JEZUSA CHRYSTUSA

SYNA BOŻEGO

JOHANN PETER SILBERT

––––––––

§. XXXIII. Połów ryb Piotra

1. Gdy tedy Jezus w powrocie swoim nad jezioro Genezaret przyszedł, nalegały rzesze tak gwałtownie na Niego, że się widział znaglonym wstąpić do łodzi, która była Szymona Piotra. Stąd tedy nauczał rzeszę. A gdy potem takową rozpuścił, "rzekł do Szymona: «Zajedź na głębię, a zapuśćcie sieci wasze na połów». – Szymon odpowiedziawszy rzekł: «Panie! przez całą noc pracując, niceśmy nie ułowili; wszakże na słowo Twe zapuszczę sieć». A oto gdy sieć zarzucili, zagarnęli ryb mnóstwo wielkie, i rwała się sieć ich. I skinęli na towarzyszów, co byli w drugiej łodzi, aby przyszli i ratowali ich. I przybyli, i napełnili obie łodzie, tak, iż się mało nie zanurzały" (Łk. 5, 1-7).

2. Tym cudem, którego wielkości nikt lepiej nad rybaków osądzić nie umiał, którzy wodę znali i przekonali się, że w niej ryb nie było, wskroś przejęty i strachem przenikniony Piotr, "upadł u kolan Jezusowych i rzekł: «Wynijdź Panie ode mnie, bom jest człowiek grzeszny!»". Ty zaś jesteś święty Boży i Pan przyrodzenia. Atoli Jezus uspokoiwszy go "rzekł mu: «Nie bój się, odtąd już jakem ci był powiedział – będziesz ludzi łowić!» A wyciągnąwszy łodzie na ziemię, wszystko opuściwszy, szli za Nim" (Łk. 5, 8-11).

3. Oczywiście kazanie to z łodzi Piotrowej, równie jak sam obfity połów ryb, był Kościoła wyobrażeniem, przez które już teraz Pan dawał poznać, że Piotr i jego współapostołowie pod jego zarządem niegdyś wszystkie narody do wiary nawrócą.

–––––––––––

Żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Bożego. Przez J. P. Silberta. Przekład Ks. M. K., Lwów 1844, ss. 74-75.

Powrót do spisu treści dzieła J. P. Silberta pt.
Żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Bożego

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: