INSTAURARE OMNIA IN CHRISTO

Katolik uczynkiem i prawdą

O. Gabriel Paláu SI

Jak można świecić przez pokorę i prawdę

1. Synowie światłości okazują swe sprawy, by oddać świadectwo światłości.

2. Jeśli uczynki twoje są dobre, chwal nimi Boga i oświecaj tych, co chodzą w ciemnościach lub w cieniu śmierci siedzą.

3. Wszystko, co masz, danym ci jest dla dobra drugich, więc nie gaś światła uczynków twoich.

4. Nie staraj się błyszczeć dla własnej chwały, ale dla chwały Tego, który oświeca pokornych.

5. Im więcej zabłyśniesz prawdziwą pokorą, tym większy będzie blask uczynków twoich.

6. Jeśli błyszczysz nauką, a w twej nauce nie świeci wiara, być może, że tego lub owego oświecisz, ale sam na pewno w ciemnościach pozostaniesz.

7. Zaprawdę ci mówię, że lepiej by było pysznym nic zgoła nie wiedzieć, niż wiedzieć to, czym burzą wiarę w maluczkich, a sobie zasługują na zgubę wieczną.

8. Mądrość próżnych bardziej zaślepia niż oświeca.

9. Nieumiejętność prostaczków nie tyle szkodzi postępowi, ile uczoność pysznych.

10. Na co zda się wiedza, jeśli nie dopomaga do wiary?

11. Żaden pokorny się nie zgubił, lecz wielu mądrych poszło na manowce.

12. Ale chociaż i wiesz i wierzysz, jeszcze się nie ubezpieczaj, z tego bowiem, coś otrzymał, zażądam liczby od ciebie.

13. Zasłużył sobie na naganę, kto chciał zakopać swój talent.

14. Służ prawdzie w miarę twego stanu i umiejętności, a imię twoje jaśnieć będzie na firmamencie.

15. Jeśli niebiosa opowiadają Mą chwałę, o ile więcej powinien opowiadać ją twój umysł.

16. Nie ma takiego nieuka, żeby nie mógł nauczać przykładem, gdy spełnia rady wiekuistej Prawdy.

17. Jedno słowo pokornego nieraz więcej dokaże, niż długa mowa nadętego krasomówcy.

18. Jeżeliś jednak otrzymał dar wymowy, używaj go na Moją służbę.

19. Na Moją chwałę stworzyłem cię: Ja Pan.

20. Nie zapominaj, że świadczę ci wielką łaskę, jeśli raczę posługiwać się darami, jakie złożyłem w tobie.
 

O. GABRIEL PALÁU SI, KATOLIK UCZYNKIEM I PRAWDĄ. Z hiszpańskiego oryginału przełożyli JAN POPIEL I KS. J. ROSTWOROWSKI SI, wydanie drugie, KRAKÓW 1910, ss. 125-127.