DUCH

ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO

CZYLI

WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO

CZĘŚĆ VIII

O UMARTWIENIU

ROZDZIAŁ III

KORZYŚCI Z UMARTWIENIA SKŁONNOŚCI PRZYRODZONYCH

Słyszałem nieraz z ust św. Biskupa te godne uwagi słowa: ten kto umartwia coraz bardziej swe skłonności przyrodzone, ściąga tym więcej natchnień nadprzyrodzonych.

Umartwienia wewnętrzne i zewnętrzne, byle były wykonane z miłością i dla miłości, najdzielniejszym są środkiem dla otrzymania darów łaski. Ci, którzy, według wyrażenia wielkiego Apostoła, noszą umartwienia Jezusa Chrystusa na swoim ciele i na swoim sercu, stają się podobni do owej ofiary proroka Eliasza, na którą zstąpił ogień z nieba; albo do owej wody zgęszczonej, o której mówią Księgi Machabejskie, że będąc wylana na ołtarz, zapaliła się od promieni słonecznych.

Jako manna wtedy dopiero daną była ludowi Izraelskiemu na pustyni, gdy wszelkie zapasy, wyniesione z Egiptu, wyczerpane zostały, tak również dary niebieskie tym tylko się udzielają, którzy zwalczają, bez wytchnienia, swe ziemskie skłonności, albo którzy je już ujarzmili. Nie będzie trwał duch mój w człowieku, mówi Bóg, bo jest ciałem (1); bo ciało, dodaje mędrzec Pański, które się kazi, obciąża duszę, a ziemskie mieszkanie tłumi umysł wiele myślący (2).

Gdy naczynie przyrodzone, mówi św. Grzegorz, jest skruszone przez umartwienie, miłość znajduje więcej przestrzeni dla swego rozrostu.

O Panie, woła psalmista, Ty odmieniłeś mi płacz mój w wesele: zdarłeś wór mój (ciało), a oblokłeś weselem (3).

–––––––––––

Duch Świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 232-233.

Przypisy:

(1) Rodz. VI, 3.

(2) Mądr. IX, 15.

(3) Ps. 29, 12.

Kraków 2009

Powrót do spisu treści
Ducha św. Fr. Salezego

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: