UTARCZKA DUCHOWA

 

CZYLI NAUKA POZNANIA, POKONANIA SAMEGO SIEBIE,

I DOJŚCIA DO PRAWDZIWEJ DOSKONAŁOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

 

KS. WAWRZYNIEC SCUPOLI

 

––––––––

 

DODATEK

 

O spokoju duszy i o szczęściu serca

umierającego sobie samemu, aby żyło Bogu

 

–––––

 

ODPUSTY

 

nadane osobom, odprawującym modlitwę wnętrzną

 

Papież Benedykt XIV, chcąc rozpłomienić ducha modlitwy, użyczył, przez Brewe z dnia 16 grudnia 1746, tym, którzy na jakimkolwiek miejscu, publicznie albo prywatnie, nauczają innych modlitwy albo rozmyślania; jako też i owym, którzy się znajdują na naukach w tym przedmiocie: 7 lat i tyleż kwadragen Odpustu, któren pozyskują w tymże dniu nauczania, aby tylko prawdziwie pokutujący, przystąpili do Stołu Pańskiego. Nadto, nadał Odpust zupełny, z dozwoleniem przeniesienia onego na zmarłych, wszystkim, którzy pilnie udzielać lub słuchać będą tych nauk, jako też i tym, którzy codziennie, przez miesiąc odprawiać będą przez półgodziny, albo przez kwadrans przynajmniej, modlitwę wnętrzną. Możemy uzyskać dwa te odpusty, każden raz w miesiąc, gdy przejęci prawdziwą skruchą, przyjąwszy Komunię św., modlić się będziemy na zwykłe intencje.

 

–––––––––––

 

 

Utarczka duchowa czyli nauka poznania, pokonania samego siebie, i dojścia do prawdziwej doskonałości chrześcijańskiej. Przez Księdza Scupoli, Teatyna. Przełożył z francuskiego X. S. U. W. C., Warszawa 1858, s. 253.

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Powrót do spisu treści dzieła ks. Wawrzyńca Scupoliego pt.
Utarczka duchowa

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: