INSTAURARE OMNIA IN CHRISTO

Katolik uczynkiem i prawdą

O. Gabriel Paláu SI

O rachunku sumienia, który mi mój Mistrz zaleca

1. Synu! Zdaj Mi sprawę z twego życia, albowiem tej godziny sądzić cię będę.

2. Zdaj Mi sprawę z tego, co czynisz, rachuj się ze sobą; stawiaj sobie pytania i dawaj odpowiedzi.

3. Czy wiele czynię dla Chrystusa, dla Kościoła Jego, dla moich bliźnich?

4. Czy duch Chrystusowy ożywia i przenika me sprawy i przedsięwzięcia?

5. Czy staram się poznać me obowiązki i prawa, bym wiedział, co mogę i powinienem czynić dla Kościoła i Ojczyzny?

6. Czy kieruję się w działaniu ostatnimi wskazówkami Stolicy Świętej?

7. Czy korzystam z mych wpływów i stosunków, by wchodzić do dusz i prowadzić je do Boga?

8. Czy nie oddaję się złudzeniom, albo nie popadam w gnuśny pesymizm?

9. Czy w mych zamysłach i planach pozostaję człowiekiem praktycznym, a nie lubuję się w urojonych zwycięstwach i fantastycznych przedsięwzięciach?

10. Czy memu działaniu przyświeca ideał cnoty i ogólnego dobra, czy próżna chwała i miłość własna?

11. Czy staram się wyzyskać jak tylko można obecny stan rzeczy i warunki chwili?

12. Czy umiem korzystać ze wszystkich środków godziwych i dozwolonych dobremu obywatelowi kraju?

13. Czy umiem się posługiwać takimi sposobami działania, jak reklama, organizacja, propaganda?

14. Czy usiłuję dodać ducha słabym, bezczynnym, zniechęconym, by się jęli wytrwałej pracy?

15. Zdaj Mi sprawę synu, bo będę cię sądził z uczynków i intencji!

16. Czy staram się o to, by umieć działać i stąd dobrze spełniać me obowiązki?

17. Czy mnie zwycięża uczucie przygnębienia, gdy nie wiedzie mi się w miarę mych wysiłków i pracy?

18. Czy nie osłabiają mnie pochwały, a nie zatrzymują w drodze zwycięstwa?

19. Czy nie ustaję w pracy i wysiłku dla trudności i przeciwieństw, albo z obawy krzyków ludzkich?

20. Czy umiem korzystać z doświadczeń i czerpać naukę z mych pomyłek i błędów?

21. Czy rozważam dzieła wielkich mistrzów działania, by znaleźć w nich zagrzanie i wskazówki dla mego wyrobienia?

22. Czy badam taktykę i zamiary niezbożnych, by uczyć się od nich sposobów działania i w walce z nimi nie rzucać pocisków na marne?

23. Chcąc być roztropnym, czy nie bywam zbyt powolnym i słabym, albo przeciwnie, gdy chcę być bardzo przedsiębiorczym, pełnym inicjatywy i odwagi, czy nie popadam w nieroztropność?

24. Zdaj Mi liczbę synu z tego, co czynisz i z tego, co zaniedbujesz, bo będę cię sądził z grzechów opuszczenia i niedoskonałości.

25. Czy jestem przystępny i ludzki, zwłaszcza wśród ubogich i robotników?

26. Czy jestem na tyle uprzejmy, by umieć torować sobie drogę, i pozyskiwać towarzyszy?

27. Czy umiem rozbudzać i ożywiać sympatię ludu, a przezwyciężać własne przyrodzone wstręty?

28. Czy umiem dzielić pracę i posługiwać się pomocą tych, co mogą być pożyteczni?

29. Czy przykładam wielką wagę do drobnych szczegółów, które mogą wyrównać trudności i dodać skuteczności mym przedsięwzięciom?

30. Czy rozumnie, a wytrwale pracuję nad obejściem lub pokonaniem trudności?

31. Czy lubię błyszczeć i grać wielką rolę, i czy nie daję się powodować osobistymi względami urazy lub emulacji?

32. Czy staram się zażegnać spory i pomimo różnicy zapatrywań, jednoczyć ludzi do wspólnej pracy?

33. Czy przewiduję roztropnie trudności każdej sprawy i czy badam warunki jej powodzenia?

34. Czy umiem się przygotować na prawdopodobne zbiegi okoliczności, by nie marnować sił na darmo?

35. Naprzód synu – jeżeli chcesz być pożytecznym i dojść do poprawy!

36. Czy w obozie dobrych staram się łagodzić różnice zapatrywań, a podnosić wspólne punkty widzenia i tak osiągać zgodne działanie?

37. Czy jestem czynnym członkiem praktycznej, silnie spojonej i rozumnie kierowanej organizacji, związanej dla pracy w celach prawdziwie i aktualnie doniosłych?

38. Jakież przeciwności lub różnice zapatrywań mogą przemóc albo rozerwać i skuteczności pozbawić tę jedność, którą Jezus Chrystus zawiązał wśród członków Swoich?

39. Cóż za względy ziemskie i doczesne, mogą mnie oderwać od miłości Chrystusowej i od pracy dla Kościoła Jego?

40. Czy się mam w rzeczy samej za ostatniego z sług Bożych, który najwięcej potrzebuje kierownictwa ze strony Kościoła i który najcięższe prace spełniać winien dla Boga i ludzi?

41. O sługo gnuśny i nieużyteczny!
 

O. GABRIEL PALÁU SI, KATOLIK UCZYNKIEM I PRAWDĄ. Z hiszpańskiego oryginału przełożyli JAN POPIEL I KS. J. ROSTWOROWSKI SI, wydanie drugie, KRAKÓW 1910, ss. 169-174.