DUCH
ŚWIĘTEGO
FRANCISZKA SALEZEGO
CZYLI
WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO
CZĘŚĆ II
O MIŁOŚCI
BOŻEJ
ROZDZIAŁ
XVI
MIŁOŚĆ
JEST DOSKONAŁOŚCIĄ I ZARAZEM NAJPEWNIEJSZYM ŚRODKIEM DO JEJ OSIĄGNIĘCIA
"Miłość, mówił św. Biskup, jest cnotą przedziwną; jest ona jednocześnie środkiem i celem, jest drogą i jej kresem, to jest drogą prowadzącą do postępu w doskonałości. Chcę wam jeszcze pokazać drogę zacniejszą (1), mówi Paweł św. i natychmiast opisuje obszernie własność i przymioty miłości".
Bez miłości nikt nie dojdzie do najwyższego i ostatecznego celu życia, jakim jest Bóg: i oto dlaczego ona jest drogą; bez niej nie ma prawdziwej cnoty: i dlatego ona jest prawdą; przez nią to przechodzimy ze śmierci grzechu do życia łaski: dlatego też jest ona życiem. Miłość jest jeszcze życiem, ponieważ ona ożywia wiarę, nadzieję i wszelkie inne cnoty; jako dusza ożywia ciało, tak miłość jest życiem i doskonałością duszy.
Rozwijając dalej tę myśl, mówił, że całą tajemnicą jak dojść do kochania Boga z całego serca – jest kochać Go. Jak bowiem uczymy się mówić mówiąc, biegać biegając, pracować pracując, tak też nauczymy się kochać Boga i bliźniego kochając ich. Na to nie ma innego sposobu.
Najlepszym tedy środkiem do ukochania Boga, jest kochać Go coraz więcej, postępować ciągle na tej drodze i nie oglądać się nigdy poza siebie. Niechaj początkujący w tej nauce zaczną kochać, a usiłując bezustannie coraz więcej kochać dojdą do mistrzostwa w miłości. Ci zaś, którzy są już doskonali w miłości, niech postępują jeszcze, niech postępują ciągle i bez wytchnienia, a miłość ich stanie się gorętszą i czystszą. Niechaj nikomu nie zdaje się, że już doszedł do celu: bo miłość w tym życiu wzrastać może aż do ostatniego tchnienia.
Często powtarzajmy z Dawidem: Oto rzekłem, teraz zaczynam (2); albo z wielkim Franciszkiem Serafickim: kiedyż zaczniemy kochać Boga i służyć Mu z całego serca, kiedyż będziemy miłować bliźniego, jak siebie samych!
Duch Świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 76-78.
Przypisy:
(1) I Kor. XII, 31.
(2) Ps. 76, 11.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2006
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: