KRÓTKI WYKŁAD

ŚWIĘTYCH EWANGELIJ

NA NIEDZIELE I ŚWIĘTA CAŁEGO ROKU

KS. PIOTR XIMENES

––––––––

NA DZIEŃ OCZYSZCZENIA PANNY MARYI

Ewangelia u Łukasza św. w rozdz. 2

Gdy się wypełniły dni oczyszczenia Maryi według zakonu Mojżeszowego, przynieśli Jezusa do Jeruzalem, aby Go stawili Panu. Najświętsza Panna zachowując ściśle prawo oczyszczenia, nakazujące każdej matce po urodzeniu pierwszego dziecięcia, przychodzi oczyszczać się w świątyni Jerozolimskiej, lubo od tego prawa wyłączoną była, począwszy bez zmazy Syna swojego za sprawą Ducha Świętego, daje nam przykład wielu cnót, które się naśladować starać powinniśmy. Najprzód okazuje nam w tym postępku miłość swoją ku czystości, gdyż będąc niepokalaną i bez zmazy, przychodzi jeszcze oczyszczać się. Kochajmy się i my w czystości serca i duszy, a oczyszczajmy je często ze zmaz grzechowych zbliżając do Najświętszych Sakramentów, pokuty i ołtarza. Przy tym pokory, chcąc uchodzić za równą innym niewiastom, i ukrywając w tym poddaniu się prawu Oczyszczenia, godność swoją macierzyństwa Boskiego. Idąc za przykładem Jej, nie pragnijmy być wyniesionymi przed ludźmi, lecz przeciwnie, chciejmy być upokorzonymi, a kryjmy przed ich oczami dary Boskie, mogące nam znaczenia i wielkości przed nimi przyczynić. Przy tym miłość Jej ubóstwa ofiarując według przepisów prawa, ofiarę przepisaną dla ubogich, parę gołąbiąt lub synogarlice, a nie baranka, gdyż chce być policzoną między ubogich i zmieszaną w tłumie. Nie przywiązujmy i my serc naszych do dóbr światowych, nie pragnijmy ich: kontentujmy się tym, co nam Bóg z Opatrzności swojej do utrzymania życia udziela, a nie zazdrośćmy nigdy tym, którzy większych od nas na świecie dostatków używają. Przy tym na koniec pobożność, z jaką ofiarę swoją Bogu składa; uczmy się i my za Jej przykładem ożywiać chęcią przypodobania się Bogu, przez ćwiczenia pobożne i dobre uczynki, które Mu ofiarujemy.

Według przepisu prawa, powinien jeszcze był każden pierworodny syn być ofiarowanym Bogu na pamiątkę wyzwolenia z niewoli Egipskiej i onej nocy straszliwej, w której wszyscy pierworodni synowie Egipscy mieczem Anioła pozabijani zostali byli. Ofiarowała też Najświętsza Panna Syna swojego i Syna Boskiego Ojcu Przedwiecznemu, a ta ofiara, wystawiona przez figury, w najdawniejszych wiekach przez tyle ofiar pierwiastków, ta ofiara upragniona przez samego Boga Ojca, była Mu nader miłą i przyjemną, milszą nad wszystkie ofiary Abla, Noego, Abrahama i wszystkich innych w starym zakonie, i wyjednała zbawienie i pojednanie całego narodu ludzkiego z Bogiem. Święte i Boskie dziecię Jezus ofiarowało się też samo Bogu Ojcu za wszystkich ludzi na świecie, którym miało zjednać zbawienie przez przelanie krwi przenajświętszej; lecz myśląc w szczególności o każdym człowieku, możemy być pewni, że Pan Jezus za każdego z nas z osobna ofiarę swoją ponowił. Na wywdzięczenie się tej niepojętej miłości i dobroci Boskiej, ofiarujmy się całkiem Jezusowi Chrystusowi i nie dozwalajmy sercom naszym czynić z Nim podziału. Oddajmy Mu serca nasze całkiem, nie pragnąc napełnić i zajmować je jak tylko miłością Boską. Ofiarujmy Mu dusze nasze, nie przemyśliwając jak tylko nad sposobami poświęcenia naszego i nabycia cnót pokory, słodyczy, cierpliwości, posłuszeństwa i wszystkich innych mogących nas w oczach Jego przyjemnymi uczynić. Ofiarujmy Mu rozum nasz, nie zatrudniając go więcej jak rozmyślaniem prawd, które nam objawić raczył. Ofiarujmy Mu wolę naszą, kierując wszystkie czynności nasze ku Bogu i ożywiając je szczerą intencją przypodobania się Jemu. Ofiarujmy Mu na koniec ciało nasze, używając na chwałę Boską, zmysły nasze, oczy ku uwielbieniu Boga z dzieł Jego, które zewsząd postrzegamy, i które serca nasze ku wdzięczności ku Bogu wzbudzić są zdolne. Języka, używając go do chwalenia Boga w modlitwie i w świętych rozmowach, uszy ku słuchaniu słowa Bożego, i całe ciało nasze ku poświęceniu naszemu. A tym sposobem staniemy się ofiarą Bogu miłą, przyjemną i przypodobaną.

Każdy syn pierworodny powinien był jeszcze być okupionym pięciu drachmami. Okupiła Najświętsza Panna Pana Jezusa, lecz nie dla zachowania Go dla siebie, ale raczej dla wydania Go później w ofierze za cały naród ludzki. Wykupiła Go tak małym kosztem, równie jak inne pospolite dzieci, a Bóg chciał nam i w tym okazać, iż jest tak skorym do dania się nam. Te pięć drachm mają także duchowne znaczenie i są figurą pięciu cnót, którymi łaskę Boską i pojednanie z Bogiem nabyć możemy. Te cnoty są: mocna wiara, bojaźń Boska, żal za grzechy, nadzieja w miłosierdziu Boskim i szczere przedsięwzięcie poprawy żywota. Starajmy się usilnie o nie, kiedy przez nie tak drogi skarb dla dusz naszych, łaskę i miłość Boską nabyć możemy.

–––––––––––

Krótki wykład świętych Ewangelij na Niedziele i Święta całego roku. Z włoskiego X. Piotra Ximenes na polskie przełożony. Tom I. Stanisławów 1848, ss. 48-50.

Powrót do spisu treści
Krótki wykład świętych Ewangelii
na niedziele i święta całego roku

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: