIĘDZY DUSZAMI

 

––––––––––

 

 

Świętych Obcowanie. Część pierwsza: Komunia między duszami (djvu, 48.7 Mb)

 

 Program do otwierania plików djvu: DjVuBrowserPlugin.exe (exe, 15.4 Mb)

 

 

–––––––––––

 

 

Świętych Obcowanie, przez Ks. Mariana Morawskiego T. J., b. Prof. Uniw. Jag. (1), Część pierwsza: Komunia między duszami. Kraków. NAKŁADEM «PRZEGLĄDU POWSZECHNEGO». 1903, str. 304. (2)

 

Przypisy:

(1) "Morawski Marian Ignacy h. Dzierżykraj T. J. Ur. 15 sierpnia 1845 r. w Grafenbergu na Śląsku z ojca Wojciecha, który później owdowiawszy sam został kapłanem i Marianny z Grocholskich, siostrzenicy ks. Stanisława Chołoniewskiego (zob.). Nau­ki gimnazjalne ze świetnym postępem odbył w Metzu u Jezuitów, poczym w gru­dniu 1863 r. wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego w Starejwsi. Wyświęcony 14 sierpnia 1870 r. w Śremie na kapłana przez biskupa Stefanowicza, w roku następnym przez 6 tygodni z całym poświęceniem niósł pomoc jeńcom francuskim przywiezionym do Poznania. Od r. 1873 do 1879 jest ojcem duchownym studentów filozofii w kolegium Jezuitów w Starejwsi i równocześnie ich profesorem, poczym rektorem kolegium w Tarnopolu, gdzie też 2 lu­tego 1880 r. składa profesję zakonną. Tu za jego rządów r. 1881 odprawiają się pierwsze rekolekcje dla klas bardziej wykształconych. W r. 1883 zostaje prze­niesiony do kolegium krakowskiego, gdzie z polecenia ówczesnego prowincjała Hen­ryka Jackowskiego (zob.) zakłada i obej­muje redakcję "Przeglądu Powsze­chnego", którą prowadzi aż do zgonu udowadniając jego istnieniem tezę, że wia­ra i wiedza, religia i nauka nie są i nie mogą być z sobą w sprzeczności. W r. 1888 zostaje profesorem nadzwyczajnym dogmatyki specjalnej w Uniwersytecie Jagiellońskim, którą (od r. 1891 jako prof. zwycz.) wykłada aż do r. 1899, piastuje w r. 1894 na 5 godność dziekana wydziału teologicznego. Wykłady jego ce­chowała gruntowność i jasność a nic w nich nie było pedantycznego lub sza­blonowego. Kiedy w kolegium krako­wskim Jezuitów utworzono oddział pi­sarzy, M. został jego pierwszym przełożonym i wraz z nim przeniósł się do rezydencji Ojców pracujących w kościele św. Barbary a mieszkających wówczas na Grodzkiej; którego to domu został r. 1896 superiorem. M. podobno poddał myśl ks. Jackowskiemu do umieszczenia konwiktu uczniów w gimnazjum w Chyrowie, a w każdym razie jego ojcowizna posłużyła na wybu­dowanie w znacznej części tego kolegium. Zmarł w Krakowie w rezydencji na Grodzkiej 6 maja 1901 r. Był to talent bogaty a wszechstronny, dusza pięknie artystycznie wyrobiona, charakter prawy i miły, w obcowaniu pełen prostoty, której dziedziczna dystrakcja nie psuła. Miał dar szczególny pozyskiwania dla prawdy umysłów do niej uprzedzonych, dzięki urokowi swej rozmowy. Mile też był widzianym i chętnie słuchanym w zebraniach towarzyskich i na rozprawach naukowych. Zawód pisarski wcześnie rozpoczął bo r. 1870, kiedy to w Krakowie powstało pismo pod redakcją ks. Goliana (zob.), które miało za zadanie bronić dogmatu nieomylności przed atakami pseudopostępowej prasy. Ów "Tygodnik Soborowy" ciągle zasilał M. swym piórem. Później, jako profesor filoz. pi­sywał liczne artykuły do "Przeglądu Lwowskiego". Z nich później powstało dzieło pt.: Filozofia i jej zadanie, wyd. 3, Kraków 1899 r., które swego autora postawiło w rzędzie najwybitniejszych pol­skich filozofów. Z innych jego prac (za­znaczając, że o ile inaczej nie podano, by­ły wydane w Krakowie) wymieniamy: Celowość w naturze, studium przyrodniczo-filozoficzne, wyd. 5, 1901 r.; Co to jest hipnotyzm, 1889; W czym tkwi siła Renana, wyd. 2, 1896; Podstawy etyki i prawa, wyd. 3, 1907; Asemityzm, 1896; O pojedynku, 1892; O związ­ku sztuki z moralnością, 1887; W sprawie sztuki z powodu książki Stanisława Witkiewicza "Sztuka i krytyka u nas", 1892; Niebo nocne a dzienne, 1900; Wieczory nad Lemanem, wyd. 5, tłumaczone na język niemiecki, rosyjski, hiszpański, serbski, [francuski, angielski, portugalski, holenderski, chorwacki, węgierski, japoński,] w formie rozmowy towarzyskiej ludzi różnych zapatrywań podają apologię wiary katolickiej. Świętych Obcowanie: część I: Komunia między duszami, 1903 (dzieło przerwane śmier­cią M-o.); Pielgrzymka życia, wyd. 2, 1892; O rozmyślaniu i rachunku su­mienia podług św. Ignacego, wyd. 4, 1893; Skarb duchowny dla Braci Towarzystwa Je­zusowego (reguły T. J. i ćwiczenia duchowne św. Ignacego), 1894; Novem officia erga Sacr. Cor Jesu ad mentem B. Margarithae Alacoque concinnata, Tar­nopol 1881; Mowa na obłóczynach Natalii z Jezierskich Popielowej u Kar­melitanek w Krakowie, 1899; O nabo­żeństwie do Serca Jezusowego w stosunku do dogmatu i kultu katolickiego, 1886; Opo­wiadanie Wyznawcy, Tarnów 1893; Ostatni dzień Flawiuszów, tragedia historyczna (dzieło pośmiertne), 1910; "Spowiedź" rosyjskiego pisarza Lwa Tołstoja, 1888. Nadto w "Przeglądzie Po­wszechnym" z górą setka artykułów i recenzyj; 40 przemówień w Kazaniach i szkicach księży T. J.; O szkole katolickiej, referat w Księdze pamiątkowej Wiecu katolickiego w Krakowie 1893. (Por. Kobyłecki, Ks. Maryan Morawski T. J., Kraków 1901; Załęski, Jezuici w Polsce, t. ostatni; Popiel Paweł, w "Przeglądzie Pol­skim" z 1901; J(adwiga) R(ostworowska) w nr. 109 "Czasu" z 1901)". – Marian Bartynowski (artykuł w "Podręcznej Encyklopedii Kościelnej" opr. pod red. ks. Zygmunta Chełmickiego, M.–N., Tom XXVII–XXVIII. Warszawa 1912, ss. 214-215). (3)

 

(2) Por. Św. Katarzyna Genueńska, Traktat o czyśćcu.

 

(3) Zob. Ks. Marian Morawski SI, 1) Świętych Obcowanie. Pożycie mieszkańców nieba między sobą. Obcowanie ich z nami. 2) Dogmat łaski. 19 wykładów o porządku nadprzyrodzonym. 3) O nabożeństwie do Najświętszego Serca Jezusowego w stosunku do dogmatu i kultu katolickiego. 4) Dziewięć nauk o Sercu Jezusowym, jako Sercu Kościoła. 5) O ofierze krzyża. 6) O męce Pana Jezusa. Kazanie na Wielki Piątek. 7) Homilia na niedzielę Wielkanocną. 8) Kazanie na niedzielę Zielonych Świątek. Czym jest Duch Święty w Kościele? 9) O ofierze Serca Jezusowego w Najświętszym Sakramencie. 10) Kazanie na uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. 11) Zarys nauki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. 12) Kazanie na uroczystość Serca Maryi. 13) Kazanie na uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie. 14) Kazanie na uroczystość Matki Boskiej Różańcowej. 15) O Mądrości Krzyża. Kazanie na uroczystość św. Katarzyny. 16) Kazanie na uroczystość św. Franciszka Ksawerego. 17) Konferencja o poznaniu samego siebie. 18) O Kościele jako znaku, któremu się sprzeciwiają. 19) Wieczory nad Lemanem. Co robić20) Filozofia i jej zadanie. (Wydanie czwarte) 21) Asemityzm. Kwestia żydowska wobec chrześcijańskiej etyki. 22) Podpieracz katolicyzmu. 23) "Wyznania" liberała. 24) "Spowiedź" Lwa Tołstoja. 25) Rezenzja "Bez dogmatu" Henryka Sienkiewicza. 26) Klasycyzm w szkołach średnich. 27) U stóp Sfinksa. 28) Rzym – Koloseum. (Wrażenia z podróży). 29) Narodowość wobec filozofii i wobec chrystianizmu.

 
(Przypisy od red. Ultra montes).

 
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMX, Kraków 2010

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: