O NAŚLADOWANIU

JEZUSA CHRYSTUSA

KSIĄG CZWORO

TOMASZ À KEMPIS

––––––––

LIBER TERTIUS

De interna consolatione

KSIĘGA TRZECIA

O wewnętrznym pocieszeniu

––––––

CAPUT XXXII.

De abnegatione sui ipsius, et abdicatione omnis cupiditatis

ROZDZIAŁ XXXII.

O zaniechaniu samego siebie i wyrzeczeniu się wszelakiej żądzy

1. Fili, non potes perfectam possidere libertatem, nisi totaliter abneges temet ipsum. Compediti sunt omnes proprietarii et sui ipsius amatores, cupidi, curiosi, gyrovagi, quaerentes semper mollia, non quae Jesu Christi: sed hoc saepe fingentes et componentes, quod non stabit. Peribit enim totum, quod non est ex Deo ortum. Tene breve et consummatum verbum: Dimitte omnia, et invenies omnia; relinque cupidinem, et reperies requiem. Hoc mente pertracta, et cum impleveris, intelliges omnia.

1. Chrystus. Synu, nie możesz posiadać doskonałej wolności, jeśli sam siebie zupełnie nie zaprzesz. Ciężkie pęta dźwigają ci wszyscy, którzy się przywiązali do dóbr ziemskich i do siebie samych; którzy są chciwi, ciekawi, niespokojni; którzy ubiegają się za tym, co zmysłom dogadza, a nie szukają Chrystusa, lecz często uganiają się za urojeniami, i zakładają swe szczęście na tym, co trwać nie będzie. Zginie bowiem wszystko, co się nie poczęło z Boga. Pomnij zawsze na to krótkie a doskonałe słowo: Rzuć wszystko, a znajdziesz wszystko; rzuć wszelką żądzę, a znajdziesz spoczynek. Rozważaj to słowo, a gdy je spełnisz, wszystko zrozumiesz i pojmiesz.

2. Domine, hoc non est opus unius diei nec ludus parvulorum; imo in hoc brevi includitur omnis perfectio Religiosorum.

2. Uczeń. Panie, to co mówisz, nie jest dziełem jednego dnia, ani igraszką dziatek; lecz w tym krótkim słowie mieści się wszelka doskonałość zakonników.

3. Fili, non debes averti nec statim dejici audita via perfectorum, sed magis ad sublimiora provocari, et ad minus ad haec ex desiderio suspirare. Utinam sic tecum esset, et ad hoc pervenisses, ut tui ipsius amator non esses, sed ad nutum meum pure stares et ejus, quem tibi praeposui, Patris. Tunc mihi valde placeres, et tota vita tua in gaudio et pace transiret. Adhuc multa habes ad relinquendum, quae nisi mihi ex integro resignaveris, non acquires, quod postulas. Suadeo tibi emere a me aurum ignitum, ut locuples fias, id est, coelestem sapientiam, omnia infima conculcantem. Postpone terrenam sapientiam, omnem humanam et propriam complacentiam.

3. Chrystus. Synu, nie powinieneś się zrażać, ani upadać na duchu, dlatego, żeś usłyszał o drodze ludzi doskonałych; lecz tym więcej masz się pobudzać do postępowania tą drogą, a przynajmniej wzdychać ku temu całym pożądaniem twoim. Oby tak spełniło się z tobą! obyś doszedł do tego, iżbyś nie był miłośnikiem samego siebie, lecz szczerze stanął w pogotowiu na skinienie moje, i twego ojca duchownego, któregom postawił nad tobą! Wtedy bardzo byś mi się upodobał, a cały twój żywot w pokoju i w weselu przechodziłby tobie. Jeszcze masz wiele rzeczy do opuszczenia, których jeśli mi zupełnie nie oddasz, nie będziesz mógł pozyskać tego, czego żądasz. Radzę ci, abyś sobie kupił u mnie złota w ogniu doświadczonego, żebyś się zbogacił (1), to jest mądrość niebieską, depcącą wszystko, co jest poziome. Przenieś ją nad wszelką mądrość ziemską, nad wszystko, co się podoba ludziom i tobie samemu.

4. Dixi, viliora tibi emenda pro pretiosis et altis in rebus humanis. Nam valde vilis et parva ac paene oblivioni tradita videtur vera coelestis sapientia, non sapiens alta de se, nec magnificari quaerens in terra: quam multi ore tenus praedicant, sed vita longe dissentiunt; ipsa tamen est pretiosa margarita multis abscondita.

4. Powiadam ci, to, co świat zowie drogim i wspaniałym, zamień na rzecz podług niego lichą i drobną. Albowiem za rzecz bardzo lichą i drobną, za rzecz prawie zupełnie zapomnianą, świat uważa prawdziwą mądrość niebieską, która nie wynosi się w sobie, ani szuka tego, aby ją wielbiono na ziemi: wielu chwali tę mądrość ustami, ale życiem swoim bardzo się od niej oddalając, a jednak ona jest drogą perłą (2), ukrytą przed wielu.

–––––––––––

Venerabilis Thomae a Kempis de Imitatione Christi libri quatuor. Praemissae sunt Orationes selectae et missae preces, nec non devotio viae crucis piissima. Editio stereotypa, accuratissime emendata. (Exemplar primum). Ratisbonae. Sumtibus G. Josephi Manz. 1854, pp. 199-201.

O naśladowaniu Jezusa Chrystusa ksiąg czworo, z łacińskiego przetłumaczył X. Alexander Jełowicki. Wydanie drugie. Poznań. Nakładem Księgarni Katolickiej. 1886, ss. 254-256.

Przypisy:

(1) Apok. III, 18.

(2) Mt. XIII, 46.

Cracovia MMXIII, Kraków 2013

Powrót do spisu treści
DE IMITATIONE CHRISTI
O naśladowaniu Chrystusa

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: