O NAŚLADOWANIU

JEZUSA CHRYSTUSA

KSIĄG CZWORO

TOMASZ À KEMPIS

––––––––

LIBER TERTIUS

De interna consolatione

KSIĘGA TRZECIA

O wewnętrznym pocieszeniu

––––––

CAPUT XXXVII.

De pura et integra resignatione sui ad obtinendam cordis libertatem

ROZDZIAŁ XXXVII.

O czystym i zupełnym zrzeczeniu się samego siebie, dla otrzymania swobody serca

1. Fili, relinque te et invenies me. Sta sine electione et omni proprietate, et lucraberis semper. Nam et adjicietur tibi amplior gratia, statim ut te resignaveris nec resumpseris.

1. Chrystus. Synu, opuść siebie, a znajdziesz mię. Nie miej nic swego, ani nawet woli swojej; a zawsze zyskasz. Bo skoro szczerze zrzekniesz się sam siebie, wnet spłynie na ciebie obfita łaska.

2. Domine, quoties me resignabo, et in quibus me relinquam?

2. Uczeń. Panie, ile razy, i w jakich rzeczach mam zrzekać się siebie?

3. Semper et omni hora: sicut in parvo, sic et in magno. Nihil excipio, sed in omnibus te nudatum inveniri volo. Alioquin, quomodo poteris esse meus et ego tuus, nisi fueris ab omni propria voluntate intus et foris spoliatus? Quanto celerius hoc agis, tanto melius habebis, et quanto plenius et sincerius, tanto mihi plus placebis et amplius lucraberis.

3. Chrystus. Zawsze i każdej godziny; tak w rzeczach małych, jak wielkich. Bez żadnego wyjątku chcę, abyś się ogołocił ze wszystkiego. Inaczej, jakżebyś mógł być moim, a ja twoim; jeślibyś się nie wyzuł zupełnie ze wszelkiej własnej woli wewnątrz i zewnątrz? Im prędzej to uczynisz, tym lepiej ci będzie; a im szczerzej i zupełniej, tym więcej mi się przypodobasz, i tym więcej zyskasz.

4. Quidam se resignant, sed cum aliqua exceptione: non enim plene Deo confidunt, ideo sibi providere satagunt. Quidam etiam primo totum offerunt, sed postea tentatione pulsante ad propria redeunt, ideo minime in virtute proficiunt. Hi ad veram puri cordis libertatem et jucundae familiaritatis meae gratiam non pertingent, nisi integra resignatione et quotidiana sui immolatione prius facta; sine qua non stat nec stabit unio fruitiva.

4. Niektórzy oddają mi siebie, lecz z pewnym wyłączeniem; a że niezupełnie nadzieję swoją w Bogu położyli, przeto frasują się o to, jak sobie zaradzić mają. Niektórzy zaś, zrazu wszystko mi oddają; lecz potem przynęceni i pchnięci pokusą, odbierają co dali: i dlatego bynajmniej nie czynią postępu w cnocie. Ni jedni, ni drudzy nie uzyskają prawdziwej swobody czystego serca, i nie dostąpią słodkiej poufałości łaski mojej; chyba że mi się zupełnie oddadzą, i codziennie dla odnowienia ofiary swojej sami siebie zrzekać będą; bez czego, ani się ze mną zjednoczyć, ani w tym słodkim i zbawiennym zjednoczeniu trwać niepodobna.

5. Dixi tibi saepissime, et nunc iterum dico: Relinque te, resigna te, et frueris magna interna pace. Da totum pro toto; nil exquire, nil repete; sta pure et inhaesitanter in me, et habebis me. Eris liber in corde, et tenebrae non conculcabunt te. Ad hoc conare, hoc ora, hoc desidera, ut ab omni proprietate possis exspoliari, et nudus nudum Jesum sequi, tibi mori et mihi aeternaliter vivere. Tunc deficient omnes vanae phantasiae, conturbationes iniquae et curae superfluae. Tunc etiam recedet immoderatus timor, et inordinatus amor morietur.

5. Mówiłem ci tylekroć, i teraz znowu powtarzam: zrzeknij się samego siebie, oddaj mi się zupełnie, a wielkiego wewnętrznego pokoju używać będziesz. Daj wszystko za wszystko; niczego nie szukaj, o nic się nie upominaj: trwaj we mnie duchem czystym i niewzruszonym, a posiądziesz mię. Będziesz miał serce swobodne, i ciemności nie ogarną cię. O to usilnie się staraj, o to módl się, i tego pragnij, abyś mógł się ogołocić ze wszystkiego, i tak obnażony iść za obnażonym Jezusem; abyś mógł sobie umrzeć, a dla mnie żyć wiecznie. Wtedy znikną wszystkie marne złudzenia, wszystkie złośliwe niepokoje, i wszystkie zbyteczne zabiegi. Wtedy także ustąpi zbytnia bojaźń, a nieporządna miłość zagaśnie.

–––––––––––

Venerabilis Thomae a Kempis de Imitatione Christi libri quatuor. Praemissae sunt Orationes selectae et missae preces, nec non devotio viae crucis piissima. Editio stereotypa, accuratissime emendata. (Exemplar primum). Ratisbonae. Sumtibus G. Josephi Manz. 1854, pp. 210-212.

O naśladowaniu Jezusa Chrystusa ksiąg czworo, z łacińskiego przetłumaczył X. Alexander Jełowicki. Wydanie drugie. Poznań. Nakładem Księgarni Katolickiej. 1886, ss. 266-268.

Cracovia MMXIV, Kraków 2014

Powrót do spisu treści
DE IMITATIONE CHRISTI
O naśladowaniu Chrystusa

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: