O NAŚLADOWANIU

JEZUSA CHRYSTUSA

KSIĄG CZWORO

TOMASZ À KEMPIS

––––––––

LIBER TERTIUS

De interna consolatione

KSIĘGA TRZECIA

O wewnętrznym pocieszeniu

––––––

CAPUT XXIX.

Qualiter instante tribulatione Deus invocandus est et benedicendus

ROZDZIAŁ XXIX.

Jak przy nastającym utrapieniu Boga wzywać i błogosławić należy

1. Sit nomen tuum, Domine, benedictum in saecula, qui voluisti hanc tentationem et tribulationem venire super me. Non possum eam effugere, sed necesse habeo ad te confugere, ut me adjuves et in bonum mihi convertas. Domine, modo sum in tribulatione, et non est cordi meo bene, sed multum vexor a praesenti passione. Et nunc, Pater dilecte, quid dicam? Deprehensus sum inter angustias. Salvifica me ex hora hac. Sed propterea veni in hanc horam, ut tu clarificeris, cum fuero valde humiliatus et per te liberatus. Complaceat tibi, Domine, ut eruas me; nam ego pauper quid agere possum, et quo ibo sine te? Da patientiam, Domine, etiam hac vice. Adjuva me Deus meus, et non timebo, quantumcumque gravatus fuero.

1. Uczeń. Niech będzie na wieki błogosławione Imię Twoje, Panie, któryś chciał, aby ta pokusa i to utrapienie przyszły na mnie. Nie mogę uniknąć tego, ale mi potrzeba uciec się do Ciebie, abyś mię wspomógł i wszystko mi ku dobremu obrócił. Panie! Oto teraz jestem w ucisku i nie dobrze mi się dzieje w sercu moim; obecna boleść wielce mię trapi. A teraz, Ojcze najmilszy, cóż powiem? Srogi ucisk chwycił mię i ogarnął. Wybawże mię od tej godziny (1). Lecz oto dlatego przyszła na mnie ta nieszczęsna godzina, aby w całej świetności zajaśniała dobroć Twoja, gdy mię tak bardzo upokorzonego podnieść i wyzwolić raczysz. Niech Ci się upodoba, Panie, wybawić mię: albowiem ja nędzny cóż pocznę i kędy pójdę bez Ciebie? Daj Panie cierpliwość jeszcze i w tym razie. Wspomóż mię, Boże mój, a nie przelęknę się, chociażbym doznał największego ucisku.

2. Et nunc inter haec quid dicam? Domine, fiat voluntas tua. Ego bene merui tribulari et gravari. Oportet itaque, ut sustineam, et utinam patienter, donec transeat tempestas, et melius fiat! Potens est autem omnipotens manus tua etiam hanc tentationem a me auferre et ejus impetum mitigare, ne penitus succumbam, quemadmodum et prius saepius egisti mecum, Deus meus, misericordia mea. Et quanto mihi difficilius, tanto tibi facilior est haec mutatio dexterae Excelsi.

2. A teraz wśród tego wszystkiego cóż powiem? Panie! bądź wola Twoja! (2) Jam bardzo zasłużył na ucisk i utrapienie. Trzeba więc ze wszech miar, abym je znosił; oby tylko cierpliwie, dopóki burza nie przejdzie, i nie nastąpi czas lepszy! Albowiem wszechmocna Twa ręka i tę pokusę ode mnie oddalić, albo ją pohamować może, ażebym nie upadł; tak jak i wprzódy czyniłeś to ze mną, Boże mój, miłosierdzie moje! A im dla mnie trudniejsza, tym dla Ciebie łatwiejsza ta odmiana: która jest dziełem prawicy Najwyższego (3).

–––––––––––

Venerabilis Thomae a Kempis de Imitatione Christi libri quatuor. Praemissae sunt Orationes selectae et missae preces, nec non devotio viae crucis piissima. Editio stereotypa, accuratissime emendata. (Exemplar primum). Ratisbonae. Sumtibus G. Josephi Manz. 1854, pp. 190-191.

O naśladowaniu Jezusa Chrystusa ksiąg czworo, z łacińskiego przetłumaczył X. Alexander Jełowicki. Wydanie drugie. Poznań. Nakładem Księgarni Katolickiej. 1886, ss. 244-246.

Przypisy:

(1) Jan XII, 27.

(2) Mt. VI, 10.

(3) Ps. LXXVI, 11.

Cracovia MMXIII, Kraków 2013

Powrót do spisu treści
DE IMITATIONE CHRISTI
O naśladowaniu Chrystusa

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: