DUCH

ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO

CZYLI

WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO

CZĘŚĆ IX

O CZYSTOŚCI

ROZDZIAŁ V

O CZYSTOŚCI SERCA

Nie umiałbym wyrazić, jak wysoko cenił nasz Święty czystość serca: mawiał on, że czystość ciała jest tylko łupiną tej cnoty, samym zaś jej jądrem – czystość duszy; że w sercu tkwi jej korzeń, a w ciele gałązki i liście. Czystość ciała jest dosyć zwykłą: spotkać ją można pomiędzy niewiernymi, a nawet, tymi którzy podlegają innym występkom; ale czystość serca jest rzadkością, i niestety! mało kto może powiedzieć: moje serce jest czyste.

Nie sądźmy jednak, ażeby nasz Święty zasadzał czystość serca na zupełnym uwolnieniu się od żądz natury; gdyż przeciwnie, ciągła i skuteczna walka z nimi stanowi istotę tej cnoty, dlatego też ten, kto nigdy nie doznawał pokus, nie może się nazwać cnotliwym; bo tylko pokonanie żądzy staje się aktem cnoty – jej zwycięstwem i tryumfem.

Święty Biskup zasadzał więc cnotę czystości na ciągłym zwalczaniu skłonności i uczuć, które ona potępia i które są jej zarazą, bo psują wolę i serce, te źródła życia duchowego.

Św. Bernard robi w tym względzie bardzo ważną uwagę.

Rozmawiać często i poufale, mówił on, z osobami innej płci i nie skazić czystości swego serca, a niekiedy całkowicie jej nie utracić, byłoby zaiste większym cudem, jak umarłego wskrzesić.

Jednym ze znamion, czystości serca, jest bojaźliwość. Św. Hieronim mówi, że ze wszystkich walk, jakie staczać musi dusza chrześcijańska, najsroższymi są walki o zachowanie czystości. Należą one do najzwyklejszych, a jednak zwycięstwo w nich jest bardzo rzadkie.

Ten kto ubezpiecza się na swej czystości przeszłej, naraża się na niebezpieczeństwo bliskiego upadku.

–––––––––––

Duch świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 255-256.

Kraków 2010

Powrót do spisu treści
Ducha św. Fr. Salezego

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: