PRZEWODNIK

PRAWDZIWEJ POBOŻNOŚCI

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

o życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa

ku użytkowi wiernych,

którzy, żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości

O. BRUNON VERCRUYSSE SI

––––––––

3 LISTOPADA

O śmierci

I. Prel. Wyobraź sobie chrześcijanina na łożu śmiertelnym.

II. Prel. Proś o łaskę, żeby rozmyślanie o śmierci pobudziło cię do dobrego życia.

I PUNKT

Tajemnica śmierci

Rozważanie. Nabożeństwo za dusze zmarłych nasuwa nam myśl o śmierci; myśl ze wszech miar najważniejszą, najzbawienniejszą. Naprzód zastanówmy się nad tajemnicą śmierci, tajemnicą, którą zawsze czujemy w sobie, chociaż byśmy nigdy na nią nie zwracali uwagi. Tajemnicą tą jest, że wszyscy jesteśmy najmocniej przekonani o tym, że umieramy raz jeden tylko, i że od tej śmierci zależy wieczny los duszy i ciała, że więc sprawa śmierci jest niezaprzeczenie najważniejszą ze wszystkich; zdawałoby się zatem, wnioskując logicznie, że myśl o tej sprawie powinna nas zajmować bardziej niż wszelka inna... lecz właśnie tutaj tkwi tajemnica, iż przeciwnie nie ma myśli, która by nas mniej zajmowała, jak myśl o śmierci!... Co więcej, gdy ta myśl nasunie się mimowolnie, odrzucamy ją natychmiast jako niewczesną!.. Czyż nie tak się dzieje?...

Zastosowanie. Czy nie mamy dowodu w twym własnym postępowaniu? Z ręką na sercu powiedz, czy choć raz na tydzień zajmujesz się tą sprawą, na serio stawiając sobie to pytanie: gdyby mi w tej chwili umrzeć przyszło, czego bym się spodziewał i czego obawiał?... Jak bym chciał, abym życie moje był przeżył?... Niestety! musisz sobie dać odpowiedź przeczącą!... A gdy śmierć przyjaciół lub znajomych zmusza cię koniecznie do myśli o twojej śmierci, czy jej nie oddalasz prawie bezwiednie, mówiąc: nie mam się czego obawiać, wszak jeszcze jestem młody; albo: jestem wprawdzie o wiele starszy od niego, ale moje zdrowie i silna konstytucja przemawia za tym, że jeszcze długo żyć będę? Jakiż to nierozum! jak fałszywe wnioski!... Gdzie szukać tego przyczyn? Podajemy ich zwykle wiele; ale jedna prawdziwa i najtrudniejsza do odkrycia, nieprawdaż, jest ta: gdybym często myślał na serio o śmierci, musiałbym, chcąc ujść ciągłych wyrzutów sumienia, żyć pobożniej, więcej pracować nad sobą, poświęcić niejedno, a to za wiele kosztuje. Więc dlatego, żeby zasypiać w złudnej spokojności, oddalamy tak zbawienną myśl o śmierci... Jakież to zaślepienie! Cóż nam to pomoże, że samych siebie łudzimy?

Uczucia. Zastanowienie. – Święta nienawiść samego siebie.

Postanowienie. Zastanawiaj się często nad słowami Autora Naśladowania: Błogosławiony, który godzinę śmierci ma zawsze przed oczyma swymi, i do dobrej śmierci co dzień się gotuje! (I. księga, rozdz. 23).

II PUNKT

Przygotowanie się na śmierć

Rozważanie. Dzisiaj mnie, jutro tobie. Hodie mihi, cras tibi. Wyobraź sobie, że to jutro przyszło dla ciebie, że złożony na łożu śmiertelnym, widzisz gasnące twe życie, czujesz, jak rwą się wszystkie więzy, łączące ciało z duszą, która za chwilę będzie powołana przed sąd najwyższego Boga! W tej strasznej chwili, postaw sobie te dwa pytania: pierwsze: Czy nic by mi nie ciężyło na sumieniu? Czy nie mam jakiej wątpliwości, którą odkładam zbadać, a z którą nie chciałbym stanąć przed Bogiem?... Ach! teraz, póki czas, czyń, co byś pragnął w godzinę śmierci, abyś był uczynił. Odkryj przed spowiednikiem wątpliwości swoje i słuchaj jego rady z pokorą ucznia, z ufnością i prostotą dziecięcia.

Pytanie drugie: jakbym się zapatrywał w on czas na moje życie obecne, co bym sądził o nim? Nieprawdaż, i ty i wielu innych z tobą musiałoby zawołać: Ach! czemuż nie byłem gorliwszym i lepszym chrześcijaninem! Widzę teraz i dobrze widzę, ile niedbałości, występków i grzechów było w życiu moim. Ach! gdybym to życie mógł rozpocząć na nowo! O Panie i Boże mój! przywróć mi zdrowie; daj mi jeszcze rok jeden, a inaczej żyć będę: naprawię moją nieszczęśliwą przeszłość.

Zastosowanie. Wejdź w siebie. Proś Boga, żeby cię oświecił. Zbadaj szczegółowo: 1) Co byś wtedy uczynił dla Boga... jak byś wykonał obowiązki wiary... stanu... powołania. 2) Z jaką pilnością spełniałbyś ćwiczenia duchowne. 3) Jakiej ci cnoty najbardziej niedostaje... jakiej Bóg od ciebie żąda ofiary? A teraz, pod wpływem tego światła, uczyń stosowne postanowienia. Zapisz je w krótkości i złóż je natychmiast przez ręce Maryi u stóp przyszłego Sędziego, teraz jeszcze tak dobrego, tak miłosiernego Ojca.

Rozmowa duszy z Przenajświętszą Panną, rozbierając słowa: Módl się za nami... grzesznymi... teraz... i w godzinę śmierci naszej!...

–––––––––––

Przewodnik prawdziwej pobożności czyli nowe praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku o życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych, którzy, żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości. Przez O. Brunona Vercruysse T. J., z III wydania franc. przetłóm. za pozwoleniem autora J. d'A[bancourt]. Dodane są niektóre nowenny, medytacje na pierwsze piątki każdego miesiąca i na dnie Komunii świętej, nowy sposób słuchania Mszy świętej i praktyczne uwagi o rozmyślaniu. Wydanie II, przejrzane, z ostatnią edycją oryginału starannie porównane. Tom II (od 1-go lipca do 31-go grudnia). We Lwowie. DRUKARNIA LUDOWA. GUBRYNOWICZ i SCHMIDT. 1886, ss. 426-429. (1)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pozwolenie Władzy Duchownej:

Gdy książka pod tytułem: "Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku o życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa" zgodną jest we wszystkim z przepisami wiary św. katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD ORDYNARIATU METROPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

† Seweryn

Arcybiskup.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przypisy:

(1) Por. 1) O. Brunon Vercruysse SI, Przewodnik prawdziwej pobożności. Dzień zaduszny.

2) Ks. R. G. Clarke SI, Rozmyślania o życiu i nauce Pana Jezusa.

3) Ks. Antoni Chmielowski, Rozmyślania o pokucie i jej warunkach.

4) O. Mikołaj Łęczycki SI, Pobudki do unikania grzechu śmiertelnego i kilka innych rozważań pobożnych.

Przewodnik prawdziwej pobożności. Nowe praktyczne rozmyślania. O. Brunon Vercruysse SI

Cracovia MMXII, Kraków 2012

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: