Z życia katolickiego

 

O katolików integralnych

 

"MYŚL KATOLICKA"

 

––––––––

 

"Energiczna reakcja katolicyzmu rzymskiego integralnego – czytamy w "La Vigie" – przeciwko liberalizmowi pod wszelką postacią wywołała zdwojoną nienawiść względem prasy katolickiej integralnej. Była to rzecz przewidziana i nieunikniona. Niezaprzeczenie, katolicy integralni zwyciężają; jest to widoczne tak dalece, że nawet w środowiskach, które początkowo patrzały na ten ruch z niedowierzaniem, pełna niepokoju ciekawość zaczyna ustępować miejsca sympatii. Słowem, zauważyć się daje ruch, który, jeśli tylko katolicy integralni potrafią wytrwać, usunie im z drogi wiele przeszkód. Nieprzyjaciel to widzi; podsycane nienawiścią przeczucie nie myli go tym razem. Tym właśnie tłumaczą się wzmożone napaści prasy liberalizującej, jakich byliśmy świadkami w ostatnich czasach"...

 

"Mówiąc «katolicy integralni» – pisze dalej "La Vigie" – nie myślimy bynajmniej dodawać jakiejś nowej cechy do cech prawdziwego Kościoła. Kościół jest jeden, święty, powszechny i apostolski: to wystarcza. Nazywać integralnym sam Kościół, dogmat lub karność Kościoła Rzymskiego jest nonsensem, i nonsens podobny nigdy nie powstał w myśli naszej. Depozyt wiary pozostaje nienaruszony i doskonały pod strażą Stolicy Świętej; nie może więc być mowy o przywracaniu go do integralności. Nie ma dwóch katolicyzmów, z których jeden miałby być lepszym, a drugi gorszym, jeden całkowitym, a drugi umniejszonym, lecz katolicyzm obiektywnie jest jeden i ten sam dla wszystkich.

 

Inaczej jednak rzecz się ma subiektywnie. Któż nie przyzna, że katolicy, jako jednostki, bywają w rzeczywistości mniej lub więcej wierni zasadom Kościoła, że w postępowaniu swym zbyt często mijają się z doktryną, że niejednokrotnie błądzą w wierze, że, słowem, bywają źli i dobrzy? Otóż my chcemy być dobrymi katolikami, i słowo «integralny» nie oznacza nic więcej ponad to...".

 

–––––––––––

 

 

"Myśl Katolicka", 1913, nr 43, s. 341. (1)

 

Przypisy:

(1) Por. 1) "Myśl Katolicka", a) O katolików integralnych (I). b) Dla katolików rzymskich integralnych. c) Po czym poznać liberała? d) Kościół a kremacja. e) O wolność kobiety.

 

2) Bp Michał Nowodworski, Liberalizm.

 

3) Henryk Hello, Nowoczesne wolności w oświetleniu encyklik. Wolność sumienia – wolność wyznania – wolność prasy – wolność nauczania. b) Syllabus w wieku XX.

 

4) Mały katechizm o Syllabusie.

 

5) Ks. Andrzej Dobroniewski, Modernizm i moderniści.

 

6) Ks. Walenty Gadowski, Nauka Kościoła. Wybór orzeczeń dogmatycznych Kościoła katolickiego i jego praw kanonicznych.

 

(Przyp. od red. Ultra montes).

 

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXIV, Kraków 2014

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: