O PROSTOCIE CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
PROSTOTA UNIKA DWUZNACZNOŚCI
Święty nasz brzydził się bardzo dwuznacznością, przez którą, mówił on, usiłujemy pokryć kłamstwo. Najzręczniejsza chytrość, dodawał, nie może być porównaną z prostotą. Roztropność i przebiegłość światowa, właściwe są dzieciom tego świata; ale dzieci Boże postępują prostą drogą, ponieważ i serca ich są proste. Kto chodzi w prostocie, bezpiecznie chodzi (1). Zresztą, obłuda, dwoistość i kłamstwo, cechują zawsze umysły liche i ludzi bez czci.
O mowie dwuznacznej, św. Biskup mawiał jeszcze to, co Zbawiciel nasz mówił o faryzeuszach i piśmiennych Zakonu.
Ludzie ci udawali się za morza do pozyskania jednego nowowiercy, potem zaś czynili go gorszym, jak byli sami; albowiem wedle słów Świętego, ci którzy usiłują wykrętami ocalić prawdę, podwójnie ją przytłumiają.
Nic w istocie, nie znieważa więcej prawdy jak dwoistość języka, która okazuje się w dwuznaczności.
"Bezwątpienia, mówił nasz Święty, szczerość i prostota mowy, są wielką ozdobą życia chrześcijańskiego".
Wielkim więc błędem jest w chrześcijaninie wszelkie oszukaństwo i skłonność do zwodzenia, przez słowa, mogące mieć rozmaite znaczenia.
–––––––––––
Duch świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 356-357.
Przypisy:
(1) Przypow. X, 9.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2012
Powrót do spisu treści
Ducha św. Fr. Salezego
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: