–––––––
ROZDZIAŁ VI
Uczy nas wiara: iż Bóg jest wewnątrz nas samych i bliżej nas aniżeli my sami. "Królestwo Boże w was jest" (Łk. XVII, 21). Skądże w nas ta nieczułość na obecność Jego? Oto stąd, że Bóg nie objawia się jak tylko łaską, a ta łaska właśnie jest w nas tamowaną. Dlaczegóż łaska jest tamowaną? Dlatego, że nie błagamy o nią sercem pokornym i pałającym nabożnie. Dlaczego nie mamy pokory i pobożności? Dlatego, iż nie miłujemy Boga z całego serca i z całej duszy naszej. Skądże ta słabość w miłowaniu? Stąd, że wiemy o Bogu ale Go nie znamy. Dlaczego Boga nie znamy? Bo nie znamy samych siebie. A to z jakiej przyczyny? Z tej, że zaniedbujemy rozmyślania o życiu naszym i o prawdach objawionych. Rozmyślać nie umiemy, bośmy w duchu zaślepieni. Jesteśmy zaślepieni kurzawą i prochem zajęć znikomych: to jest niesfornością własnej miłości, przywiązaniem do stworzeń, do świata, do cielesności, i żądzą rozkoszy. A zaś tego zaślepienia nie pozbędziemy się, jeśli nie obumrzemy zmysłowościom, jeśli się nie wzniesiemy do Boga całą potęgą duszy. Tak wykazaliśmy przyczyny dla których nie czujemy obecności Boga wewnątrz nas samych.
Uważmyż teraz związek cnót który się objawia w duszy pod wpływem łaski.
Będzieszli stronić od rozkoszy świeckich, będzieszli zwolennikiem prawdy Boskiej, wnet rzeczy ziemskie wydadzą ci się niesmaczne i gorzkie. Będzieszli się cieszyć z takiego wstrętu do świata, wnet poddanie się woli Boga stanie się źródłem twojej radości. Im mocniej poddawać się będziesz tej najświętszej woli, tym większą słodycz uczujesz w sercu i większą spokojność w sumieniu. Im ta spokojność zupełniejsza, tym silniej mieć będziesz zmysły na wodzy, tym bystrzej działać będzie twój umysł. Im większa czystość ducha, tym jaśniejsze i pełniejsze jest Boga poznanie, a następnie bojaźń doskonalsza i miłowanie gorętsze. Im mocniejsza bojaźń i doskonalsze miłowanie, tym ściślej zapragniesz chować przykazania, zgłębiać mękę Chrystusową i wypełniać wolę Boską. Im silniej mieć będziesz takie pragnienie, tym pilniej wystrzegać się będziesz grzechu. Im bardziej tego zapragniesz, tym staranniej skupiać się będziesz w sobie, tym się w skromniejszej zachowasz cichości. Im głębiej będziesz wchodzić sam w siebie, tym dokładniej poznasz siebie samego a poweźmiesz tym większą pogardę dla własnej znikomości. Poznanie własnej nicości ugasi w tobie pragnienie zaszczytów i nie da ci się uganiać za rzeczami świeckimi; już tym samym pociągnie cię do rozmiłowania się w ubóstwie duchowym. Zamiłowanie ubóstwa, uczyni cię cierpliwym w niedostatku każdego rodzaju. Cierpliwość zrodzi w tobie pokorę. Pokora natchnie cię pobłażaniem dla tych, którzy gardzą tobą. Urośnie w tobie miłość bliźniego, poddanie się woli Boskiej i zrzeczenie się woli własnej. Nie będziesz nic pragnąć krom tego co jest wolą Boga, przeto dostąpisz zjednoczenia się z Nim a zostawszy uczestnikiem Jego światłości, staniesz u kresu twego przeznaczenia.
Do tego potrzebne jest doskonałe podbicie natury i oddalenie się od stworzeń. Człowiek jest dziełem rąk Boskich, im bardziej hołduje sprawom doczesnym, tym bardziej oddala się od prawd wiecznych, które zdrobnieją w jego sądzie, jak wielkie przedmioty z daleka widziane. Wtenczas człowiek już nie dostąpi prawdziwego spokoju: przeciwnie stygnąć w nim będzie coraz więcej uczucie miłości Boskiej, a upodobanie w rzeczach płochych, uczyni go płochym; będzie się uganiać bez ustanku za zwodniczymi przyjemnościami z których jedna po drugiej niknąć będzie w jego objęciu.
Chcąc się poprawić, wyrzeknij się naprzód zamiłowania stworzeń przemijających. Nie potrafisz pogodzić w sobie miłowania Boskiego z przywiązaniem do spraw świeckich; bo miłowanie Boga jest jak ogień święty, który wszystko co nie jest Bogiem zniweczy. Zerwanie więc ze światem i odrzucenie świeckiego mienia, jest pierwszym wstępem do życia duchowego i do wiecznego szczęścia.
O. Jan Tauler OP
–––––––––
Jana Taulera zakonu św. Dominika Ustawy duchowe, dzieło z XIV wieku. Tłumaczenie polskie przejrzał i wydał ks. Z. Golian. W Krakowie 1852, ss. 76-79.
( PDF )
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Powrót do spisu treści dzieła o. Jana Taulera OP pt.
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: