DUCH
ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO

CZYLI

WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO

CZĘŚĆ II
O MIŁOŚCI BOŻEJ

ROZDZIAŁ I
KONIECZNOŚĆ MIŁOŚCI BOŻEJ

Bez miłości Bożej wszystkie cnoty razem wzięte – były podobne w oczach św. Franciszka Salezego do jednej kupy kamieni. Dlatego to każdemu zalecał on nade wszystko miłość mówiąc z wielkim Apostołem: Wszystko wasze niech się dzieje w miłości (1).

Powtarzał przy tym bezustannie wedle nauki Apostoła narodów, że bez miłości wszystko jest bezpożyteczne: wiara, jałmużna, umiejętności, zgłębienie tajemnic, męczeństwo nawet samo; gorąco też pragnął widzieć tę prawdę głęboko wyrytą w umysłach wiernych.

Na co się przyda, mówił on, biec, jeżeli się nie biegnie do celu? O jakże wiele dobrych uczynków przepada bezowocnie dla zbawienia, jedynie dlatego, że nie są ożywione duchem miłości!

A jednak tak mało o tym myślimy i zgoła zapominamy, że intencja jest duszą spraw naszych, i że Bóg przyobiecał nagrodę za te tylko uczynki, które są dokonane z miłości i dla chwały Jego.

"Zbawienie, powiada św. Biskup, ukazane jest wierze, zapewnione nadziei, ale dane być może tylko miłości. Wiara pokazuje drogę do ziemi obiecanej, jako słup obłoku i ognia, ocienia nas i oświeca zarazem; nadzieja karmi nas manną słodyczy; ale miłość jedynie, wprowadza nas, jako arka przymierza, do krainy niebiańskiej, przyobiecanej prawdziwym Izraelitom, gdzie już nie będziemy potrzebowali ani kolumny wiary za wodza, ani też manną nadziei karmić się nie będziemy".

Jako budowniczy, prowadząc swe dzieło, potrzebuje mieć ciągle w ręku gruntwagę, łokieć, węgielnicę, tak również i my, dla wzniesienia sobie miasta świętego ze spraw naszych, jako z kamieni żywych, powinniśmy mieć zawsze przed oczyma prawidło i wagę miłości i czynów wszystkich dla Boga, według tych słów wielkiego Apostoła: Czy jecie, lub pijecie, albo co innego robicie, wszystko to czyńcie w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa (2).

Duch Świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 52-53.

Przypisy:

(1) I Kor. XVI, 14.

(2) I Kor. X, 31; Kol. III, 17.

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2006