Za Przyczyną Maryi

Przykłady opieki Królowej Różańca św.

Złote myśli o różańcu św.

Co mówią o różańcu kapłani i biskupi

Ks. Deschamps, kardynał

O Maryjo, moja matko! Ty nie dozwolisz, bym umarł bez mego Różańca. – Nie, Ty nie dozwolisz na to, i jak przez ten łańcuch święty przywiązałaś mię do siebie na tej ziemi, tak i przezeń wzniesiesz do nieba, gdzie dasz na wieki Twojemu Ojcu niebieskiemu, który jest również moim Ojcem, Oblubieńcowi Twojemu – i Boskiemu Twemu Synowi – i umieścisz mię na łonie Trójcy Przenajświętszej.

Ks. Deschamps, kard.

Różaniec św. to przyjaciel życia mego; z nim pokój panuje w duszy mojej.

Ks. Deschamps, kard.

Różaniec św. jest łańcuchem, którym Najświętsza Panna Maryja łączy serce człowieka ze sercem Jezusa.

Ks. Perrand, kard.

Pomiędzy wszystkimi nabożeństwami różaniec św. jest najpopularniejszym. On pomimo różnic społecznych najlepiej zbliża i łączy dusze.

Ks. Besson, biskup

Pójdźcie, którzy skarżycie się, że wierzyć nie możecie, lub modlić się – weźmijcie różaniec, wróci on wam wiarę, ożywi serce.

Ks. Billere, biskup

Podczas każdego objawienia się Bernadecie Niepokalana Dziewica trzymała ziarnka różańcowe, jakby tym chciała powiedzieć: Oto środek zbawienia, jaki wam wszystkim polecam.

Ks. Martin, biskup

Mamy apostoła, mamy doskonałego katechetę, którego nieprzyjaciele nam odebrać nie mogą – różaniec św.

Ks. Martin, biskup

W różańcu św. mamy zarazem modlitwę uwielbienia, dziękczynną i błagalną.

Ks. Martin, biskup

Różaniec św. to najlepszy katechizm, naucza on bowiem nie tylko prawd wiary naszej świętej wiernie i w całości, lecz także ożywia je przez modlitwę.

Ks. Martin, biskup

Ile razy modlę się na różańcu, stają w myśli mojej owe wieczne prawdy, które są życiem mojej duszy. Każda z nich przewyższa mądrość wszelkich uczonych tego świata i więcej światła wlewa w mą duszę niż wszelkie rozprawy mędrców.

Ks. Fontenay, biskup

Nabożeństwo różańcowe to głos wzięty z ust anioła, wychodzący ze serca dziecięcia, które bieży, by poruszyć serce Matki.

Ks. Hardi du Marais, biskup

Słowa różańca św. są treści niewyczerpanej, roztaczają one światłość coraz większą nad tajemnicą naszego odkupienia.

Ks. Gay, biskup

"Każde Ojcze nasz i każde Zdrowaś w Różańcu św., jest jakby kęsem chleba niebieskiego, wzmacniającego siły nasze na podobieństwo onego chleba podpłomykowego, którego pożywaniem Eliasz się wzmocnił w drogę swoją na górę Horeb (III Król. 19, 8) i oświecającego oczy nasze, jak oświeciły się oczy Jonaty za skosztowaniem miodu (I Król. 14, 29)".

– Każdy dziesiątek różańca, zwłaszcza gdy odmawianiu jego towarzyszy rozważanie tajemnicy, jest jakoby uderzeniem cudotwórczej laski Mojżesza, sprowadzającym na nas wody z opoki żywej, którą jest Chrystus.

– Bądź pewnym, że każde "Zdrowaś Maryjo", które wychodzi ze serca pobożnego, wchodzi do Serca Jezusowego.

Ks. Gay, biskup

Zdrój, który w raju, jak mówi Księga Rodzaju, wynikał z ziemi, wznosił się najpierw ku niebu; potem spadając na ziemię, tworzył cztery rzeki, które, rozchodząc się w różnych kierunkach, oblewały wszystko miejsce rozkoszy. Takim zdrojem w znaczeniu duchownym są także tajemnice różańca św. tj. Tajemnice Jezusa i Maryi. Każda z nich wznosi się ku niebu, wstępując do Boga, jako hołd pokłonu, jako wyznanie chwały, jako hymn dziękczynienia, jako kadzidło modlitwy, poczym znowu opada na świętą ziemię Kościoła i zewsząd oblewa to miejsce rozkoszy, jako światło ku oświeceniu serca, jako prawda ku nauce, jako namaszczenie ku zmiękczeniu serca, jako łaska ku rodzeniu owocu.

Ks. Gay, biskup

"Nie zrażajmy się powtarzając w różańcu jednostajnie te same modlitwy, gdyż miłość ma jedno tylko słowo, wciąż je powtarza, a nigdy nie nudzi. Czy przykrzy się matce, gdy dziecina jej, wspinając się na kolanach, czoło jej, twarz i oczy pocałunkami okrywa? Te dziecięce dziesięćkroć i stokroć powtarzane pocałunki, to także w swoim rodzaju koronka i różaniec w czynie. I boleść także, to rzec można, rodzone dziecko miłości – bo jakkolwiek różne jej kształty, zawsze na dnie jej leży miłość zraniona – najczęściej ma tylko jedno słowo, jedną skargę, w której się wyraża, jeden jęk, w którym sobie ulgi szuka".

Słowa Ks. Biskupa Pelczara o "Różańcu"

Różaniec jest księgą Maryi zawierającą w streszczeniu wszystko, co Mądrość Boża wymyśliła najlepszego.

Różaniec jest arfą duchowną o piętnastu strunach, z których jedne odzywają się radością, inne triumfem, a których dźwięk rozwesela serce znękane...

Dzierży on pierwszeństwo pośród innych nabożeństw, bo jest nabożeństwem nader łatwym i prostym, a przy tym wzniosłym i nader katolickim.

(Życie duchowne, XXXIII, 7).

Ks. Pelczar, biskup

Leon XIII widząc, że walki i cierpienia (Kościoła) nie ustają, nakazuje dzieciom swoim odmawiać różaniec już to, by zeń uczynić jakby przewód, któryby ze źródeł górnego Syjonu sprowadzał łaskę na ziemię, już to by za pomocą jego rozżarzyć w sercach wiernych miłość Bożą i cześć Bogarodzicy.

Ks. Pelczar, biskup

Leon XIII wzywa gorąco wiernych do czci i miłości ku Najświętszej Maryi Pannie a przy tym poleca Ją wszystkim jako Mistrzynię prawdy Bożej, zarówno mądrą jak dobrą ale dziwnie głęboką i uczącą w sposób nader przystępny tajemnic wiary – jest to różaniec. Czytajcie pilnie tę książkę.

O. Amanthon Z. K. arcybiskup – misjonarz w Azji

Nikt nie wypowie błogosławionych skutków różańca św. w nawracaniu odszczepieńców, w triumfie Kościoła św., w uświęcaniu dusz.

O. Fondacci Z. K.

Jeżeli pragniesz pomnożyć twą miłość, udaj się do Maryi przez różaniec, bo Maryja to świątynia miłości a różaniec to narzędzie, przez które przechodzą płomienie tej miłości.

O. Fondacci Z. K.

Różaniec św. oto środek uśmierzenia sprawiedliwego gniewu Bożego na grzeszników; historia przeszło sześciu wieków to stwierdza.

O. H. D. Lacordaire Z. K.

Pierwszą księgą dla duszy chrześcijańskiej jest ewangelia, a różaniec to właśnie ewangelia w skróceniu.

O. H. D. Lacordaire Z. K.

W różańcu powtarzamy wciąż jedne i te same modlitwy, gdyż miłość jedno ma słowo, którego powtarzanie nie nuży.

O. Isolani Z. K.

Różaniec św. jest nie tylko jakby ogrodem cnót, które pielęgnujemy dla Jezusa i Maryi, ale także koroną z kwiatów, którą u Ich stóp składamy.

O. Isolani Z. K.

Różaniec jest niezwyciężoną bronią, najlepszą, najsilniejszą, najostrzejszą we walce z nieprzyjaciółmi naszego zbawienia.

O. Justyn Miechowita Z. K.

Dałby Bóg, aby wszyscy chrześcijanie jak najgorliwiej garnęli się do Różańca św. Miły Boże – jakby przez to wzrosła wiara katolików, jakby wiele zyskała na tym miłość chrześcijańska; jakby rozkrzewiły się cnoty, zasługi, i objawy chrześcijańskiego życia: jako to pobożność, pokój, zgoda i duch jedności braterskiej – jednym słowem jedna by była wiara umysłów i jedność zbożnych uczynków. (Discursus XXXIII).

O. Justyn Miechowita Z. K.

Różaniec nabożnie odprawiaj, a w każdej godzinie w niebo możesz wstąpić, Chrystusa Pana i Najświętszą Matkę Jego w ciałach uwielbionych oglądać i Ich triumfem i chwałą radować się.

O. Justyn Miechowita Z. K.

Nieprzyjaciel rodzaju ludzkiego rozumie dobrze, jak mu szyki miesza w złych jego zamiarach różaniec św., dlatego też mądrych tego świata ogłupia i każe im raczej przewracać dla przyjemności kartkami niepożytecznych książek, jak odmawiać różaniec.

O. Monsabre Z. K.

Różaniec św. to ogród, w którym zbieramy owoce wszystkich cnót.

O. Monsabre Z. K.

Różaniec św. polega na odmawianiu pobożnym modlitw liturgicznych, na rozważaniu świętym tajemnic, na stosowaniu do życia naszego wzorów, jakie nam obficie rozmaite okoliczności życia Jezusa Chrystusa i Najświętszej Panny podają.

O. Monsabre Z. K.

Żyjmy, pamiętając na tajemnice różańcowe a przez nie coraz bardziej poznamy i połączymy się z Jezusem i Maryją.

O. Pepin Z. K.

Maryja nie zapomina o wiernych sługach swoich, pamięta o tych, którzy chwalą Ją różańcem św., uprasza im łaskę, a gdy ją już mają, jej wzrost i doskonałość, tak, że ten co jest usprawiedliwiony staje się jeszcze więcej.

O. Pradel Z. K.

Nabożeństwo różańcowe nawraca grzesznych, pobudza oziębłych, ułatwia postęp na drodze zbawienia sprawiedliwym a dla wszystkich wiernych jest jakby zadatkiem dobrej śmierci.

O. Pradel Z. K.

Różaniec św. w ręce sprawiedliwego, to berło potężne, którym rządzi on namiętnością, to tarcza, która chroni go od zatrutych strzał nieprzyjaciela.

O. Faber

Różaniec jest testamentem Maryi tak, jak Eucharystia jest testamentem Jezusa.

O. Faber

Różaniec wyjedna nam w znacznej części wytrwanie w dobrem aż do końca, jeżeli wiernie będziemy go odmawiać.

O. Hurbi

Różaniec św. jest prostym sposobem i nader łatwym wzbudzenia w umyśle naszym myśli o wielkich prawdach naszej wiary świętej i pamięci na wielkie dobrodziejstwa Boże.

O. Bronchain Z. Red.

Tyle dobrodziejstw uzyskanych przez różaniec św. czyż nie jest dowodem, że Jezus i Maryja miłują to nabożeństwo?

O. Saintrain Z. Red.

Różaniec św. ożywia naszą wiarę, obudza nadzieję, roznieca miłość i napełnia zbawienną skruchą.

O. Croiset T. J.

Zaiste, jakaż modlitwa Bogu milszą, a Najświętszą Pannę więcej nam zjednać może, jak różaniec? Nie masz bractwa równie pożytecznego wiernym i od Kościoła Bożego więcej zalecanego.

(Ćwiczenie pobożności).

O. Karol Antoniewicz T. J.

"I patrzysz z pogardą na tę, która klęcząc przed obrazem Maryi, w boleściach swoich odmawia różaniec święty; ty na nią patrzysz z pogardą, ale Maryja patrzy z upodobaniem. Ona ją pocieszy, ale ty gdzie będziesz szukał, gdzie znajdziesz pociechę?... Ciebie świat, ją Maryja pobłogosławi; ale błogosławieństwo świata nikogo jeszcze nie zbawiło, ale błogosławieństwo Maryi jeszcze nikogo nie zdradziło".

Ks. Mrowiński T. J.

Historia różańca św. w Polsce należy niezawodnie do najwspanialszych dokumentów wielkiej czci Najświętszej Panny Maryi. Nabożeństwu różańcowemu zawdzięcza Polska obronę wiary.

Ks. Mrowiński. T. J.

Dziś, kiedy wiara upadła, wielu ludzi nie zna wcale, a inni odmawiają bardzo rzadko różaniec; za to też Pan Bóg już nie tak nam błogosławi i Najświętsza Panna nie tyle zlewa łask na nas, jak dawniej. Dawniej panie i panienki po dworach odmawiały codziennie różaniec, za to przeniczka się rodziła w polu piękna i dukaty mierzono garncami; dziś się bawią, grają na fortepianie, mówią po francusku ale dukatów, ba nawet papierów braknie. Dawniej mieszczaństwo po kościołach śpiewało różaniec na dwa chóry: mężczyźni tworzyli chór jeden, a niewiasty drugi: dziś większa cywilizacja, różańca się wstydzą i już go nie śpiewają. Ale za to dawniej Żydzi mieszkali na ulicy żydowskiej, a domy w rynku należały do chrześcijan; dziś żydzi zakupili kamienice w rynku, a nas posłali na przedmieścia. Mój Boże, czy też kiedy będzie lepiej? Oj nie będzie, dopóki nie wrócimy do wiary i zwyczajów ojców.

Ks. Puchalski

Każda tajemnica w różańcu, to jakby pochodnia, co rozjaśnia ciemności rozumu i serca naszego. Ale weź pochodnię w rękę, ale rozmyślaj o tych tajemnicach a wnet się cały odmienisz. I doświadczysz na sobie, czego i król Dawid doświadczył i powiesz jak on: W rozmyślaniu moim zapala się ogień. Ogień Bożej miłości zapali się i w sercu twoim. Bo zresztą różaniec bez rozważania tajemnic to nie różaniec.

Ks. Jeanrichard

Odmawiając różaniec św., rozważając jego tajemnice, idziemy w ślad za Chrystusem, patrzymy na Jego twarz uwielbienia godną, którą zachwycają się Święci.

Ks. Jeanrichard

Różaniec św. jest zjednoczeniem. Pamiętać bowiem o Jezusie, rozważać Jego słowa, zgłębiać Jego czyny, – to stawać się jedno z Nim.

Ks. Jeanrichard

Przesuwając paciorki różańca św., widzimy, jak wiele kosztowaliśmy Boga-Człowieka i Matkę Jego i odczuwamy nieustannie wzrastającą w nas miłość.

–––––––––––

Za Przyczyną Maryi. Przykłady opieki Królowej Różańca św., Przedruk z roczników Róży Duchownej (1898 – 1925), redagował O. Teodor Jakób Naleśniak św. Teologii Lektor Zakonu Kaznodziejskiego. Tom II. (Przykłady na październik). Lwów. Wydawnictwo OO. Dominikanów. 1927, ss. 489-498.

Powrót do spisu treści
"Za przyczyną Maryi"

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: