Za Przyczyną Maryi

Przykłady opieki Królowej Różańca św.

Pocieszycielka utrapionych

Podczas wojen

Różaniec ocala żołnierza

(z wojny światowej 1914 – 1918)

Na froncie włoskim wysłano kilku żołnierzy na patrol, wśród nich znalazł się i polski żołnierz z okolic Łomży. Jak to zwykle bywa, wyruszył on na wojnę obdarzony przez ukochanych różańcem św. Z nim nie rozstawał się nigdy i co dzień pomimo trudów znalazł chwilę wolniejszą, którą modlitwie różańcowej poświęcał, żadne dogadywanie, drwiny, nie zdołały go zniechęcić do tej pobożnej praktyki. Wielu śmiało się z niego, bo kłuła w oczy i wyrzutem była dla niejednego jego pobożność. Na patroli spinając się po stromych górach, kryjąc i bacznie patrząc, nie miał czasu na odmówienie swego różańca, toteż, kiedy, czy przypadkiem, czy może spostrzeżonych przez nieprzyjaciela zaczęto ostrzeliwać, schroniono się do wyłomu skały, skorzystał z tego pobożny żołnierz i zaraz różaniec wyciągnął i począł go pobożnie odmawiać. Strudzeni i niepewni żołnierze chwilę odpoczywali, wnet jednak modlitwa różańcowa zaczęła ich drażnić i chcąc mu na złość zrobić, naglili do dalszego pójścia. Nie opierał się, ale prosił, aby dano mu skończyć różaniec św.

"Zostań, kiedy chcesz, a my idziemy, bo drażni nas twoje odmawianie, drogę już mamy wolną, gdyż strzały umilkły".

Poszli.

A on odmawiał różaniec.

Za chwilę straszny huk wstrząsnął powietrzem, wychyla się i ze zgrozą spostrzega trupy swych towarzyszy. Przejęty wdzięcznością ku Królowej Różańca św., za ocalenie od niechybnej śmierci kończy modlitwę swoją, wraca szczęśliwie do pułku, bo ani jeden więcej nie padł już pocisk na jego drogę powrotną.

–––––––––––

Za Przyczyną Maryi. Przykłady opieki Królowej Różańca św., Przedruk z roczników Róży Duchownej (1898 – 1925), redagował O. Teodor Jakób Naleśniak św. Teologii Lektor Zakonu Kaznodziejskiego. Tom II. (Przykłady na październik). Lwów. Wydawnictwo OO. Dominikanów. 1927, ss. 303-304.

Powrót do spisu treści
"Za przyczyną Maryi"

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: