DUCH

ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO

CZYLI

WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO

CZĘŚĆ XII

O POKUSACH, SKRUPUŁACH I INNYCH DOŚWIADCZENIACH WEWNĘTRZNYCH

ROZDZIAŁ VII

O SMUTKACH WEWNĘTRZNYCH c. d.

Mówią powszechnie, że w zwykłym porządku natury dnie pogodne bywają rzadsze, aniżeli pochmurne; podobnie i w życiu duchowym oschłość i ciemności są częstsze aniżeli pociechy i światłości. W jednym z takich dni próby Dawid zawołał: Nie odrzucaj mię od oblicza Twego: i Ducha Świętego Twego nie bierz ode mnie (1).

Ale właśnie w tych gwałtownych uciskach wewnętrznych, jak ciśnieniem prasy płynie najczystsze wino miłości Bożej: tutaj bowiem cierpliwość połączona z miłością wydaje najdoskonalsze swe dzieło.

Wiele osób wyobraża sobie, że Bóg jest wtedy na nich zagniewany; gdy jednak sumienie nic im nie wyrzuca, mogą się uspokoić. Czyż sam Bóg nie powiedział, że jest zawsze z nami w czasie utrapienia? Czyż można iść godnie za Jezusom Chrystusem, nie dźwigając Jego krzyża? Czyż wreszcie krzyż nie jest godłem wybranych? Przy narodzeniu Chrystusowym w czasie gdy pasterze słuchali z zachwytem cudnego śpiewu duchów niebieskich, Maryja z Józefem w stajence betlejemskiej, słyszeli tylko płaczliwe kwilenie Boskiego dzieciątka. A jednak któżby nie wolał znajdować się w ich położeniu, niż na miejscu pastuszków? Któżby nie wolał zostać z Jezusem, Maryją i Józefem w stajence, aniżeli z pastuszkami wśród rozkoszy śpiewów anielskich?

Św. Piotr – w zachwycie widzenia na górze Tabor zawołał: Mistrzu: dobrze nam tu być i uczyńmy trzy przybytki (2). Podobnie i dusza wierna, mówił nasz Święty, kocha Jezusa ukrzyżowanego na Kalwarii: wpośród ciemności, krwi, gwoździ, cierni i wszystkich okropności śmierci; i wobec tego opuszczenia i tych cierpień woła ona radośnie z całego serca: "uczyńmy tu trzy przybytki: jeden Zbawicielowi, drugi Najświętszej Jego Matce, a trzeci ukochanemu uczniowi".

–––––––––––

Duch świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 294-295.

Przypisy:

(1) Ps. 50, 13.

(2) Łk. IX, 33.

Kraków 2011

Powrót do spisu treści
Ducha św. Fr. Salezego

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: