WYKŁAD

 

NAUKI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

 

ŚW. ROBERT KARD. BELLARMIN SI

 

BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA

 

––––––––

 

ROZDZIAŁ XXII

 

O CZTERECH OSTATNICH RZECZACH CZŁOWIEKA

 

UCZEŃ. Wskażcie nam sposób skuteczny do unikania grzechu.

 

NAUCZYCIEL. Mędrzec Pański podaje nam ten sposób w tych słowach: "We wszystkich sprawach twoich pamiętaj na ostatnie rzeczy twoje, a na wieki nie zgrzeszysz" (Ekli. VII, 40). Te ostatnie rzeczy są cztery: Śmierć, Sąd Ostateczny, Piekło, i Niebo.

 

U. Dlaczego każda z tych czterech rzeczy nazywa się ostatnia?

 

N. Bo Śmierć jest końcem życia, a zatem jest rzeczą ostatnią z tych, które nas w tym życiu spotkać mogą. Sąd Ostateczny jest ostatnim ze wszystkich sądów, i nie masz już od niego żadnego odwołania się; jest więc rzeczą ostatnią. Piekło jest złem ostatnim, które ma spaść na grzeszników, i będzie wiecznym; jest więc rzeczą ostatnią najstraszniejszą. Niebo jest ostatnim dobrem, którego sprawiedliwi dostąpią na wieki; jest więc rzeczą ostatnią najpożądańszą.

 

U. Raczcie nam podać główniejsze uwagi ułatwiające rozmyślanie tych rzeczy, iżbyśmy za radą Pańskiego Mędrca, we wszystkich sprawach naszych pamiętając na ostatnie rzeczy nasze nigdy nie grzeszyli.

 

N. I. CO DO ŚMIERCI: rozważajcie:

 

1. Że śmierć jest najpewniejszą, i że nikt jej uniknąć nie może.

 

2. Że godzina śmierci jest niepewna, i że wielu umiera wtedy, kiedy się najmniej tego spodziewają.

 

3. Że śmierć kończy wszystkie zamysły tego życia, i że najwidoczniej okazuje nam marność tego świata.

 

4. Że w godzinę śmierci każdy żałuje że złe czynił, i że dobrego nie czynił; a przeto wielkim jest nierozsądkiem to czynić, o czym nam wiadomo, iż tego żałować będziemy.

 

II. CO DO SĄDU OSTATECZNEGO: rozważajcie:

 

1. Że będzie to sąd o rzecz najważniejszą, to jest o dobro największe i wieczne.

 

2. Że czynić go będzie Sędzia najwyższy, znający najskrytsze tajniki serc naszych, a któremu nikt oprzeć się nie zdoła.

 

3. Że sąd ten będzie się odbywać w obecności całego świata, że przeto nikt się przed nim ukryć nie zdoła.

 

4. Że nie masz żadnego sposobu, żadnej nadziei uniknięcia wyroku sprawiedliwości Bożej.

 

III. CO DO PIEKŁA: rozważajcie:

 

1. Że zawiera w sobie wszystkie męki, jakich nawet wyobrazić sobie nie podobna.

 

2. Że wszystkie te męki są wieczne.

 

3. Że są dolegliwe w najwyższym stopniu.

 

4. Że są ciągłe, bez pociechy, bez ulgi, bez odetchnienia.

 

IV. CO DO NIEBA: rozważajcie:

 

1. Że zawiera w sobie dobra niezliczone, niepojęte, nad wszelką miarę i pożądanie.

 

2. Że wszystkie te dobra są wieczne.

 

3. Że są najszlachetniejsze, bo sam Bóg jest ich przedmiotem.

 

4. Że są ciągłe, bez przerwy, i bez zasmucenia.

 

Zważcie przy tym, iż dobra ziemskie żadnego z tych przymiotów nie mają, bo są nieliczne, krótkie, drobne i niestałe, bo są zawsze zmieszane ze smutkiem i niepokojem. Zważcie także, że i cierpienia tego świata są nieliczne, krótkie, drobne i niestałe, bo są zawsze zmieszane z pociechą jakąś. A stąd wnieść macie, iż rzeczywiście dowodzą największego nierozumu ci nieszczęśni, którzy przez miłość dóbr tego doczesnego żywota, lub też przez obawę cierpień jego, utracają dobra żywota wiecznego i samochcąc wpadają w cierpienia wieczne.

 

–––––––––––

 

 

Wykład Nauki Chrześcijańskiej, ułożony z rozkazu Klemensa VIII Papieża, przez kardynała Roberta Bellarmina. Na polski język przetłumaczony i w Propagandzie wydany, w Rzymie 1844. Ku większej chwale Bożej, i ku zbawieniu bliźnich przedrukowany, ss. 186-188.

 

( PDF )

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMV, Kraków 2005

Powrót do spisu treści dzieła św. Roberta Bellarmina pt.

WYKŁAD NAUKI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

(KATECHIZM WIĘKSZY)

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: