DUCH

ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO

CZYLI

WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO

CZĘŚĆ XIII

O POBOŻNOŚĆI I O MODLITWIE

ROZDZIAŁ XX

O NABOŻEŃSTWIE KU NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE

Urodzony w oktawę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, dnia 21 sierpnia 1567 roku, nasz święty Biskup, miał zawsze szczególne nabożeństwo ku Najświętszej Maryi Dziewicy.

W życiu jego widzimy, jak już od najpierwszego swego dzieciństwa, zwracał ku Niej najżarliwsze swe modły, i ślubował swe dziewictwo Bogu, pod opieką tej Królowej dziewic. Wiadomo jest, że w dzień Niepokalanego Poczęcia odebrał on poświęcenie biskupie, a zarazem i to namaszczenie pobożności, tak wybitne we wszystkich działaniach jego urzędowania. Słyszałem go każącego często o nieporównanej wielkości Matki Bożej. Miał on sobie za największą rozkosz mówić o Jej niezrównanym miłosierdziu. Toteż usilnie zalecał swoim dziatkom duchownym nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy.

Ale cóż to jest być nabożnym do Najświętszej Dziewicy? Jest to czcić Ją w Bogu i czcić Boga w Niej, w ten sposób, aby Bóg sam był jedynym celem tej czci. Czynić Maryję celem swej czci, znaczyłoby to porównywać Ją z Bogiem: byłoby to czynem bałwochwalczym.

"Kto chce podobać się Bogu i Najświętszej Pannie, czyni dobrze, czyni bardzo dobrze, kto chciałby podobać się Najświętszej Pannie na równi, albo więcej niżeli Bogu: błądziłby okropnie".

–––––––––––

Duch świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 334-335.

Kraków 2012

Powrót do spisu treści
Ducha św. Fr. Salezego

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: