JEZUSA CHRYSTUSA

SYNA BOŻEGO

JOHANN PETER SILBERT

––––––––

§. XXIII. Wtóre świadectwo Jana

1. Jaśniejąca świątobliwość świętego Jana Chrzciciela i przykład jego ostrego żywota, który daleko głośniej przemawiał, niźli jego słowa, przyprowadziły na tę myśl wielu, że on mesjaszem być musi. Sami książęta kapłanów i faryzeuszów (obłudnicy, którzy wysoką doskonałość i surową powierzchowność jawnie okazywali, aby wzbudzali podziwienie, nie zważając bynajmniej na ducha zakonu) wysłali byli poselstwo do niego z tym zapytaniem, czyby on był Chrystusem, mesjaszem, zbawcą? Świątobliwy Chrzciciel odpowiadając rzekł: "Ja nie jestem Chrystusem". – I spytali go? "Cóż tedy? Jesteś ty Eliasz? – I rzekł: Nie jestem! – Jesteś ty prorok? odpowiedział: nie! – Rzekli mu tedy: ktoś jest, żebyśmy dali odpowiedź tym, którzy nas posłali. Co powiadasz sam o sobie? – Rzekł: jam głos wołającego na puszczy: Prostujcie drogę Pańską! Jako powiedział Izajasz prorok. – I pytali go, a mówili mu: Czemu tedy chrzcisz, jeśliżeś ty nie jest Chrystus, ani Eliasz, ani prorok? – Jan odpowiedział im mówiąc: Jać chrzczę wodą, ale (którego wy oczekujecie) w pośrodku was stanął, którego wy nie znacie! Ten jest, który za mną przyjdzie, który przede mną stał się; któregom ja nie godzien, żebym rozwiązał rzemyk u trzewika Jego!" (Jan. 1, 20-27).

2. Gdy więc Jezus z puszczy w okolice Betanii był przyszedł, gdzie Jan chrzcił, a Jan widział Go nadchodzącego, rzekł głosem wielkim do zgromadzonych, którzy go otaczali: "Oto Baranek Boży, oto który gładzi grzechy świata! Tenci jest o którym powiedziałem: Idzie za mną mąż, który stał się przede mną: iż pierwej był, niż ja. A jam Go nie znał. Ale iżby był objawion w Izraelu, dlategom ja przyszedł chrzcząc wodą. I dał świadectwo Jan, mówiąc: Iżem widział Ducha zstępującego jako gołębicę z nieba i został na Nim... Tenci jest, który chrzci Duchem Świętym. A jam widział, i dałem świadectwo, że Ten jest Syn Boży!" (Jan. 1, 28-34).

3. Otóż wypełnił ten świątobliwy Chrzciciel urząd przesłańca Pańskiego i przygotowywał rzesze, aby Jezusa jako Syna Bożego uznały. Jasno i powtórnie mówił, że Jezus pierwej był, niżeli on; lubo Zbawiciel, jako człowiek o sześć miesięcy młodszym był od świątobliwego Chrzciciela. Jakoż tym wyznaniem dał świadectwo prawdziwe o Bóstwie Chrystusowym.

–––––––––––

Żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Bożego. Przez J. P. Silberta. Przekład Ks. M. K., Lwów 1844, ss. 54-55.

Powrót do spisu treści dzieła J. P. Silberta pt.
Żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Bożego

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: