O NAŚLADOWANIU

JEZUSA CHRYSTUSA

KSIĄG CZWORO

TOMASZ À KEMPIS

––––––––

LIBER TERTIUS

De interna consolatione

KSIĘGA TRZECIA

O wewnętrznym pocieszeniu

––––––

CAPUT LI.

Quod humilibus insistendum est operibus, cum deficitur a summis

ROZDZIAŁ LI.

Należy się oddawać pracom pospolitym, kiedy w ćwiczeniach wyższych siły ustawają

1. Fili, non vales semper in ferventiori desiderio virtutum stare, nec in altiori gradu contemplationis consistere: sed necesse habes interdum ob originalem corruptelam ad inferiora descendere, et onus corruptibilis vitae etiam invite et cum taedio portare. Quamdiu mortale corpus geris, taedium senties et gravamen cordis. Oportet ergo saepe in carne de carnis onere gemere, eo quod non vales spiritualibus studiis et divinae contemplationi indesinenter inhaerere.

1. Chrystus. Synu, nie zdołasz utrzymać się zawsze w żarliwym pożądaniu cnoty, ani zostawać w wyższym stopniu rozmyślania o rzeczach niebieskich: lecz z powodu pierworodnego skażenia, potrzeba ci niekiedy zstąpić do rzeczy niższych; i chociaż mimowolnie i w tęsknocie, dźwigać ciężar tego skazitelnego żywota. Będziesz czuć tęsknotę, i będzie ci ciężko na sercu, dopóki to śmiertelne ciało dźwigać będziesz. Potrzeba więc w tym ciele, często jęczeć nad więzami ciała: żeś nie jest mocen nieustannie oddawać się ćwiczeniom duchownym i rozmyślaniu o Bogu.

2. Tunc expedit tibi ad humilia et exteriora opera confugere, et in bonis actibus te recreare, adventum meum et supernam visitationem firma confidentia expectare, exilium tuum et ariditatem mentis patienter sufferre, donec iterum a me visiteris et ab omnibus anxietatibus libereris. Nam faciam te laborum oblivisci et interna quiete perfrui. Expandam coram te prata scripturarum, ut dilatato corde currere incipias viam mandatorum meorum. Et dices: Non sunt condignae passiones hujus temporis ad futuram gloriam, quae revelabitur in nobis.

2. Wtedy należy ci do prac pospolitych i zewnętrznych uciec się; w dobrych uczynkach pokrzepiać się; przyjścia mojego i nawiedzenia z góry, z mocną ufnością czekać; wygnanie twoje i oschłość serca cierpliwie znosić; dopóki cię znowu nie nawiedzę i nie uwolnię od wszelkiej troski. Albowiem sprawię to, że zapomnisz o trudach, a wewnętrznego pokoju używać będziesz. Rozwinę przed tobą żyzne pole Pism świętych, ażebyś z rozweselonym umysłem mógł bieżeć drogą przykazań moich, gdy rozszerzę serce twoje (1). I rzekniesz: Utrapienia tego czasu niniejszego, nie są godne przyszłej chwały, która się w nas objawi (2).

–––––––––––

Venerabilis Thomae a Kempis de Imitatione Christi libri quatuor. Praemissae sunt Orationes selectae et missae preces, nec non devotio viae crucis piissima. Editio stereotypa, accuratissime emendata. (Exemplar primum). Ratisbonae. Sumtibus G. Josephi Manz. 1854, pp. 251-252.

O naśladowaniu Jezusa Chrystusa ksiąg czworo, z łacińskiego przetłumaczył X. Alexander Jełowicki. Wydanie drugie. Poznań. Nakładem Księgarni Katolickiej. 1886, ss. 310-311.

Przypisy:

(1) Psalm CXVIII, 32.

(2) Rzym. VIII, 18.

Cracovia MMXV, Kraków 2015

Powrót do spisu treści
DE IMITATIONE CHRISTI
O naśladowaniu Chrystusa

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: