INSTAURARE OMNIA IN CHRISTO

Katolik uczynkiem i prawdą

O. Gabriel Paláu SI

Jak się brać do tego, by wszystko naprawić

1. Powiem ci wiele rzeczy w krótkich i prostych słowach. Czytając je rozmyślaj nad nimi, a nie zaniedbuj wprowadzać ich w czyn.

2. Gdzie nie zdołasz wprowadzić Mego Imienia, tam wprowadź Mój Kościół.

3. Gdzie nie potrafisz wprowadzić Kościoła, tam wprowadź Mą naukę.

4. Gdzie nie potrafisz zaszczepić Mej nauki, tam wprowadź Moje cnoty.

5. Gdzie nie potrafisz wprowadzić Mych cnót, tam wprowadź siłę Mego poświęcenia.

6. Gdzie nie potrafisz wprowadzić Mego poświęcenia, otwórz drzwi Mej miłości dla chorych i ubogich.

7. Gdzie drzwi dla Mej miłości zamknięte, tam staraj się wprowadzić słodkie słowa Moje.

8. Gdzie i słowa dotrzeć nie zdołają, tam próbuj wprowadzić urok i prostotę Osoby Mojej.

9. Gdzie urok Mej Osoby wnijść nie potrafi, tam niech świecą dobre uczynki twoje.

10. Gdzie twym dobrym uczynkom droga zamknięta, tam staraj się sięgnąć wpływem swoim.

11. Gdzie wpływ twój nie dosięgnie, staraj się, by doszła siła twych argumentów.

12. Gdzie twe dowody chybiają celu, niech twa uprzejmość serca zdobędzie.

13. Gdzie i uprzejmość nie trafi, tam staraj się świecić dobrym przykładem.

14. Gdzie sam nie możesz dać dobrego przykładu, tam wprowadź wiernego przyjaciela.

15. Gdzie i przyjaciel wcisnąć się nie zdoła, tam niech wnijdzie prawdziwa wiedza.

16. Gdzie nie przyjmą i wiedzy prawdziwej, tam staraj się wprowadzić ład i korzyść doczesną.

17. Gdzie i to chybia celu, wprowadź uczciwe rozrywki.

18. Gdzie nie da się wprowadzić uczciwych rozrywek, tam staraj się zmniejszyć liczbę grzechów.

19. Czyń zawsze i wszędzie wszystko dobre, które uczynić możesz; przeszkadzaj zawsze i wszędzie wszystkiemu złemu, któremu zapobiec potrafisz; służ Mej sprawie we wszystkim i wszystkim, czym tylko posłużyć jej możesz; nie gardź niczym, co dobre lub obojętne, jeśli bez szkody sumienia i bez zgorszenia bliźniego, użyć tego możesz ku zwycięstwu.

20. Czy jesz, czy pijesz, czy co innego robisz, módl się zawsze w duchu i uwielbiaj Mnie zawsze szczerością twej intencji i pracy, abyś się weselił w Bogu twoim i w tym życiu i na wieki.

21. Jest bardzo pożyteczna, często zadawać sobie takie pytania: Co mogę dla Chrystusa uczynić na tym miejscu? Co mogę dla Chrystusa uczynić w tym wypadku? Co mogę dla Chrystusa w tej sprawie i w tych okolicznościach? Co mogę wreszcie dla Chrystusa uczynić, czy to przed tymi osobami, czy w nich i z nimi lub przez nie, tak, aby z tego chwała i korzyść wynikła dla Chrystusowej sprawy?

22. Co by tu uczynił wielki św. Paweł? Co by tu gotów był ucierpieć św. Franciszek Ksawery? Co i jakby powiedział św. Franciszek Salezy? Ucz się od przyjaciół Moich. Pełność Ducha Mojego wylewała się z ich serca na zewnętrzne uczynki.

23. Więcej cię nauczy miłość, niż długie czytanie i wielka nauka.

24. Ale wielce też pomaga czytać i rozważać księgę żywota Mego, by nauczyć się Mnie miłować.

25. Gdy w tej nauce postąpisz, uwolnisz się od wielu niepożytecznych rozpraw, a oddasz się płodnemu poświęceniu i pożytecznej pracy.

26. O co to za głupstwo chcieć pokonać złość i fałsz bez wielkiej umiejętności rzeczy Bożych i bez wielkiego ćwiczenia w robieniu bronią miłości!

27. Nieraz trzeba ci zaczynać, jeśli chcesz czegoś dokonać. Od rzeczy obojętnych wznoś się do dobrych, od dobrych postępuj do najlepszych, a doszedłszy do tego, co najlepsze, staraj się je umocnić silnie od wewnątrz, by powoli nie przeszło w niedoskonałe, obojętne a wreszcie i złe.

28. Jeśli chcesz osiągnąć wszystko bez przygotowania, nic nie sprawisz. Jeśli zawsze i wszędzie szukasz tego, co najdoskonalsze, zrobisz sobie wielu przeciwników, którzy zwalczać cię będą nie tylko w imię zła, ale i w imię dobra, a nareszcie zostaniesz sam i nie będziesz miał ani tego, co doskonałe, ani tego, co dobre.

29. Pierwiastek nadprzyrodzony wznosi, oczyszcza i udoskonala wszystko, co w ludzkiej naturze jest dobrego, a przyrodzone dobro służąc nadprzyrodzonemu, uszlachetnia się i nabiera pożyteczności.

O. GABRIEL PALÁU SI, KATOLIK UCZYNKIEM I PRAWDĄ. Z hiszpańskiego oryginału przełożyli JAN POPIEL I KS. J. ROSTWOROWSKI SI, wydanie drugie, KRAKÓW 1910, ss. 218-223.

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2005