Antychryst

KS. HENRYK FIATOWSKI

Antychryst, oznacza osobę, której ukazanie się na świecie i wroga działalność dla Chrystusowego Kościoła, będzie jednym ze znaków powtórnego przyjścia Chrystusa Pana na ziemię. O nim pisze św. Jan: "Synaczkowie, ostatnia godzina jest; a jakoście słyszeli, iż Antychryst idzie, i teraz antychrystów wielu się stało" (I Jan. 2, 18). Świętego Jana nazywają Teologiem Antychrysta, gdyż w pierwszym swym liście, wyraźnie o nim trzykrotnie poucza: 2, 18; 2, 22; 4, 3, a w drugim raz jeden w. 7. Nadto w wielu miejscach Pisma Świętego, mniej lub więcej wyraźne wzmianki spotykamy. Z nazwy, jaką mu Pismo Święte daje, wynika, że będzie przeciwdziałał nauce Chrystusowej i Jego sprawie. Będzie określoną osobą, człowiekiem. Bliższe oznaczenie jego działalności i jego stosunek da Chrystusa Pana, egzegeza katolicka widzi w II Liście św. Pawła do Tesaloniczan i Objawieniu św. Jana 20, 8, "który się sprzeciwia i wynosi się nad wszystko, co zowią Bogiem, tak, że osiędzie w kościele Bożym, okazując się jakoby był Bogiem" (II Tes. 2, 4). Wiele dziwnych rzeczy sprawiać będzie "którego przyjście jest wedle skuteczności szatańskiej z wszelką mocą i znakami i cudami kłamliwymi" (tamże, w. 9).

Antychryst będzie piastował na ziemi znaczną władzę i prowadził walkę przeciw Kościołowi. Św. Jan o wielu antychrystach mówi, zestawiając tych, "którzy są z tym, który ma przyjść". Ci "wielu" są to ogólnie nieprzyjaciele Chrystusa Pana: żydzi – ebionici i inni współcześni i późniejsi, duchy pokrewne i typy rzeczywistego Antychrysta, jaki się ukaże przy końcu świata. Niektóre sekty dawniej i później jak chiliaści, irwingianie, mormoni, nauczały o faktycznym dokonaniu się przepowiedni o Antychryście.

Oto wszystko co o osobie Antychrysta Objawienie Boże poucza. Wiele szczegółów o jego pochodzeniu i osobie, jakie u niektórych pisarzy kościelnych spotykamy, należy zaliczyć do wniosków z wyobraźni wysnutych. (Adson, De ortu, vita et moribus Antichristi, 1505, in 4-o; Malvenda, De Antichristo libri XI, in fol., Romae 1604).

X. H. F.

–––––––––––

Artykuł z: "Podręczna Encyklopedia Kościelna" opracowana pod kierunkiem ks. ks.: Stan. Galla, Jana Niedzielskiego, Henr. Przezdzieckiego, Ant. Szlagowskiego, Ant. Tauera i redaktora ks. Zygmunta Chełmickiego. A. Tom I–II. Warszawa. Skład główny w Księgarni Gebethnera i Wolffa. Kraków – G. Gebethner i S-ka. 1904, s. 245 (hasło: Antychryst). (1)

(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pozwolenie Władzy Duchownej:

APPROBATUR.

Varsavie d. 13/26 Julii 1904 a.

Officialis Generalis

Episcopus Suffraganeus Varsoviensis

† C. Ruszkiewicz

Cancellarius S. Mścichowski.

N. 3613.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przypisy:

(1) Por. 1) Ks. Franciszek Antoni Staudenmaier, Antychryst. 2) P. Ioannes Herrmann CSsR, De Antichristo. 3) Ks. Franciszek Pouget, Nauki katolickie w sposób katechizmowy. O końcu świata, o antychryście, o przyjściu Eliasza i Henocha, i o nawróceniu żydów. 4) Ks. Bartłomiej Holzhauser, O nadzwyczaj haniebnym i niecnym bożyszczu, Antypapieżu, który rozedrze Kościół zachodni i sprawi ubóstwienie pierwszej bestii. 5) Ks. Piotr Skarga SI, Kazanie na XXIV niedzielę po Świątkach. (O końcu świata i o Antychryście). 6) Ks. Jacek Tylka, Dogmatyka katolicka. (Przyp. red. Ultra montes).

Cracovia MMXI, Kraków 2011

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: