KRÓTKI WYKŁAD

ŚWIĘTYCH EWANGELIJ

NA NIEDZIELE I ŚWIĘTA CAŁEGO ROKU

KS. PIOTR XIMENES

––––––––

NA DZIEŃ NOWEGO ROKU

Ewangelia u Łukasza św. w rozdz. 2

A gdy się spełniło ośm dni, obrzezano dzieciątko. Pan Jezus dawszy nam w urodzeniu swoim w lichej stajence przykład miłości ubóstwa, daje nam dzisiaj w poddaniu się prawu, które Go z grzesznikami równa, przykład pokory i posłuszeństwa. A tak każden krok Jego staje się dla nas nauką, z której korzystać powinniśmy, stosując do niej czynności i sprawy nasze. Pan Jezus jako Bóg i człowiek, poczęty z czystej Panny za sprawą Ducha Świętego, nie potrzebował żadnego oczyszczenia, gdyż był samą czystością i świętością, jednakże poddał się pod prawo przepisane dla grzesznych dzieci Adama, a to dla dania nam przykładu, jak skrupulatnie wszystkie przepisy prawa Boskiego zachowywać powinniśmy, jak się w pokorze ćwiczyć, jak posłusznymi stać się mamy. Uważmy sobie jeszcze i to, że Obrzezanie Jezusa Chrystusa wkłada na nas obowiązek obrzezania duchownego, które zależy w tym, abyśmy się starali okrzesywać serca nasze ze złych skłonności, z przywiązania do ziemi, i odmawiając niepotrzebnych i pieszczotliwych dogadzań ciału naszemu. Co tak, abyśmy sprzeciwiając się wrodzonemu pociągowi naszemu do grzechu, dla miłości Boskiej w cnotach, które nas najwięcej kosztować mogą, ćwiczyli się, sercem naszym do dóbr świata przywiązywać nie dawali się, i ciała postem i modlitwą martwili. Co większa, powinniśmy jeszcze kochać i wdzięcznymi być tym wszystkim, których Bóg używa za narzędzia do obrzezania nas duchownego, a tymi są ci wszyscy, którzy wyrządzając nam krzywdy, okrywając obelgami, niewinnie dręczą, gdyż tym sposobem najskuteczniej umartwiona bywa w nas nasza miłość własna, i sprawuje się nieznacznie uświęcanie nasze. Uważmy sobie jeszcze i to, iż Pan Jezus trzy razy szczególniej w życiu swoim krew przelał. Przy obrzezaniu, gdzie za narzędzie użył rąk Jemu najżyczliwszych osób Jego przełożonych Józefa i Maryi. W Ogrójcu, gdzie sam dobrowolnie chciał znieść walkę duszy z bojaźnią zbliżającej się okropnej śmierci aż do wylania krwawego potu. Przy męce swojej, gdzie narzędziami stali się ministrowie i słudzy szatana. Równie też i nasze duchowne obrzezanie czyli uświęcenie, dokonane być ma częścią przez naszych przełożonych, martwiących czasem swymi rozkazy wolę swych podwładnych, częścią przez nas samych przez dobrowolne umartwienia, częścią przez naszych niesprawiedliwych nieprzyjaciół. Bądźmy w pogotowiu na te trojakie cierpienia, które się do naszego uświęcenia przyczynić mogą.

I nazwane jest Imię Jego Jezus, które było nazwane od Anioła. Chciał Pan Bóg, aby Synowi Jego nadano przy obrzezaniu, wskazane przy poczęciu Najświętszej Panny, Imię Jezus, najprzód dla wywyższenia Go dla Jego pokory, nazywając Go Odkupicielem i Zbawcą świata, bo to jest istotne znaczenie Imienia Jezus, a potem dla nauczenia nas, że przyszedł świat zbawiać przez rozlanie krwi, którą przy wstępie na świat przelewać począł. Najświętsza Panna Maryja, która pierwsza wyrzekła Jezus Imię Jego, niesłychaną słodycz w sercu swym uczuła i świętą radością w Bogu napełnioną została, gdyż to Boskie Imię Jezus zwykło się rozlewać jakoby balsam woniejący na dusze czyste i niewinne. Wielka jest godność tego Imienia, tak, że go nawet nikt godnie wymówić nie może, jak tylko za sprawą i z pomocą Ducha Świętego.

Św. Apostoł Paweł mówił, że nikt pojąć nie zdoła wielkości i godności Jego. W Nim są zawarte wszystkie doskonałości Boga, gdyż jako Zbawiciel posiada właściwie dobroć, świętość, mądrość, wszechmocność, miłosierdzie, jako przymioty koniecznie do dokonania sprawy zbawienia potrzebne. W Nim są zawarte wszystkie skarby cnót, łask i darów, gdyż z Niego spływać mają na wieki na tych wszystkich, którzy zbawienie otrzymają. W Nim zawarte jest znaczenie wszystkich przybranych nazwisk, stosownych do urzędowań Boga Człowieka Jezusa Chrystusa, Pana, Nauczyciela, Lekarza dusz, Ojca, Sędziego, Adwokata, Pasterza, Opiekuna. Jest spełnieniem proroctw Izajasza, któren mówił o Nim na tysiąc lat przed Jego przyjściem. Imię Jego będzie: Cudowny, poradca, Bóg, potężny, Ojciec przyszłego wieku, Książę pokoju. Jezus jest dla wszystkich źródłem wszystkiego dobra. W tym Imieniu odbieramy odpuszczenie grzechów, w tym Imieniu wysłuchiwane bywają modlitwy nasze, uleczone choroby dusz naszych, zwyciężane pokusy, odwrócone niebezpieczeństwa. Jezus jest naszym światłem, naszym wodzem, podstawą i sprawcą wszelkich cnót. Ach! wzywajmy z ufnością to potężne Imię Jezus we wszelkich potrzebach naszych, a doznamy cudownego skutku modlitw naszych.

–––––––––––

Krótki wykład świętych Ewangelij na Niedziele i Święta całego roku. Z włoskiego X. Piotra Ximenes na polskie przełożony. Tom I. Stanisławów 1848, ss. 23-26.

(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).

Powrót do spisu treści
Krótki wykład świętych Ewangelii
na niedziele i święta całego roku

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: