DUCH
ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO
CZYLI
WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO

CZĘŚĆ I
O CNOCIE I O DOSKONAŁOŚCI W OGÓLE

ROZDZIAŁ XXVI
CHWAŁA BOSKA JEST CELEM ZBAWIENIA NASZEGO

"Wszystko, co czynimy dla zbawienia naszego, mówił św. Biskup, jest pełnieniem służby Bożej, bo i sam Zbawiciel na tym świecie sprawował jedynie nasze zbawienie".

Ażeby dobrze zrozumieć to zdanie, należy wiedzieć, że służyć Bogu dla nagrody, dla samego nawet nieba, nie znaczy to bynajmniej szukać przede wszystkim chwały Bożej. A jednak ostatecznym celem, dla którego Bóg stworzył niebo i wszystkie rzeczy jest chwała Jego, nie zaś zbawienie ludzi; to ostatnie jest tylko celem pośrednim dzieł Boga i środkiem pomnożenia chwały Bożej, tego ostatecznego kresu wszechistnienia.

Dobrze to zrozumiał Król Prorok, gdy nazywając szczęśliwymi mieszkańców niebieskich przybytków, nie zasadza właśnie ich szczęścia na posiadaniu skarbów, rozkoszy i chwały nieba, ale na tym głównie, że w niebie będą oni chwalić Boga, po wszystkie wieki wieków (1). Dlatego to prawdą jest, że cokolwiek bądź czynimy dla zbawienia naszego, służymy przez to Bogu, bylebyśmy tylko chwałę Bożą uważali za cel naszego zbawienia.

Wiemy dobrze, że Zbawiciel nasz przyszedł na ten świat jedynie po to, aby sprawować zbawienie nasze dla chwały Ojca niebieskiego, jak to sam powiedział: Jać nie szukam chwały swej: jest który szuka i sądzi (2).

Przy czym oświadczył, że gdyby szukał chwały swojej, chwała ta niczym jest, to jest byłaby próżną, bo nie sam Bóg byłby głównym jej celem. Tak też mamy rozumieć to, co w składzie apostolskim powiedziano jest o Jezusie Chrystusie, że z miłości dla nas i naszego zbawienia zstąpił z nieba, wcielił się, stał się człowiekiem i był ukrzyżowan. Te słowa dla nas nie znaczą bynajmniej, abyśmy mieli być ostatecznym celem, wcielenia i męki Jezusa Chrystusa: końcem bowiem i koroną tajemnicy Odkupienia, jest chwała Boga; nasze zaś zbawienie i nasze szczęście wieczne to tylko cel pośredni.

W tym przedmiocie panuje wielka nieświadomość pomiędzy większością chrześcijan. Jeżeli zapytamy ich, dlaczego wykonywają dobre uczynki, odpowiedzą nam bez wątpienia, że czynią to dla zbawienia swego. Ale gdy dalej pytać ich będziemy, dlaczego tak usilnie pragną zbawienia: usłyszymy z ust ich szczerą odpowiedź, że celem ich pragnień jest posiadanie dóbr przyrzeczonych wybranym w niebie; płynącą zaś z ich zbawienia chwałę Bogu jedynie należną, uważają oni za cel podrzędny.

Duch Świętego Franciszka Salezego, czyli wierny obraz myśli i uczuć tego Świętego. Tłumaczył z francuskiego ks. Adolf Pleszczyński K. Ś. T., Warszawa 1882, ss. 42-44.

Przypisy:

(1) Ps. 83, 5.

(2) Jan. VIII, 50-54.

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2006