Cześć ku Najświętszej Maryi Pannie katolicką odpowiedzią na niepokoje współczesnego świata (1)

BP MARK A. PIVARUNAS CMRI

Drodzy Przyjaciele i Dobroczyńcy!

Miesiąc sierpień uświetniają obchody dwu bardzo doniosłych uroczystości ku czci Najświętszej Maryi Dziewicy: Wniebowzięcia i Niepokalanego Serca Maryi.

Oddając cześć Matce Bożej, miejmy w pamięci, że nasza miłość i pobożność ku Niej mają mocne podstawy w Piśmie Świętym i Tradycji. W Ewangelii według św. Łukasza wielokrotnie napotykamy odniesienia do Maryi. W pierwszej wzmiance czytamy słowa Anioła Gabriela skierowane do Maryi: "Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami" (Łk. 1, 28). Później, św. Elżbieta "napełniona została Duchem Świętym. I zawołała głosem wielkim, mówiąc: «Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego»" (Łk. 1, 42). W odpowiedzi na pochwalne słowa św. Elżbiety, Najświętsza Dziewica odpowiedziała: "Wielbi dusza moja Pana, i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim... oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody" (Łk. 1, 46). Jako katolicy, wypełniamy to proroctwo tak jak to przez wieki czynił Kościół katolicki.

W dalszej części Ewangelii według św. Łukasza, czytamy "I stało się, gdy to mówił, podniósłszy głos pewna niewiasta z rzeszy, rzekła mu:, «Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi któreś ssał». A on rzekł: «I owszem, błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego, i strzegą go»" (Łk. 11, 27-28). Oto Jezus Chrystus potwierdził, że Jego Matka była naprawdę błogosławioną, zwłaszcza dlatego, że słuchała słowa Bożego i najwierniej go strzegła. Widzimy to w następujących fragmentach:

1) Odpowiedź Maryi na pozdrowienie Anioła Gabriela: "Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego" (Łk. 1, 38).

2) Dwukrotna wzmianka św. Łukasza, po narodzeniu Pana Jezusa: "Maryja zaś zachowywała wszystkie te słowa, rozważając je w sercu swoim" (Łk. 2, 19) i po odnalezieniu Pana Jezusa w świątyni: "A matka jego wszystkie te słowa zachowywała w sercu swoim" (Łk. 2, 52).

3) Wypowiedź św. Elżbiety w czasie nawiedzenia jej przez Maryję: "A błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, albowiem spełni się to, co ci było powiedziane od Pana" (Łk. 1, 45).

Gdy rozważymy te biblijne fragmenty, musi nas zdumiewać jak protestanci mogą kwestionować katolicką praktykę pobożności maryjnej.

Nawet w Księdze Rodzaju, pierwszej księdze Pisma Świętego, Wszechmogący Bóg zapowiedział rolę Maryi, Bogarodzicy. Bóg powiedział do szatana: "Położę nieprzyjaźń między tobą, a między niewiastą i między potomstwem twoim, a potomstwem jej; ona zetrze głowę twoją" (Rodz. 3, 15). Mojżesz, autor Księgi Rodzaju, pisząc po hebrajsku, złączył żeński zaimek "HI" tj. ona, z męskim czasownikiem "ASCUPH", zetrze, aby pokazać, że niewiasta (Maryja), poprzez jej potomstwo (Chrystusa), zetrze głowę szatana. Dlatego, nasz Pan Jezus Chrystus dwukrotnie nazwał Swą Matkę "niewiastą": na przyjęciu weselnym w Kanie, gdzie na Jej prośbę uczynił Swój pierwszy publiczny cud (Jan 2, 1-12) i na krzyżu, kiedy oddał Swą Matkę Swemu uczniowi (Jan 19, 27).

Kiedy zajrzymy do pism starożytnych Ojców Kościoła, odnajdziemy tę samą cześć i nabożeństwo dla Najświętszej Dziewicy, która trwała w każdym wieku chrześcijaństwa. Już w r. 100 po Chr., św. Justyn Męczennik napisał dwie apologie chrześcijaństwa i odwoływał się do Maryi: "Wiemy, że Syn Boży,... za pośrednictwem Dziewicy, stał się Człowiekiem, ażeby nieposłuszeństwu sprowokowanemu przez węża, położyć kres w ten sam sposób, w jaki do niego doszło. Albowiem podczas gdy Ewa, będąc dziewicą i nieskalaną, przez poczęcie słowa pochodzącego od węża, zrodziła nieposłuszeństwo i śmierć – Maryja Dziewica, napełniona wiarą i łaską, kiedy Anioł Gabriel zwiastował Jej dobrą nowinę... odpowiedziała: Niech mi się stanie według słowa twego".

Św. Ireneusz urodził się około roku 120 po Chr. i był uczniem św. Polikarpa, który był uczniem św. Jana Apostoła. Napisał on wymownie: "Węzeł splątany przez nieposłuszeństwo Ewy rozwiązany został przez posłuszeństwo Maryi; co dziewica Ewa przez swą niewiarę związała, to Maryja Dziewica przez swą wiarę rozwiązała". I znowu: "Jak Ewa zwiedziona słowem anioła zaczęła unikać Boga po tym, jak przekroczyła Jego Słowo, tak Maryja, również przez słowo Anioła, otrzymała dobrą nowinę, że porodzi Boga, będąc posłuszną Jego Słowu. I jeśli pierwsza nie usłuchała Boga, to druga była przeświadczona o posłuszeństwie Bogu należnym, tak by Maryja Dziewica mogła przyjść na ratunek dziewiczej Ewie. I jak rodzaj ludzki zasłużył na śmierć z powodu dziewicy, tak został uratowany za przyczyną Dziewicy; równowaga została przywrócona – nieposłuszeństwo dziewicy zostało usunięte przez posłuszeństwo Dziewicy".

Wielki Doktor Kościoła św. Augustyn, konsekrowany na biskupa w 395 roku, nauczając, iż dla winy pierworodnej wszyscy jesteśmy grzesznymi, wnet dodaje: "Wyjąwszy świętą Pannę Maryję, o której – gdzie się o grzechu rozprawia – dla chwały Pańskiej, nie chcę by najmniejszą wzmiankę czyniono. Stąd albowiem wiemy iż Tej więcej łaski udzielono na pokonanie ze wszech stron grzechu, która zasłużyła począć i porodzić Tego, o którym wiadomo iż żadnego nie miał grzechu" ("Excepta itaque sancta virgine Maria, de qua propter honorem Domini, nullam prorsus, cum de peccatis agitur, volo habere quaestionem. Inde enim scimus, quod ei plus gratiae collatum fuerit ad vincendum omni ex parte peccatum, quia concipere ac parere meruit, quem constat nullum habuisse peccatum").

I w końcu, możemy przywołać Sobór Efeski z roku 431 po Chr. kiedy to Papież św. Celestyn I wraz z biskupami potępił błędy Nestoriusza i nauczał, że Chrystus naprawdę był jedną Osobą (drugą osobą Trójcy Świętej) o dwóch naturach, Boskiej i ludzkiej i że Maryja może być naprawdę czczona tytułem Theotokos, Bogurodzicy.

Jakimż wspaniałym wydarzeniem było ogłoszenie dogmatu Wniebowzięcia Matki Boskiej przez Papieża Piusa XII 1 listopada 1950 roku, w obecności 36 kardynałów, 600 arcybiskupów i biskupów (w tym biskupa Piotra Marcina Thuca), tysięcy kapłanów i zakonników oraz rzeszy 700000 świeckich! Prześledziwszy historię wiary we Wniebowzięcie Maryi i wyliczywszy świadectwa liturgiczne, nauczanie Kościoła i świętych oraz argumenty z Pisma Świętego, Papież Pius XII uroczyście zdefiniował: "...ku chwale Boga Wszechmogącego, który szczególną Swą łaskawością obdarzył Maryję Dziewicę, na cześć Syna Jego, nieśmiertelnego Króla wieków oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci, dla powiększenia chwały dostojnej Matki tegoż Syna, dla radości i wesela całego Kościoła, powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą ogłaszamy, wyjaśniamy i określamy, jako dogmat przez Boga objawiony, że Niepokalana Bogarodzica zawsze Dziewica Maryja, po zakończeniu biegu życia ziemskiego, została z ciałem i duszą wzięta do niebieskiej chwały".

Świętując 15 sierpnia chwalebne Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny do Nieba i uroczystość Jej Niepokalanego Serca 22 sierpnia, odnówmy naszą miłość, pobożność i oddanie się Jej jako potężny środek wytrwania w tych ciężkich czasach. Ze wszystkimi problemami dotykającymi dzisiejszy świat, a zwłaszcza rozprzestrzenianiem się wirusa Ebola w Afryce Zachodniej, masakrą chrześcijan w północnym Iraku przez muzułmańskich terrorystów na Bliskim Wschodzie i konfliktem rosyjskich rebeliantów na Ukrainie, świat, w którym żyjemy jest wysoce niestabilny. I kiedy połączymy te problemy z kryzysem w Kościele i powszechną niemoralnością społeczeństw, możemy znaleźć pociechę w słowach Matki Bożej Fatimskiej: "Moje Niepokalane Serce będzie waszą ucieczką i drogą prowadzącą was do Boga" i "na końcu moje Niepokalane Serce zatriumfuje".

Z modlitwą i błogosławieństwem

Bp Mark A. Pivarunas CMRI

Artykuł z czasopisma "Adsum", August 2014 ( www.cmri.org ) (2)

Tłumaczył z języka angielskiego Mirosław Salawa

–––––––––––––––

Przypisy:

(1) Tytuł artykułu od red. Ultra montes.

(2) Por. 1) Bp Mark A. Pivarunas CMRI, a) Fałszywa tolerancja i bluźnierstwo Franciszka I (Jorge Bergoglio). b) Zapowiedź "kanonizacji" Jana Pawła II – człowieka, który odstąpił od wiary katolickiej łamiąc I przykazanie Dekalogu. c) Ocena spotkań w Asyżu w 1986 i 2011. d) Cześć do Najświętszego Sakramentu u katolików i świętokradztwa modernistów. e) Boskie Macierzyństwo Najświętszej Maryi Panny. f) Sedewakantyzm. g) Odpowiedzi na zarzuty wobec stanowiska sedewakantystycznego. h) Vaticanum II "w świetle Tradycji"? i) O Przysiędze antymodernistycznej. j) Czasy ostateczne a fałszywy ekumenizm. k) Sede vacante. Rocznica śmierci papieża Piusa XII. l) Fatima, negocjacje FSSPX z modernistami i stanowisko arcybiskupa Lefebvre.