O PODDANIU SIĘ WOLI BOŻEJ I O UFNOŚCI W BOGU
Nasz Święty zalecał najusilniej zachowanie jednostajności ducha. Mawiał on często, że ponieważ to życie jest ustawicznym żeglowaniem do portu zbawienia: powinniśmy więc naśladować dobrych sterników, którzy zawsze utrzymują ster w równowadze, pomimo wszelkich wzburzeń i kołysania się fal morskich.
Dlatego to potrzebujemy wzrok nasz zwracać bezustannie ku polarnej gwieździe naszej duszy, tj. ku najświętszej woli Bożej. Głównym bowiem powodem chwiejności i niestałości naszego ducha jest szukanie stworzeń z pominięciem ich Stwórcy; i tak, wedle rozmaitości i niestałości zdarzeń tego życia, zmienia się też usposobienie nasze.
Ale kiedy zapatrujemy się na tę różnorodność i zmienność rzeczy doczesnych w jednostajności, zawsze jednakiej, najświętszej woli Bożej, która rozporządza według upodobania swego powodzeniem i przeciwnościami, zdrowiem i chorobą, dostatkiem i ubóstwem, życiem i śmiercią; kiedy pomyślimy, że możemy to wszystko obrócić na chwałę i uwielbienie Boga: dochodzimy wtedy do tej zbawiennej obojętności chrześcijańskiej, która daje naszej duszy świętą jednostajność, stanowiącą w troskach i cierpieniach doskonałą cierpliwość.
Duch Świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 126-127.
Kraków 2007
Powrót do spisu treści
Ducha św. Fr. Salezego
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: