DUCH
ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO

CZYLI

WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO

CZĘŚĆ II
O MIŁOŚCI BOŻEJ

ROZDZIAŁ IX
O MIŁOŚCI UPODOBANIA

Kochać Boga miłością upodobania znaczy to kochać Go miłością zupełnie bezinteresowną i całkowicie odnoszącą się do Jego chwały. Jeżeli chcemy stać się rozkoszą Boga i być wedle serca Jego: powinniśmy z największym upodobaniem rozmyślać o tym, że On jest Bogiem, że dobroć Jego nieskończona, i że niepodobieństwem jest dodać cośkolwiek do Jego doskonałości.

Oto w jaki sposób objaśnia tę myśl święty Biskup:

"Dusza, mówi on, która ćwiczy się w miłości upodobania, woła bezustannie w świętym swoim milczeniu: dosyć mi na tym, że Bóg jest Bogiem, że dobroć Jego jest nieskończoną a doskonałość bezmierną. Mało mi na tym zależy, czy umieram, czy żyję, gdy umiłowany mój żyje wiecznie życiem tryumfu i chwały.

Śmierć sama nie zdoła zasmucić serca, które wie, że najwyższa jego miłość żyje. Duszy kochającej wystarcza to zupełnie, że ten, którego kocha nade wszystko i bardziej niż siebie samą, obfituje we wszelkie dobra wieczne: ponieważ żyje więcej w tym, którego kocha, aniżeli w ciele, które ożywia; albo raczej już nie żyje sama w sobie, ale jej najukochańszy żyje w niej".

Prawdziwe tedy upodobanie w Bogu zależy na upodobaniu sobie w Nim dla Niego samego, na szukaniu zadowolnienia swego jedynie w tym, co Boga zadawalnia, nie troszcząc się wcale, czy nam się to podoba. Tak łącząc nasze szczęście ze szczęśliwością Boga, kochamy Go miłością upodobania.

Duch Świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 65-66.

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2006