Verba citata Ultra montes

Gloria nostra haec est, testimonium conscientiae nostrae, quod in simplicitate cordis et sinceritatis Dei, et non in sapientia carnali, sed in gratia Dei conversati sumus in hoc mundo. (S. Paulus Apostolus, 2 Cor. 1, 12).

* * * * * * * * * * * * *

Considera Domini Dei potentiam in convertendis peccatoribus, praesertim in malo diu occupatis, quam rem Sancti Patres ipsa mundi creatione dicunt difficiliorem ob humanae voluntatis resistentiam, cui par alia non est in creatione rerum naturalium. Id experientia in te docet, qui tot mediis non juvaris ad purgandum cor a peccatis levibus, ad quae natura non ita propendet, uti ad gravia in saecularibus. Confundere igitur, veniam pete et opem Beatissimae ac purissimae Matris implora, ut ab eo, qui potens est, et qui fecit illi magna, impetret tibi potentissima auxilia ad te a tuis peccatis convertendum, et ad omne bonum inducendum. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 412).

* * * * * * * * * * * * *

Est enim via regia, sancta Dei Ecclesia, et iter veritatis... Agite itaque servi Dei, vos filii sanctae Ecclesiae, qui certam regulam novistis, et via veritatis inceditis, ne retrahamini vocibus, et uniuscuiusque confictae professionis verbis. Erroneae enim sunt horum viae, et acclivis callis adulteratae ipsorum intelligentiae. (S. Epiphanius, Adversus haereses, LIX).

* * * * * * * * * * * * *

Peccavit homo, et factus est reus ; natus est homo Deus, ut liberaretur reus. Homo igitur cecidit, sed Deus descendit. Cecidit homo miserabiliter, descendit Deus misericorditer. Cecidit homo per superbiam, descendit Deus cum gratia. – Ut panem Angelorum manducaret homo, Dominus Angelorum factus est homo. – Natus est nobis in tempore per voluntatem, ut nos perducat ad Patris aeternitatem. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

Contere Domine fortitudinem inimicorum Ecclesiae tuae, et disperge illos in virtute tua; ut cognoscant, quia non est alius, qui pugnet pro nobis, nisi tu Deus noster. Quoniam Rex noster sperat in te, Domine, inveniatur manus tua omnibus inimicis eius, et dextera tua protegat eum. (Antiphona. [in:] Martinus Szyszkowski, Episcopus Cracoviensis, Reformationes Generales ad Clerum et populum Dioecesis Cracoviensis pertinentes. Cracoviae 1621, p. 133).

* * * * * * * * * * * * *

Ad hoc unigenitus Dei Filius formam infirmitatis nostrae suscepit, ad hoc invisibilis non solum visibilis, sed etiam despectus apparuit, ad hoc contumeliarum ludibria, irrisionum opprobria passionumque tormenta toleravit, ut superbum non esse hominem doceret humilis Deus. (S. Gregorius Magnus).

* * * * * * * * * * * * *

Ecclesia sancta corpus est Christi uno Spiritu vivificata et unita fide una et sanctificata. (Hugo a S. Victore, De sacramentis christianae fidei, lib. II, p. 2, c. 2).

* * * * * * * * * * * * *

Per Mariam ad Christum accedimus, et per Christum gratiam Spiritus Sancti invenimus. (S. Bonaventura).

* * * * * * * * * * * * *

Ecclesia non errat, non modo, quia semper habet sponsum Christum, sed etiam quia regitur magisterio Spiritus Sancti ipsam nunquam deserentis. (Joannes Eckius, Enchiridion locorum communium adversus Lutherum, et alios hostes Ecclesiae. Lugduni 1571, p. 13).

* * * * * * * * * * * * *

Sectae itaque protestanticae sunt totidem synagogae Satanae, quae in hoc unum conspirant, ut, duce Satana, oppugnent iugiter Christi Ecclesiam. (P. Sanctus Schiffini SI, De vera Religione seu de Christi Ecclesia eiusque munere doctrinali. Senis. Ex officina Pontif. S. Bernardini. A. D. MCMVIII, p. 386).

* * * * * * * * * * * * *

Quinam Ecclesiae militantis finibus non contineantur? Ex quo fit, ut tria tantummodo hominum genera ab ea excludantur: primo infideles, deinde haeretici et schismatici, postremo excommunicati. Ethnici quidem, quod in Ecclesia nunquam fuerunt, neque eam unquam cognoverunt, nec ullius sacramenti participes in populi christiani societate facti sunt; haeretici vero atque schismatici, quia ab Ecclesia desciverunt: neque enim illi magis ad Ecclesiam spectant, quam transfugae ad exercitum pertineant, a quo defecerunt. Non negandum tamen, quin in Ecclesiae potestate sint, ut qui ab ea in iudicium vocentur, puniantur et anathemate damnentur. Postremo etiam excommunicati, quod, Ecclesiae iudicio ab ea exclusi, ad illius communionem non pertineant, donec resipiscant. (Catechismus Romanus ex decreto Concilii Tridentini, De IX Symb. Art., Cap. X, § 9).

* * * * * * * * * * * * *

Scire expedit quinque: Quid credendum, scilicet articulos fidei; quid faciendum, scilicet praecepta; quid vitandum, scilicet peccata; quid timendum, scilicet poenam aeternam; quid appetendum, scilicet vitam aeternam. (Hugo Cardinalis, Super Job., c. XXVII).

* * * * * * * * * * * * *

Agnosce mediatorem Dei et hominum, qui ab ipso nativitatis suae exordio divinis humana sociat, ima summis. – Nihil horum propter se, sed omnia propter electos. Nec in peccato genitus, nec a peccato circumcisus, nec mortuus est pro peccato suo, magis autem propter delicta nostra. (S. Bernardus Claraevallensis).

* * * * * * * * * * * * *

Considera Jesum etsi esset natus ad salvandum tamen ut praedixit S. Simeon, positus est etiam «in ruinam multorum» (Luc. 2, 34). 1. In ruinam Judaeorum, quos ob ingratitudinem repulit. 2. In ruinam aliorum infidelium, qui in eum non credunt. 3. In ruinam fidelium, qui in sceleribus vitam traducunt. His omnibus Christus Jesus ruinam adfert, culpa ipsorum: quia fonte salutis uti nolunt. Cum ergo melior non sis multis eorum, qui bene credentes et viventes aliquandiu mali sunt mortui, time, et delibera, quid tibi faciendum sit vel cavendum, ne excidas a gratia Dei, quod solum ruinae immediata est causa. (P. Nicolaus Lancicius SI, Meditatio de verbis Simeonis et Annae Prophetissae de Christo).

* * * * * * * * * * * * *

Judaei rejecerunt, et occiderunt Christum, quare S. Petrus ad eos: «Hic est lapis, qui reprobatus est a vobis aedificantibus, qui factus est in caput anguli, et non est in alio aliquo salus» (Act. Apost. IV, 11) ; et ipsi Judaei propterea abjecti, confracti, et contriti sunt: «Rebelles (in Christum) corruerunt a fide in perfidiam, ab obedientia in rebellionem, a cognitione Dei et Scripturae in coecitatem et obdurationem, a spe salutis in desperationem et damnationem, a coelo in gehennam» (Corn. a Lap. in Luc. II, 34). Igitur: «In via ruinae non eas!» (Eccli. XXXII, 25). (P. Georgius Patiss SI, Materiae meditationum et concionum ex Evangeliis et Epistolis Dominicarum. Pars prima. Ratisbonae 1887, pp. 70-71).

* * * * * * * * * * * * *

Vides inter tuam (Mahometeam), et nostram (Christianam) beatitudinem [aeternam] quantum interest? Nostra felicitas nobiliori hominis parti, id est, animae respondet: tua viliori, id est, corpori; nostra mentalis est, tua carnalis; nostra fulgens et nitida, tua obscura et foetida; nostra cum angelis ipsi Deo communis est, tua cum suibus et aliis pecoribus; nostram docti omnes laudant, tuam vituperant; nostra coelo digna est, tua etiam in terra reprehenditur. (Pius II, Papa, Epistula ad Mahumetem, Turcorum imperatorem, anno 1461).

* * * * * * * * * * * * *

Communicantes Christi passionibus gaudete, ut et in revelatione gloriae ejus gaudeatis exsultantes. Si exprobramini in nomine Christi, beati eritis: quoniam quod est honoris, gloriae, et virtutis Dei, et qui est ejus Spiritus, super vos requiescit. (S. Petrus Apostolus, I Epist. IV, 13).

* * * * * * * * * * * * *

Considera Christi verba: «Sic oportebat Christum pati, et resurgere a mortuis tertia die: et praedicari in nomine ejus poenitentiam, et remissionem peccatorum in omnes gentes» (Luc. 24, 46-47). Ubi tria perpende. Primo, si Christum oportuit pati, quanto magis te. Secundo, si praedicari oportuit poenitentiam in Christi nomine, poenitentia necessaria est, quomodo illi vacas? Tertio, remissionem peccatorum in suo nomine vult praedicari. Gratias age illi, exulta, quod habeas talem felicitatem, et certam spem remissionis peccatorum, dummodo coopereris. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 191).

* * * * * * * * * * * * *

Causa diligendi Deum, Deus est et modus sine modo diligere. (S. Bernardus Claraevallensis).

* * * * * * * * * * * * *

Illud est verum, Graecos esse schismaticos, ideoque apud eos Ecclesiam non esse. Credimus enim unam catholicam Ecclesiam. Quare necesse est, ut qui ab unitate se separat, quoniam non est in una Ecclesia catholica, ne in Ecclesia quidem ille sit. Nec Graeci solum schismatici sunt, sed sunt etiam haeretici, tum propter alia, tum hac praecipue de causa, quod negant unum totius Ecclesiae pastorem esse a Christo in B. Petro institutum. Sed haec importune hoc loco; alibi opportune disserentur. Quod si qui a Christo vero Ecclesiae capite ita deficiant, ut ei abrogent fidem, hos fateor, ac multo etiam magis, privilegium ecclesiastici nominis amittere. Mortuo autem summo pontifice, una sine dubio Ecclesia manet, et manet in ea Spiritus veritatis, sed manca et imminuta sine Christi vicario et Ecclesiae catholicae uno pastore relinquitur. Quocirca licet veritas tunc etiam in Ecclesia sit, at si controversiae fidei et religionis oriantur, Ecclesiae judicia sine capite in terris non adeo certa erunt. (Melchior Canus OP, De locis theologicis, l. IV, c. 6, ad obiect. 12, in: J. P. Migne, Theologiae cursus completus. Tom. I. Parisiis 1839, col. 161-162).

* * * * * * * * * * * * *

Melius est bellum pace, nos a Deo avertente. (S. Gregorius Nazianzenus).

* * * * * * * * * * * * *

Silentio praeterire non possumus eorum audaciam, qui sanam non sustinentes doctrinam contendunt «illis Apostolicae Sedis judiciis, et decretis, quorum objectum ad bonum generale Ecclesiae, ejusdemque jura, ac disciplinam spectare declaratur, dummodo fidei morumque dogmata non attingant, posse assensum et obedientiam detrectari absque peccato, et absque ulla catholicae professionis jactura». Quod quidem quantopere adversetur catholico dogmati plenae potestatis Romano Pontifici ab ipso Christo Domino divinitus collatae universalem pascendi, regendi, et gubernandi Ecclesiam, nemo est qui non clare aperteque videat et intelligat. (Pius Papa IX, Litterae encyclicae Quanta cura).

* * * * * * * * * * * * *

Pagani et Judaei blasphematores Dei potius dicendi sint, quam laudatores. (S. Ambrosius, Expositio super Apocalypsin, c. V).

* * * * * * * * * * * * *

Ne erretis, fratres mei: familiarum perturbatores regnum Dei non hereditabunt. Si autem ii, qui secundum carnem haec operati sunt, morte sunt affecti, quanto magis, si quis fidem Dei prava doctrina corrumpat, pro qua Jesus Christus crucifixus est? Talis, inquinatus est, in ignem inexstinguibilem ibit; similiter et qui audit ipsum. Ob id Dominus in capite suo accepit unguentum, ut Ecclesiae spiret incorruptionem. Ne ungamini tetro odore doctrinae principis hujus saeculi, ne captivos vos abducat a proposita vita. Cur vero non omnes prudentes sumus, accepta Dei cognitione, quod est Jesus Christus? Quid fatue perimus, non agnoscentes donum, quod vere misit Dominus? (S. Ignatius Antiochensis, Episcopus et Martyr, Epistola ad Ephesios, § XVI. Qui fidem falsis doctrinis corrumpunt, in ignem aeternum ibunt. § XVII. Cavete a falsis haereticorum doctrinis).

* * * * * * * * * * * * *

Homo non potest Deum diligere, nisi ei uniatur; uniri ei non potest, nisi eum cognoscat, habeat, et teneat, intelligentia scilicet, voluntate et memoria. (S. Bonaventura).

* * * * * * * * * * * * *

Cavendum est, ne e templis faciamus speluncas latronum. 1. Considera, illos templa facere speluncas latronum, qui ad templa se recipiunt, post factas aliquas rapinas, uti latrones ad speluncas solent, vide, ne id tibi quoque conveniat. Convenit, si unquam famam proximi tui lingua tua laesisti: quia «melius est nomen bonum, quam divitiae multae» (Prov. 22, 1), ait Sapiens: ideo talis praedatio major est quam pecuniae. Defle ergo talia linquae tuae et aliorum vitia, et ab iis deinceps cave. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, pp. 310-311).

* * * * * * * * * * * * *

Erunt quatuor genera persecutionum in Ecclesia Dei: prima tyrannorum contra martyres; secunda haereticorum contra doctores; tertia advocatorum contra simplices; quarta Antichristi contra omnes. (Cardinalis Hugo de Sancto Caro OP, † 1263).

* * * * * * * * * * * * *

Diabolus dictus est serpens, quia cum latenter obrepit, cum per pacis imaginem fallens, occultis accessibus serpit, unde nomen serpentis accepit. Ea est ejus astutia, ea circumveniendi homines latebrosa fallacia, ut asserere videatur noctem pro die, venenum pro salute, desperationem sub obtentu spei, perfidiam sub praetextu fidei, Antichristum sub vocabulo Christi; ut dum verisimilia mentitur, veritatem subtilitate frustretur. Nam transfigurat se in angelum lucis. (S. Cyprianus Episcopus Carthaginensis et Martyr).

* * * * * * * * * * * * *

Notam facturus Dominus filiis hominum potentiam suam, et pro suae pietatis abundantia fidelibus suis insperata bona largiturus, mirifice fortitudinis viros, in consummationem Sanctorum, in aedificationem corporis sui mystici, diversis temporibus suscitavit: ut per illos fidei et religionis orthodoxae, in salutem et confirmationem credentium, illuminationem gentium, exterminationem schismatum et errorum, veritas sidere inclaresceret fulgentior matutino. (Joannis Dlugossii senioris Canonici Cracoviensis Opera. Vol. I. Vita Sanctissimi Stanislai, Cracoviensis Episcopi. ..., Cracoviae MDCCCLXXXVII (1887), p. 8).

* * * * * * * * * * * * *

Quando Deus docet, non per legis litteram, sed per Spiritus gratiam, ita docet, ut, quod quisque didicerit, non tantum cognoscendo videat, sed etiam volendo appetat, agendoque perficiat. (S. Augustinus, De gratia Christi, Lib. I, c. 14).

* * * * * * * * * * * * *

Papa utriusque potestatis apicem tenet, scilicet spiritualis et saecularis, hoc illo disponente, qui est sacerdos et rex in aeternum. (S. Thomas Aquinas).

* * * * * * * * * * * * *

Multum obligamur Beatae Virgini et aliis Sanctis, qui meruerunt pro nobis, semper tamen finaliter et summe Deo tamquam ei, a quo aliorum bona procedunt. (P. Joannes Duns Scotus OFM).

* * * * * * * * * * * * *

Ipsa perennis regni praedestinatio ita est ab omnipotente Deo disposita, ut ad hoc electi pro labore perveniant, quatenus postulando mereantur accipere, quod omnipotens Deus ante saecula disposuit donare. (S. Gregorius Magnus).

* * * * * * * * * * * * *

Considera illa Christi Domini verba: «Nemo propheta acceptus est in patria sua» (Luc. 4, 24). Quod utinam verum non sit in hoc regno: ubi in multis tanta viget linguae licentia, ut audeant et majorum et aequalium facta et dicta, etiam bona et utilia et necessaria carpere, judicare temere, elevare, irridere, quod nusquam alibi cernitur, ubi et major viget caritas, mutua commendatio, defensioque unionem valde fovens. Tu an ex eorum sis numero, vide, et forte te esse deprehendes, si te penitus inspexeris. Cogita itaque, quam perniciosum sit hac viperea lingua nulli parcere, etiam occultis aliorum intentionibus, et te serio emenda. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 381).

* * * * * * * * * * * * *

Si vis, quod tibi propitietur Deus, convertaris ad Deum, et revertaris a diabolo, convertaris ad virtutes, revertaris a vitiis. (S. Bonaventura).

* * * * * * * * * * * * *

Considera verba illa Beatissimae Virginis: «Deposuit potentes de sede et exaltavit humiles» (Luc. 1, 52). Haec depositio apparuit in superbis angelis, in Saule, in Nabuchodonozor, in Luthero: Et exaltatio in Davide, Apostolis, et tot Sanctis, quos Dominus Deus vel ex humili conditione ad principatum, vel a vita mala ad sanctitatem evexit. Cave ergo animi elationem, et jactantiam, exerce te in humilitatis actibus, ut eveharis non ad speciosa officia, sed ad propinquum Christo Domino in coelo gradum. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 459).

* * * * * * * * * * * * *

Majoris est detestationis, qui sub nomine fidelis agit opera infidelium, quam hi, qui aperte Gentiles sunt. (S. Hieronymus).

* * * * * * * * * * * * *

Ecclesia catholica domus est veritatis. (S. Antonius, Abbas).

* * * * * * * * * * * * *

Deus autem spei repleat vos omni gaudio et pace in credendo, ut abundetis in spe et virtute Spiritus sancti. (S. Paulus Apostolus, Rom. XV, 13).

* * * * * * * * * * * * *

Obsecro itaque vos ego vinctus in Domino, ut digne ambuletis vocatione, qua vocati estis, cum omni humilitate, et mansuetudine, cum patientia, supportantes invicem in charitate, solliciti servare unitatem spiritus in vinculo pacis. (S. Paulus Apostolus, Ephes. IV, 1-3).

* * * * * * * * * * * * *

Unde vir quidam pius, ad hoc propositum duos videri sibi dicebat carceres solum in republica christiana esse debere, unum sanctae inquisitionis, alterum stultorum. Aut enim credit (aiebat) homo infernum, qui semper ardeat, post hanc vitam destinatum esse peccanti, aut non credit. Si non credit, ad sacrae inquisitionis carcerem rapiatur, ut haereticus: si vero credit, et nihilominus in peccati mortalis statu perseverare vult, fatuorum, et dementium ergastulis includatur: quae enim maior hac dari dementia ac vesania potest? (P. Alphonsus Rodericius (Rodriguez) SI, Exercitium perfectionis iuxta evangelicam Christi doctrinam absolutissimam virtutum christianarum maxime religiosarum praxim complectens. Taurini 1860, pp. 190-191).

* * * * * * * * * * * * *

Deus autem omnis gratiae, qui vocavit nos in aeternam suam gloriam in Christo Iesu, modicum passos ipse perficiet, confirmabit, solidabitque. Ipsi gloria, et imperium in saecula saeculorum: Amen. (S. Petrus Apostolus, 1 Ep. V, 10-11).

* * * * * * * * * * * * *

Qui non diligit, non novit Deum: quoniam Deus charitas est. In hoc apparuit charitas Dei in nobis, quoniam Filium suum unigenitum misit Deus in mundum, ut vivamus per eum. In hoc est charitas: non quasi nos dilexerimus Deum, sed quoniam ipse prior dilexit nos, et misit Filium suum propitiationem pro peccatis nostris. Charissimi, si sic Deus dilexit nos: et nos debemus alterutrum diligere. (S. Ioannes Apostolus, 1 Ep. IV, 8-11).

* * * * * * * * * * * * *

Omnis dilectio, quae secundum Deum non est, et pro Dei amore non agitur, simulatio et fictio dicenda est. (S. Remigius).

* * * * * * * * * * * * *

Advenerunt nobis dies poenitentiae, ad redimenda peccata, ad salvandas animas. (Breviarium Romanum, Antiphona tempore Quadragesimae).

* * * * * * * * * * * * *

Spiritus Sancti gratia est spiraculum vitae, quam cum Deus spirat in faciem animae, procul dubio animam de morte ad vitam resuscitat. (S. Antonius Patavinus).

* * * * * * * * * * * * *

Noli te servituti diaboli subjicere, quia pretium tuum sanguis Christi est, qui misericordia te redemit. Ergo ex quo pretium nostrae redemptionis est tam magnum et tanti valoris, caveamus, ne vendamus nos iterum diabolo modico pretio. (S. Vincentius Ferrerius).

* * * * * * * * * * * * *

Una resurrectio Domini secundum carnem, geminam nostram resurrectionem efficit, et animarum in praesenti, et corporum in futuro. (Richardus a S. Victore).

* * * * * * * * * * * * *

Unusquisque tanto est melior, ac felicitati futurae propinquior, imo et tanto majori beatitudine dignus, et praemiandus, quanto plus diligit Deum vero et spirituali amore. (S. Cyrillus Alexandrinus).

* * * * * * * * * * * * *

Sanctissimae Deiparae Virginis non est filius, qui ei tota anima non servit. (S. Norbertus).

* * * * * * * * * * * * *

Verba fidem christianam exprimentia debent esse ab errore longinqua et devotioni approximantia, maxime illa, in quibus est sermo de Virgine Maria. Ipsa enim cunctas haereses interemit in universo mundo, Veritatem ex se ipsa concipiendo et pariendo; ipsa etiam reconciliationem toti generi humano promeruit: et ideo erga eam ardere debet omnis Christianorum devotio. (S. Bonaventura, S. Bonaventura, Commentaria in quatuor Libros Sententiarum Magistri Petri Lombardi, III, d. 4, a. 3, q. 3).

* * * * * * * * * * * * *

Ad regnum coelorum non conducit nos gloria mundi, non multitudo divitiarum, non nobilitas generis, non scientia, non sapientia, non facundia sermonum; sed solum gratia, virtutes et opera. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

Qui non habet cordis compunctionem vel contritionem, non habet mundam orationem. (S. Bernardus Claraevallensis).

* * * * * * * * * * * * *

Dilexi justitiam et odi iniquitatem, propterea morior in exilio. (S. Gregorius Papa VII).

* * * * * * * * * * * * *

Incredulum esse, animi stolidissimi, levis et ad brutorum amentiam usque dejecti signum est. (S. Joannes Chrysostomus).

* * * * * * * * * * * * *

Videte quid commendamus, quia non discernuntur facta hominum, nisi de radice caritatis. Nam multa fieri possunt quae speciem habent bonam, et non procedunt de radice caritatis. Habent enim et spinae flores: quaedam vero videntur aspera, videntur truculenta; sed fiunt ad disciplinam dictante caritate. Semel ergo breve praeceptum tibi praecipitur: Dilige, et quod vis fac: sive taceas, dilectione taceas; sive clames, dilectione clames; sive emendes, dilectione emendes; sive parcas, dilectione parcas: radix sit intus dilectionis, non potest de ista radice nisi bonum existere. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

Sicut anima est vita corporis, ita et vita animae Spiritus Sanctus est; et sicut corpus, anima recedente, collabitur, ita et eadem anima, si Spiritus Vivificator abscesserit, necesse est, ut moriatur. (S. Petrus Damianus).

* * * * * * * * * * * * *

Sanctificetur nomen tuum (Matth. 6, 9). Hoc primum est ex omnibus desiderandis, ut agnoscatur ab omnibus Deus, colatur, eique uni serviatur: aestimetur ejus sanctitas, ametur ejus bonitas, timeatur ejus justitia, subdatur ejus potentiae omnis creatura. Atque hic est finis noster, ad quem omnia et singula debemus dirigere. Nonne hoc verbis solum petis, factis autem per superbiam evertis? Quid petis, dum te tantopere aestimas, et aestimari quaeris? Non nobis Domine, non nobis, sed nomini tuo da gloriam (Psalm. 113, 9). (P. Nicolaus Avancinus SI, Vita et doctrina Jesu Christi ex quatuor Evangelistis collecta et in meditationum materiam ad singulos totius anni dies distributa. Barcinone 1895, p. 289).

* * * * * * * * * * * * *

Firmissime tene, et nullatenus dubites, quemlibet haereticum sive schismaticum, in nomine Patris et Filii et et Spiritus sancti baptizatum, si Ecclesiae catholicae non fuerit aggregatus, quantascunque eleemosynas fecerit, etsi pro Christi nomine etiam sanguinem fuderit, nullatenus posse salvari. Omni enim homini, qui Ecclesiae catholicae non tenet unitatem, neque baptismus, neque eleemosyna quamlibet copiosa, neque mors pro nomine Christi suscepta proficere poterit ad salutem, quando (al. quandiu) in eo vel haeretica vel schismatica pravitas perseverat, quae ducit ad mortem. (S. Fulgentius Ruspensis Episcopus, De fide ad Petrum. Caput XXXIX, seu Reg. XXXVI: Haeretici).

* * * * * * * * * * * * *

Nec hoc solum, fratres dilectissimi, animadvertere et intelligere debemus, quod appellemus patrem qui sit in coelis, sed conjungimus et dicimus, Pater noster, id est eorum qui credunt, eorum, qui per eum sanctificati et gratiae spiritalis nativitate reparati, filii Dei esse coeperunt. Quae vox etiam judaeos perstringit et percutit, qui Christum sibi per prophetas annuntiatum et ad se prius missum non tantum infideliter spreverunt, sed et crudeliter necaverunt: qui jam non possunt patrem Deum vocare, cum Dominus eos confundat et redarguat dicens: Vos de diabolo patre nati estis, et concupiscentias patris vestri facere vultis. Ille enim homicida fuit ab initio, et in veritate non stetit, quia veritas non est in illo (Joa. 8, 44). Et per Esaiam prophetam Deus clamat indignans: Filios generavi et exaltavi, ipsi autem me spreverunt. Agnovit bos possessorem suum, et asinus praesepe Domini sui; Israel autem me non cognovit, et populus meus me non intellexit. Vae gens peccatrix, populus plenus peccatis, semen nequam, filii scelesti. Dereliquistis Dominum, et in indignationem misistis illum sanctum Israel (Isa. 1, 2 ss.). In quorum exprobrationem christiani, quando oramus, Pater noster dicimus, quia noster esse coepit, et judaeorum, qui eum reliquerunt, esse desiit. Nec peccator populus potest esse filius; sed quibus remissa peccatorum datur, eis filiorum nomen adscribitur, et eis aeternitas repromittitur, Domino ipso dicente: Omnis qui facit peccatum servus est peccati. Servus autem non manet in domo in aeternum, filius autem manet in aeternum (Joa. 8, 34 ss.). (S. Cyprianus Episcopus Carthaginesnsis et Martyr, Liber de oratione dominica. Cracoviae 2016, p. 8).

* * * * * * * * * * * * *

Considera, quod doctrina, quam Magister divinus tradidit, principaliter consistat in adimpletione suorum Mandatorum. Nam sine scientia speculativa sublimium divinorum mysteriorum salvari potes; sine scientia vero practica legis divinae salvari non poteris. In hac igitur scientia practica proficere stude, nam haec sola te beatum facit. Sine hac scientia quid juvat, te esse bonum philosophum? bonum theologum? bonum rhetorem? bonum mathematicum? cum his omnibus enim scientiis aeternum damnari potes, nisi ab isto divino Magistro addiscas veram scientiam practicam legis divinae, quae tradit documenta summe necessaria, et summi momenti, et quae te vere faciunt beatum: Beatus quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum [Psalm. XCIII, 12]. (Ven. P. Segneri S. J., Meditationes selectae et succinctae pro singulis anni diebus. Ratisbonae 1874, pp. 548-549).

* * * * * * * * * * * * *

Omnis homo naturaliter scire desiderat; sed scientia sine timore Dei quid importat? Melior est profecto humilis rusticus, qui Deo servit, quam superbus philosophus, qui se neglecto cursum caeli considerat. (Thomas a Kempis, De imitatione Christi, II. 1).

* * * * * * * * * * * * *

Considera Messiam esse Lapidem vivum, uti eum S. Petrus appellat: Lapidem quidem, qui est fundamentum Ecclesiae primarium eam sustentans, ne quidquam a portis inferi patiatur, vivum vero, quia est fundamentum Ecclesiae ratione praeditae, scilicet suorum fidelium, quibus communicat vigorem spiritualis vitae per gratiae dona, quae eis largitur: quorum usu crescunt in spirituali vita. Hic Deo age gratias, quod sis unus ex Ecclesiae membris, superaedificatus huic Lapidi angulari, et pete ab eo, ne unquam avellaris ab hoc aedificio, et vide, quomodo utaris influxu vitali donorum Dei, quae tibi communicat, quod inde agnoscas, si crescis et incrementum vides vitae et profectus spiritualis. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 16).

* * * * * * * * * * * * *

Synagogae Judaeorum fontes persecutionum. (Tertullianus).

* * * * * * * * * * * * *

Nunc Judaei non moventur adversus gentiles qui idola colunt et Deum blasphemant, sed adversus christianos insatiabili odio feruntur. (Origenes).

* * * * * * * * * * * * *

Christus est unicus sponsus unius Ecclesiae, et Ecclesia est unica sponsa unici sponsi Christi. (Joannes Duns Scotus OFM).

* * * * * * * * * * * * *

Omnis dominatio, ac mundi libertas, dominationi, libertatique Spiritus Dei comparata, summa est servitus, ac captivitas, et angustiae immensae. (S. Joannes a Cruce, Ascensio Montis Carmeli. Liber I, caput IV).

* * * * * * * * * * * * *

Magnum vero adjumentum ad omnem virtutem praebebit tibi vitae et passionis Christi assidua meditatio. Ipse est liber vitae, in quo solo, velut in divite ac instructissima bibliotheca, reperies, quidquid pertinet ad salutem, etsi omnes libri cum suis auctoribus interirent. Non tamen sufficit Christum scire et meditari, nisi etiam imiteris, atque ita vivas, sicut ipse docuit verbo et exemplo. Nisi ad regulam, prava non corriges. (Joannes Cardinalis Bona OCist., Manuductio ad coelum, caput XIX).

* * * * * * * * * * * * *

Veri Dei ignorantia est summa omnium rerum publicarum pestis; omnis humanae societatis fundamentum convellit, qui religionem convellit. (Plato, De legibus, lib. 10).

* * * * * * * * * * * * *

Resurrectio Christi defunctis est vita, peccatoribus venia, Sanctis gloria. (S. Ambrosius).

* * * * * * * * * * * * *

Considera effectum hujus sacri convivii. "Et aperti sunt oculi eorum, et cognoverunt eum" (Luc. 24, 31). Hic facta ad te reflexione, vide quomodo ex Eucharistia proficias in cognitione practica obligationis tuae, et incusata tua caecitate, pete lumen a Deo triplex. Primo, ut practicae videas placendum esse magis Deo, quam hominibus. Secundo, majore desiderio quaerenda esse merita gloriam aeternam conciliantia, quam hujus vitae commoda. Tertio magis cavenda esse peccata et morbos animae, quam corporis. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 199).

* * * * * * * * * * * * *

Considera primam gaudii nostri causam esse debere, quia vera Dei cognitione per fidem supernaturalem imbuti sumus «sine qua autem impossibile est placere Deo», ut ait Apostolus (Hebr. 11, 6), et quae est «fundamentum justificationis», uti eam appellat Concilium Tridentinum. Agnosce hujus beneficii magnitudinem, considerans, quam multi eo carent, et quam difficile sit illis, illud consequi. Gratias age Deo pro illo, pete idem pro aliis seductis, et quantum in te est da operam, ut ad illud consequendum juves alios. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 211).

* * * * * * * * * * * * *

Sicut oculus corporis plenissime sanus, nisi candore lucis adiutus, non potest cernere; sic et homo perfectissime etiam iustificatus, nisi aeterna luce iustitiae divinitus adiuvetur, recte non potest vivere. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

Ecclesia universalis non potest errare, quia a Spiritu Sancto gubernatur, qui est Spiritus veritatis; hoc enim promisit Dominus discipulis, Ioan. 16, 13, dicens: «Cum venerit ille Spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem». (S. Thomas Aquinas, Summa theologica, II-II, q. 1, a. 9).

* * * * * * * * * * * * *

Fides est manens credentium fundamentum, collocans eos in veritate, et in ipsis veritatem ostendens. (S. Dionysius Areopagita).

* * * * * * * * * * * * *

Haec est ergo tota scientia magna hominem scire, quia ipse per se nihil est, et quoniam quidquid est, a Deo est, et propter Deum est. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

Considera tertiam causam, ob quam Dominus Deus vere est Pater tuus, quia uti faciunt patres terreni, collocavit te in certo vitae statu, primo quidem in statu fidei, quia te Christianum et Catholicum fecit, non reliquit inter infideles vel haereticos. O quam magnum est hoc beneficium, gratias age Patri tuo, rogans, ut pluribus errantibus idem beneficium conferat: sed quia in hoc statu debes perfectius vivere, quam haeretici et ethnici: vide, an id facias. Ideo revoca in memoriam exempla multorum ethnicorum heroica, in omni genere virtutum moralium, nam invenies amplam materiam confusionis, et excitandi te ad vitam Christiano nomine dignam. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 325-326).

* * * * * * * * * * * * *

Romana ergo Ecclesia est vera Ecclesia Christi. Quapropter firma fide ei adhaeramus, et nullo unquam pacto ab ea discedamus; pendet enim inde Salus nostra. Hoc antiquissimum ab universa Ecclesia receptum symbolum Athanasianum pronuntiat verbis: "Quicumque vult salvus fieri, ante omnia opus est, ut teneat Fidem catholicam, quam nisi quis integram inviolatamque servaverit, absque dubio in aeternum peribit". Et exposita illa claudit: "Haec est Fides catholica, quam nisi quis fideliter firmiterque crediderit, salvus esse non potest". Sic est. (Sac. Mathias Beyr, Theologiae Doctor, Trinitas in unitate Dei, Salus mundi per Jesum Christum Dominum nostrum redemti. Systema totius theologiae dogmaticae. Graecii 1875, pp. 187-188).

* * * * * * * * * * * * *

Nolite gloriari, et mendaces esse adversus veritatem: non est enim ista sapientia desursum descendens, sed terrena, animalis, diabolica. (S. Jacobus Apostolus, Epistola catholica, III, 14-15).

* * * * * * * * * * * * *

Nihil magis diligit Deus in hoc mundo quam libertatem Ecclesiae suae... Liberam vult Deus sponsam suam, non ancillam. (S. Anselmus Cantuariensis).

* * * * * * * * * * * * *

Salutem nemo habere potest nisi in Ecclesia catholica. Extra catholicam Ecclesiam totum potest homo praeter salutem; potest habere honorem, potest habere Sacramenta, potest cantare Alleluia, potest respondere Amen, potest Evangelium tenere, potest in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti fidem habere et praedicare, sed nusquam nisi in Ecclesia catholica salutem poterit invenire. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

Christus Jesus tanquam caput in membra, et tanquam vitis in palmites, in ipsos iustificatos iugiter virtutem influat; quae virtus bona eorum opera semper antecedit, et comitatur et subsequitur.... (Concilium Tridentinum. Sessio VI, caput 16).

* * * * * * * * * * * * *

Stipendia peccati mors (Rom. 6), et temporalis, et aeterna. Per peccatum enim mors ingressa est in mundum; per peccatum infernus est fabricatus. Vixisses felix semper et aeternum beatus, si non peccasses: quia peccasti, morieris utraque morte. Expende mala primae, sed tranistura; mala secundae, sed aeterna. Agnosce hinc gravitatem peccati: exhorresce, dole, detestare, pete veniam, etc.. (P. Nicolaus Avancinus SI, Vita et doctrina Jesu Christi ex quatuor Evangelistis collecta et in meditationum materiam ad singulos totius anni dies distributa. Barcinone 1895, pp. 73-74).

* * * * * * * * * * * * *

Pejor est desertor fidei, et ex desertore oppugnator ejus effectus, quam ille, qui non deseruit fidem, quam nunquam tenuit. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

O anima mea, ama Amorem ab aeterno te amantem! (P. Alvarez de Paz SI).

* * * * * * * * * * * * *

Considera finem primum adventus Christi, quem exprimit Apostolus: «Christus Jesus venit in hunc mundum peccatores salvos facere» (1 Timoth. 1, 15): seu, ut ipse Christus Dominus ait: «Veni ut vitam habeant, et abundantius habeant» (Joann. 10, 10). Hoc est, non tantum ut careant morte peccati per infusionem gratiae justificantis, quae est vita animae et facit viva opera hominis, sed etiam ut habeant hanc gratiam per bona opera vehementer auctam. Cum ergo peccator sis multis modis, gaude advenisse Salvatorem. Gratias age singillatim singulis Divinis personis pro hoc beneficio. Gratias age s. Angelo, qui eum venturum, et postquam venit, annunciavit Mariae, Josepho et pastoribus. Gratias age sanctissimae ejus Matri, quae eum peperit. Et a Salvatore nato, et jam pro te cruentato pete remissionem peccatorum, et ne in illa recedas. Et ex parte tua cooperare, ne redeas ad vomitum fugiendo occasiones et dispositiones ad hoc, quarum aliquas fugiendas annota. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, pp. 50-51. De fine Christi Nativitatis).

* * * * * * * * * * * * *

Ibi igitur Apostolica est Ecclesia, ubi est Apostolorum doctrina. Ibi doctrina Apostolorum est, ubi est legitima Episcoporum successio ab Apostolorum temporibus ad nos usque. Quae successio ubi non est, ibi non est Ecclesia Christi. (R. P. Gasparus de Luise CPO, Codex dogmatum fidei christianae et canonum disciplinae catholicae Ecclesiae. Volumen I. Dogmatum complectens definitiones. – Codex dogmatum Ecclesiae catholicae quae a Pontificibus Romanis sive in Conciliis sive per se fuerunt definita. Augustae Taurinorum 1876. Liber septimus. De Ecclesia catholica. Caput VIII. De Apostolicitate Ecclesiae catholicae, p. 123).

* * * * * * * * * * * * *

Ibi igitur Apostolica est Ecclesia, ubi est Apostolorum doctrina. Ibi doctrina Apostolorum est, ubi est legitima Episcoporum successio ab Apostolorum temporibus ad nos usque. Quae successio ubi non est, ibi non est Ecclesia Christi, sed Satanae Synagoga. (R. P. Alexander Natalis OP, Theologia Dogmatica et Moralis secundum ordinem Catechismi Concilii Tridentini. Tomus primus. Parisiis 1743, p. 290).

* * * * * * * * * * * * *

Voluntas autem Dei est quam Christus et fecit et docuit. Humilitas in conversatione, stabilitas in fide, verecundia in verbis, in factis justitia, in operibus misericordia, in moribus disciplina, injuriam facere non nosse, et factam posse tolerare, cum fratribus pacem tenere, Deum toto corde diligere, amare in illo quod Pater est, timere quod Deus est, Christo nihil omnino praeponere, quia nec nobis quidquam ille praeposuit, caritati ejus inseparabiliter adhaerere, cruci ejus fortiter ac fidenter assistere, quando de ejus nomine et honore certamen est, exhibere in sermone constantiam, qua confitemur, in quaestione fiduciam, qua congredimur, in morte patientiam, qua coronamur. Hoc est cohaeredem Christi esse velle, hoc est praeceptum Dei facere, hoc est voluntatem Patris adimplere. (S. Cyprianus Episcopus Carthaginensis et Martyr, Liber de oratione dominica. Cracoviae 2016, p. 11).

* * * * * * * * * * * * *

Sic Chore et Dathan et Abiron, qui sibi contra Moysen et Aaron sacerdotem sacrificandi licentiam vindicare conati sunt, poenas pro suis statim conatibus pependerunt (Num. 16, 27). Terra compagibus ruptis in profundum sinum patuit, stantes atque viventes recedentis soli hiatus absorbuit... Et filii Aaron, qui imposuerunt altari ignem alienum, quem non praeceperat Dominus, in conspectu statim Domini vindicantis exstincti sunt. Quos imitantur scilicet atque sectantur qui Dei traditione contempta alienas doctrinas appetunt et magisteria humanae institutionis inducunt; quos increpat Dominus et objurgat in evangelio suo dicens: "Rejicitis mandatum Dei, ut traditionem vestram statuatis" (Marc 7, 9). Pejus hoc crimen est quam quod admisisse lapsi videntur; qui tamen in poenitentia criminis constituti Deum plenis satisfactionibus deprecantur. Hic Ecclesia quaeritur et rogatur, illic Ecclesiae repugnatur; hic potest necessitas fuisse, illic voluntas tenetur in scelere. Hic qui lapsus est sibi tantum nocuit, illic qui haeresim vel schisma facere conatus est multos secum trahendo decepit. Hic animae unius est damnum, illic periculum plurimorum. Certe peccasse se hic et intelligit et lamentatur et plangit; ille tumens in pectore suo, et in ipsis sibi delictis placens, a matre filios segregat, oves a pastore sollicitat, Dei sacramenta disturbat. Et cum lapsus semel peccaverit, ille quotidie peccat. Postremo lapsus martyrium postmodum consecutus potest regni promissa percipere; ille si extra Ecclesiam fuerit occisus ad Ecclesiae non potest praemia pervenire. (S. Cyprianus Episcopus Carthaginesnsis et Martyr, De Catholicae Ecclesiae unitate. Cracoviae 2013, pp. 14-15).

* * * * * * * * * * * * *

O quam magnis homines erroribus tenentur! Qui jus dominandi trans maria capiunt permittere felicissimosque se judicant, si multas per milites Provincias obtinent, et novas veteribus adjungunt, ignari: quod sit illud ingens parque Caelis Regnum imperare sibi, maximumque Imperium. (Seneca).

* * * * * * * * * * * * *

Proximus tuus ille est, qui tecum natus est ex Adam et Eva. Omnes proximi sumus conditione terrenae nativitatis: sed aliter fratres illa spe coelestis haereditatis. Proximum tuum debes putare omnem hominem, et antequam sit christianus. Non enim nosti quid sit apud Deum, quomodo illum praesciverit Deus ignoras. Aliquando quem irrides adorantem lapides, convertitur, et adorat Deum, fortasse religiosius quam tu, qui eum paulo ante irridebas. Sunt ergo proximi nostri latentes in his hominibus, qui nondum sunt in Ecclesia; et sunt longe a nobis latentes in Ecclesia. Ideoque qui non scimus futura, unumquemque proximum habeamus, non solum conditione mortalitatis humanae, qua in hanc terram eadem sorte devenimus; sed etiam spe illius haereditatis, quia non scimus quid futurus sit qui modo nihil est. (S. Augustinus, In Psalmum 25 enarratio II, 2).

* * * * * * * * * * * * *

Amate veritatem, considerate unitatem, tenete charitatem, ut perveniatis ad aeternitatem. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

Nec optatum nec jucundum magis quidquam accidere potest, quam pro Christo proximique salute mori. (S. Ignatius de Loyola).

* * * * * * * * * * * * *

Creatus est homo a Deo, et pro Deo. Ergo etiam ab eo serviendum est Deo. Ita est: ergo a te, qui haec legis, serviendum est Deo. (R. P. Aloysius Bellecius SI, Medulla asceseos seu exercitia S. P. Ignatii de Loyola. Augustae Vindelicorum et Oeniponti 1757, pp. 43-44).

* * * * * * * * * * * * *

Rosarium est destructio peccati, recuperatio gratiae et gloriae Dei. (Papa Gregorius XVI).

* * * * * * * * * * * * *

Considera primum modum, quo Domini Dei nomen est sanctum, quia sanctitatem continet in se infinitam, et substantialem sibi, ita sibi essentialem, uti est ipsa divina essentia, quae vere et intime est ipsa Sanctitas in supremo gradu ac infinito. Admirare tantam perfectionem, gratulare ei illam, adora intime. Quod si Sanctos quosdam ob eorum sanctitatem tenere amas, vide, quanto majore amore debeas amare Dominum Deum tuum ob ejus majorem infinities sanctitatem. Agnosce itaque, quid tibi faciendum sit. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 419).

* * * * * * * * * * * * *

Sola est charitas quae sicut Dei filios a diaboli filiis, sic secernit catholicos ab haereticis; sola est charitas per quam retinetur spiritus unitatis in vinculo pacis. (Stanislaus Cardinalis Hosius, Confessio Catholicae Fidei Christiana. Caput LXXXV).

* * * * * * * * * * * * *

Messias est Caput Corporis Ecclesiae. Considera causas, ob quas Messias desideratus sit Caput Ecclesiae. Prima. Quia est Superior et primatum tenens Ecclesiae. Secunda. Quia, ut ait Concilium Tridentinum sess. 6: "Tanquam caput in membra in ipsos justificatos jugiter virtutem influat, quae virtus bona eorum opera semper antecedit et comitatur et subsequitur". Unde sequitur, Christum audiendum esse ut caput nostrum, et non repudiandum esse illum vigorem, quem in sua membra influit. Quod quomodo facias, vide, et gratiis ei actis pro hoc beneficio, pete, ut se tibi copiosissime communicet per suos divinos influxus. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 5).

* * * * * * * * * * * * *

Christus de coelestibus ad terrena descendens, terrenis se admiscuit, ut hominem coelestem efficeret. (S. Ambrosius).

* * * * * * * * * * * * *

Cavenda sunt autem, fratres dilectissimi, non solum quae sunt aperta atque manifesta, sed et astutae fraudis subtilitate fallentia. Quid vero astutius, quidve subtilius quam ut Christi adventu detectus ac prostratus inimicus, postquam lux gentibus venit et sospitandis hominibus salutare lumen effulsit, ut surdi auditum gratiae spiritualis admitterent, aperirent ad Deum oculos suos coeci, infirmi aeterna sanitate revalescerent, claudi ad Ecclesiam currerent, muti claris vocibus et precibus orarent, videns ille idola derelicta et per nimium credentium populum sedes suas ac templa deserta, excogitaverit novam fraudem, ut sub ipso christiani nominis titulo fallat incautos? Haereses invenit et schismata, quibus subverteret fidem, veritatem corrumperet, scinderet unitatem. Quos detinere non potest in viae veteris coecitate, circumscribit et decipit novi itineris errore. Rapit de ipsa Ecclesia homines; et dum sibi appropinquasse jam lumini atque evasisse seculi noctem videntur, alias nescientibus tenebras rursus infundit, ut cum evangelio Christi et cum observatione ejus et lege non stantes christianos se vocent, et ambulantes in tenebris habere se lumen existiment, blandiente adversario atque fallente, qui secundum apostoli vocem transfigurat se velut angelum lucis et ministros suos subornat velut ministros justitiae, asserentes noctem pro die, interitum pro salute, desperationem sub obtentu spei, perfidiam sub praetextu fidei, antichristum sub vocabulo Christi, ut dum verisimilia mentiuntur, veritatem subtilitate frustrentur. Hoc eo fit, fratres dilectissimi, dum ad veritatis originem non reditur, nec caput quaeritur, nec magisterii coelestis doctrina servatur. (S. Cyprianus, Episcopus Carthaginensis, De catholicae Ecclesiae unitate. Cracoviae 2013, p. 5. III. Maxime cavenda sunt schismata haeresesque).

* * * * * * * * * * * * *

Nullum lignum aptius est excitando foco amoris Dei quam lignum sanctae Crucis. (S. Ignatius de Loyola).

* * * * * * * * * * * * *

Quomodo Christus surrexit a mortuis per gloriam Patris, ita et nos in novitate vitae ambulemus (Rom. VI, 4). Recipis fructum Resurrectionis Christi, si ambulas in novitate vitae. Sed non ambulas in novitate vitae, nisi occidas veterem hominem. Sicut non est ingressus ad vitam aeternam, nisi per mortem naturalem; ita nec ad novam perfectamque vitam ingredieris, nisi spiritu facta carnis mortifices (Rom. VIII, 13). (P. Nicolaus Avancinus SI, Vita et doctrina Jesu Christi ex quatuor Evangelistis collecta et in meditationum materiam ad singulos totius anni dies distributa. Barcinone 1895, p. 190).

* * * * * * * * * * * * *

Sanctissima Eucharistia est Coena magna. I. Homo quidam fecit coenam magnam, et vocavit multos. (Luc. 14, 16). Eucharistia coena est, parata vespere, seu in fine saeculorum: sumenda in nocte obscura ad fidei lumen. Magna ab Editore Deo, a ferculis humanitatis ac Divinitatis Christi: a convivis omnibus fidelibus; a ministris Angelis. Omnia magna sunt: tu solus parvus es, et indignus: et tamen te quoque Homo Deus ad illam invitat. Huc totam famem, sitimque applica; et ne desideres de cibis ejus (mundi et carnis), in quo est panis mendacii. (Prov. 23, 3). (P. Nicolaus Avancinus SI, Vita et doctrina Jesu Christi ex quatuor Evangelistis collecta et in meditationum materiam ad singulos totius anni dies distributa. Barcinone 1895, p. 237).

* * * * * * * * * * * * *

De sapientia Dei, et suiipsius contemplatione. I. Omnia nuda et aperta sunt oculis ejus. (Hebr. 4, 13). Scit enim quidquid sciri potest; quidquid in Deo est, quidquid extra Deum conditum est, aut condi potest, et ipsa cordium secreta; sapientia inventrix omnium, quae in mundo fiunt, disponens omnia in numero, pondere et mensura: in cujus comparatione omnis Angelorum scientia est mera ignorantia. Crede, aestima, lauda, ama, spera in omni casu adinventuram tibi remedium: consigna te illius sapientissimae dispositioni. Imitare nihil agendo temere, sed adhibita consideratione. Attende quid agas, quia Deus videt. (P. Nicolaus Avancinus SI, Vita et doctrina Jesu Christi ex quatuor Evangelistis collecta et in meditationum materiam ad singulos totius anni dies distributa. Barcinone 1895, p. 242).

* * * * * * * * * * * * *

"Duc in altum", mysticum monitum ad perfectionem. 1. Considera in illis Christi Domini verbis ad Simonem: "Duc in altum" (Luc. 5, 4), mysticum Christi Domini monitum, te ad altitudinem perfectionis excitans, simul etiam causas, quae te ad hoc adigunt. Quomodo autem perfectioni assequendae des operam, vide, et si quid deest, adhibere stude. 2. Considera desiderium, quod Dominus Deus habet videndi nos in altissima perfectione positos. Quod agnosces ex mediis, quae ad eam tibi dedit, tum communibus tum propriis Ordinis tui, praesertim Christi Domini Incarnatione, morte, Eucharistia, aliisque Sacramentis, et facilitate crescendi in Dei gratia et virtutibus, et ex singulis decerpe necessariam morum tuorum renovationem. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, pp. 273-274).

* * * * * * * * * * * * *

Quisque ille est et qualiscumque est, Christianus non est qui in Christi Ecclesia non est. Iactet se licet et philosophiam vel eloquentiam suam superbis vocibus praedicet, qui nec fraternam caritatem nec ecclesiasticam unitatem tenuit, etiam quod prius fuerat amisit. (S. Cyprianus, Episcopus Carthaginensis, Epistula 55, 24).

* * * * * * * * * * * * *

Non intratur in veritatem nisi per caritatem. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

Quando Ecclesia persequuta est, aut in schismate invenitur, potest comparari Christo suo divino fundatori quando in Calvario e Cruce suspensus videbatur. Quomodo Christus resurrexit? Divina potestate. Eodem igitur modo, Ecclesia omnibus in procellis semper salvabitur. Non quaeramus ergo quomodo Ecclesia salvanda; quaeramus potius quo modo nos salvi esse poterimus. Christus cum in Calvarium ascenderet filiabus Jerusalem dixit: Nolite flere super me, sed super vos ipsas et super filios vestros flete. Hoc enim et nos semper repetemus. Non lugeamus ergo super Ecclesiam quae peritura non est; lugeamus potius super nos qui facillime perire possumus. (D. Michael Sanchez, Presbyter, Cursus Theologiae dogmaticae. Matriti 1874, p. 277).

* * * * * * * * * * * * *

Congregationes ab hominibus reprobis et deviantibus excogitatae, et institutae, non sunt verae Ecclesiae, nec tales nominandae nisi cum additio Prophetico, Malignantium (Psal. 25. v. 5). Odivi, ait Propheta, Ecclesiam Malignantium, et cum impiis non sedebo. Hae synagogae Satanae sunt, ab eo mediantibus suis Ministris excogitatae in perditionem multorum. Tales fuerunt omni tempore Sectae, et Haereses ab Ecclesia damnatae, et anathematizatae. Extra porro Ecclesiam nulla salus est, nulla Sanctitas, veritas nulla, constans et indissolubilis concordia inveniri potest nulla. (P. Bonaventura Goffa OFMRec, Medulla christianae doctrinae ex Sacris Paginis, Conciliorum, et Pontificum Decretis, Jurium luminibus, SS. Patrum, et Doctorum placitis eruta, et quinque comprehensa titulis. Moguntiae MDCLXIV (1664), p. 61).

* * * * * * * * * * * * *

Circumstipantur enim et divinarum auctoritate lectionum, et antiquitus tradito et retento firmo Ecclesiae ritu in baptismate parvulorum, ubi apertissime demonstrantur infantes, et cum exorcizantur et cum ei se per eos a quibus gestantur, renuntiare respondent, a diaboli dominatione liberari; et non invenientes qua exeant, pergunt in praecipitem stultitiam, dum nolunt mutare sententiam... Verumtamen secundum istam suam calliditatem non inveniunt quid ad hoc respondeant, quod exorcizantur, et exsufflantur infantes: hoc enim procul dubio fallaciter fit, si diabolus eis non dominatur; si autem dominatur, et ideo non fallaciter exorcizantur et exsufflantur, per quid dominatur, nisi per peccatum, princeps utique peccatorum? Proinde si jam erubescunt nec audent dicere haec in Ecclesia mendaciter geri, fateantur, quod perierat, etiam in parvulis quaeri: neque enim nisi propter peccatum perierat, quod nisi per gratiam non potest quaeri, non potest inveniri. (S. Augustinus Episcopus, Doctor Ecclesiae, Epistola CXCIV ad Sixtum).

* * * * * * * * * * * * *

Ubi ergo Petrus, ibi Ecclesia; ubi Ecclesia, ibi nulla mors, sed vita aeterna. (S. Ambrosius).

* * * * * * * * * * * * *

Considera alia Christi Domini ad perfidos Judaeos dicta, nolentes sequi monita ipsius: "Ego vado, et quaeretis me, et in peccato vestro moriemini. Quo ego vado, vos non potestis venire" (Joann. 8, 21). Quae perpendens, excita in te timorem occultorum Domini Dei judiciorum, ne et tu ob tam tardam conversionem tuam, ob negligi saepe solita Christi Domini consilia, et internas inspirationes, repellaris a Christo Domino, et in peccatis tuis moriaris. Quod ne fiat, non tantum ipsa lethalia peccata detestare et fuge, sed etiam omnem occasionem et viam ad illa. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 433).

* * * * * * * * * * * * *

Ipsa est praeclara et eximia stella ex Jacob orta, cujus radius universum orbem illuminat, cujus splendor etiam in supernis praefulget et inferos penetrat. Est enim Maria stella utilissima nos ad patriam coelestem dirigendo, imo ducendo nos per mare hujus saeculi ad gratiam Filii sui, tanquam ad portum paradisi... terras etiam perlustrans et calefaciens magis mentes quam corpora, fovet virtutes, excoquit vitia, ... micans meritis, illustrans exemplis. O quisquis te intelligis in hujus saeculi profluvio magis inter procellas et tempestates fluctuare, quam per terram ambulare, ne avertas oculos a fulgore hujus sideris, si non vis obrui procellis. Si insurgant venti tentationum, si incurres scopulos tribulationum, respice stellam, voca Mariam. Si jactaris superbiae undis, si ambitionis, si detractionis, si aemulationis, respice stellam, voca Mariam. Si iracundia aut avaritia, aut carnis illecebra naviculam concusserit mentis, respice ad Mariam. Si criminum immanitate turbatus, conscientiae foeditate confusus, judicii horrore perterritus, baratro incipias absorberi tristitiae, desperationis abysso, cogita Mariam. In periculis, in angustiis, in rebus dubiis Mariam cogita, Mariam invoca. Non recedat ab ore, non recedat a corde; et ut impetres ejus orationis suffragium, non deseras conversationis exemplum. Ipsam sequens non devias, ipsam rogans non desperas, ipsam cogitans non erras. Ipsa tenente non corruis; ipsa protegente non metuis, ipsa duce non fatigaris; ipsa propitia pervenis: et sic in temetipso experiris, quam merito dictum sit: Et nomen Virginis Maria. (S. Bernardus Claraevallensis).

* * * * * * * * * * * * *

Respexit humilitatem ancillae suae (Luc. 1, 48). Vidit Deus ab aeterno omnes mulieres, et quidquid in quocumque statu fuissent operaturae. Vidit Beatissimam Virginem in omnibus circumstantiis bene operaturam, nunquam male, idque ex meritis Christi. Ideo eam prae caeteris adamavit. Vis a Deo amari? cooperare ejus gratiae; nulla te praetereat occasio. Fecistine id hactenus? Confundere, dole, time, propone, etc. (P. Nicolaus Avancinus SI, Vita et doctrina Jesu Christi ex quatuor Evangelistis collecta et in meditationum materiam ad singulos totius anni dies distributa. Barcinone 1895, p. 78).

* * * * * * * * * * * * *

Deus ipse veniet, et salvabit nos (Isai. 35, 4). Hoc credebant et dicebant priora secula. Ideo ad eos Christus sua merita, quia erant infinita, extendit. Non ergo deserit quemquam, qui in eum sperat. Putasne minus misericordem in te, postquam venit, si ei fideliter servias? Uberius participas merita Christi per Sacramenta, etc. Hæc merita semper offer Æterno Patri. Hæc unica sint tuæ spei fundamentum. (P. Nicolaus Avancinus SI, Vita et doctrina Jesu Christi ex quatuor Evangelistis collecta et in meditationum materiam ad singulos totius anni dies distributa. Barcinone 1895, pp. 78-79).

* * * * * * * * * * * * *

Sensus Dei... in Nativitate Christi. – Cogita 1. ab Æterno Patre tibi ipso Nativitatis instanti dici: Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi bene complacui (Matth. 17, 5). 2. Tibi donari ab eo Filium, et ejus merita. Quam dives his eris, si bene utaris, et tibi applices! 3. Filius vero Patri offert seipsum in victimam pro peccatis tuis. Quis amor iste in te? Quomodo es meritus? Offer quoque te ipsum in victimam Deo. (P. Nicolaus Avancinus SI, Vita et doctrina Jesu Christi ex quatuor Evangelistis collecta et in meditationum materiam ad singulos totius anni dies distributa. Barcinone 1895, p. 89).

* * * * * * * * * * * * *

Symbolum fidei, quo sancta Romana Ecclesia utitur, tanquam principium illud, in quo omnes, qui fidem Christi profitentur, necessario conveniunt, ac fundamentum firmum et unicum, contra quod portae inferi nunquam praevalebunt (Matth. XVI, 18). (Concilium Tridentinum, Sessio III, Decretum de Symbolo Fidei).

* * * * * * * * * * * * *

Adherendo autem tanquam pape illi qui non est papa, ei papales reverencias exhibendo, transgrediuntur primum preceptum prime tabule, in quo precipitur homini: «Non adorate deum alienum, nec idolum, nec statuam, nec aliquam similitudinem de celo». Quis enim est falsus papa, nisi quidam deus alienus in hoc mundo, et idolum, vel statua, seu similitudo ficticia Ihesu Christi? (S. Vincentius Ferrerius OP).

* * * * * * * * * * * * *

Si Romanam fidem tenemus, ergo Catholici sumus. (S. Hieronymus).

* * * * * * * * * * * * *

Fides virtus Theologica est ex necessariis, et cui non potest subesse falsum, quia innititur primae veritati, alias non faceret assensum firmum, et invariabilem. Si ergo Sedes Apostolica, sive Ecclesia Romana, cuius auctoritas, et Principatus in Sede Apostolica locatus est a Christo, in his, quae fidei sunt, errare posset, et deviare, tunc credentes illud, crederent possibile, tamen falsum esse, et non necessario infallibiliter verum, consequens cum formidine, et cum dubio erroris possibilis; et ita credentes fluctuarent, et essent dubii in fide, et ita infideles; et sic multa inconvenientia sequerentur, quae unusquisque cognoscere potest...

Illius Sedis iudicium, quod numquam in fide defecit, nec defectuosum est, videtur esse indefectibile iudicium in his, quae fidei sunt. Sed Sedis Apostolicae iudicium numquam in fide defecit, nec defectuosum est. Ergo Sedis Apostolicae iudicium indefectibile est in his, quae fidei sunt. Consequentia patet, maior etiam, minor vero patet multorum sanctorum Patrum testimoniis.

Inquit enim Eusebius Papa in capit. in Sede distinct. 24 qu. 1. "In Sede Apostolica extra maculam semper est Catholica servata religio".

Item beatus Sixtus Papa, et habetur in cap. memor distinct. 24. qu. 1. idem testatur dicens: "Memor sum me sub illius nomine Ecclesiae praesidere, cuius a Domino Iesu Christo est glorificata confessio, et cuius fides nullam haeresim fovet, sed quidem omnes haereses destruit". Haec ille.

Item beatus Hieronymus in cap. Haec est fides distinct. 24. quaest. 1. ad idem est ita dicens: "Sancta Romana Ecclesia, quae semper immaculata permansit, Domino providente, et beato Petro opem ferente, in futurum manebit, sine ulla haereticorum insultatione, scilicet praevalente, atque firma, et immobilis omni tempore persistet".

 (De inerrantia Romani Pontificis ex cathedra definientis suffragium praeclarissimi Card. Io. Turrecremata O. PP., Legati Pontificii ad Concilium Basileense, deinde ad Concilium Florentinum Latinorum oratoris, ex aureo illius opere: Summa de potestate papali, depromptum et Rev. Patribus Concilii Vaticani exhibitum. Taurini. Apud Petrum H. F. Marietti, Typographum Pontificium. MDCCCLXX (1870), pp. 10-11).

* * * * * * * * * * * * *

Crux Christi est philosophia Christianorum. (S. Joannes Chrysostomus).

* * * * * * * * * * * * *

Sequitur in oratione: Adveniat regnum tuum. Regnum etiam Dei repraesentari nobis petimus, sicuti et nomen ejus ut in nobis sanctificetur postulamus. Nam Deus quando non regnat, aut apud eum quando incipit quod et semper fuit et esse non desinit? Nostrum regnum petimus advenire a Deo nobis repromissum, Christi sanguine et passione quaesitum: ut qui in seculo ante servivimus, postmodum Christo dominante regnemus, sicut ipse pollicetur et dicit: Venite benedicti Patris mei, percipite regnum quod vobis paratum est ab origine mundi (Matth. 25, 34). Potest vero, fratres dilectissimi, et ipse Christus esse regnum Dei, quem venire quotidie cupimus, cujus adventus ut cito nobis repraesentetur optamus. Nam cum resurrectio ipse nostra sit, quia in ipso resurgimus, sic et regnum Dei potest ipse intelligi, quia in illo regnaturi sumus. Bene autem regnum Dei petimus, id est, regnum coeleste, quia est et terrestre regnum. Sed qui renuntiavit jam seculo major est et honoribus ejus et regno. Et ideo qui se Deo et Christo dedicat, non terrena sed coelestia regna desiderat. Continua autem oratione et prece opus est, ne excidamus a regno coelesti, sicut judaei, quibus hoc prius promissum fuerat, exciderunt, Domino manifestante et probante: Multi, inquit, venient ab oriente et occidente, et recumbent cum Abraham et Isaac et Jacob in regno coelorum. Filii autem regni expellentur in tenebras exteriores. Illic erit ploratio et stridor dentium (Matth. 8, 11). Ostendit quia ante filii regni judaei erant, quando et filii Dei esse perseverabant. Postquam cessavit circa illos nomen paternum, cessavit et regnum. Et ideo christiani, qui in oratione appellare patrem Deum coepimus, nos et ut regnum Dei nobis veniat oramus. (S. Cyprianus Episcopus Carthaginesnsis et Martyr, Liber de oratione dominica. Cracoviae 2016, pp. 9-10).

* * * * * * * * * * * * *

Oratio justi clavis est coeli: ascendit precatio, et descendit Dei miseratio. (S. Augustinus).

* * * * * * * * * * * * *

Alia ergo regna mirabili suo incremento superat Ecclesia; ea etiam superat legibus suis: aliorum enim regnorum leges ad reipublicae pacem, conservationem, augmentum et terrenam prosperitatem procurandam solummodo spectant; et ideo in eorum legibus aliqua nonnumquam absurda et iniqua permiscentur. At Ecclesiae leges peccata omnia vitare jubent, omnem injustitiam cavent; omne malum prohibent; omnem sanctimoniam, innocentiam, castitatem et perfectionem praescribunt, et Dei cultum imprimis urgent. Nec mirum, si tam sanctae sint Ecclesiae leges, cum illius regni rex sit ipse Spiritus Sanctus, qui invisibiliter illi praeest, illudque regit et gubernat. Ecclesiae visibiliter praeerat Christus, antequam in coelum ascenderet; hic fuit Rex, qui illud regnum instituit, ac visibiliter rexit: postquam in coelum ascendit, misit Spiritum Sanctum, ut huic regno invisibiliter praeesset. Unde fideles indesinenter Spiritus Sancti auxilium implorant, illumque ut Regem suum invocant. Et in Conciliis generalibus, quae universam Ecclesiam repraesentant, invocatur et advocatur Spiritus Sanctus, ut praeses et rex invisibilis: ejus gratia petitur et omne quod determinatur, ejus determinatione definitur. Unde apostoli in primo Concilio, ab ipsis congregato, sic determinationem suam explicarunt: Visum est Spiritui Sancto et nobis (Act. 15, 28); quasi dicant: Visum est Spiritui Sancto, qui Concilio nostro praefuit, et qui toti Ecclesiae praeest ut Rex illius, et nobis. Ecce quis sit Spiritus Sanctus in sinu Ecclesiae.

(P. Zacharias Laselve OFM, Annus Apostolicus continens Conciones: I. Toto Adventu – II. Tempore Quadragesimae – III. Omnibus et singulis totius anni diebus Dominicis – IV. De Sanctis. – Volumen V. Conciones pro diebus Dominicis. A festo Pentecostes ad Dominica I Adventus. Augustae Taurinorum M. DCCC.LXXXI (1881), pp. 9-10).

* * * * * * * * * * * * *

Christus voluit omnes ab errore revocare, et maluit mori quam tacere. (P. Joannes Duns Scotus OFM).

* * * * * * * * * * * * *

Imminutio cupiditatis augmentum est caritatis; ubi nulla cupiditas, ibi perfecta caritas; tot gradibus cor ad Deum elevatur, quot ab innatis recedit affectibus. (S. Ignatius de Loyola).

* * * * * * * * * * * * *

Cape hanc veritatem: unicum tuum bonum esse, Deum amare, et illi soli servire. (P. Nicolaus Avancinus SI, Vita et doctrina Jesu Christi ex quatuor Evangelistis collecta. Barcinone 1895, p. 133).

* * * * * * * * * * * * *

Sed numquid aliquando aut alicubi injustum est diligere Deum ex toto corde, ex toto anima, ex tota mente et diligere proximum tanquam se ipsum? (Deuteron. 6, 5. et Matth. 22, 37.) Itaque flagitia, quae sunt contra naturam, ubique ac semper detestanda atque punienda qualia Sodomitarum fuerunt (cf. Genes. 19, 24). Quae si omnes gentes facerent, eodem criminis reatu divina lege tenerentur, quae non sic fecit homines, ut se illo uterentur modo. Violatur quippe ipsa societas, quae cum Deo nobis esse debet, cum eadem natura, cujus ille auctor est, libidinis perversitate polluitur. (Divi Aurelii Augustini Episcopi Hipponensis Confessionum libri tredecim. Ratisbonae 1863, Liber III, Caput VIII).

* * * * * * * * * * * * *

Sed numquid aliquando aut alicubi injustum est diligere Deum ex toto corde, ex tota anima, ex tota mente et diligere proximum tanquam se ipsum? (Deuteron. 6, 5. et Matth. 22, 37.) Itaque flagitia, quae sunt contra naturam, ubique ac semper detestanda atque punienda qualia Sodomitarum fuerunt (cf. Genes. 19, 24). Quae si omnes gentes facerent, eodem criminis reatu divina lege tenerentur, quae non sic fecit homines, ut se illo uterentur modo. Violatur quippe ipsa societas, quae cum Deo nobis esse debet, cum eadem natura, cujus ille auctor est, libidinis perversitate polluitur. (Divi Aurelii Augustini Episcopi Hipponensis Confessionum libri tredecim. Ratisbonae 1863, p. 68, Liber III, Caput VIII).

* * * * * * * * * * * * *

Majus miraculum est, praedicationis verbo peccatorem convertere, quam carne mortuum suscitare. (S. Gregorius Magnus).

* * * * * * * * * * * * *

Utinam misera Polonia ad sanandas suas plagas, ad plagam Cordis Jesu securreret. (P. Henricus Ramiere SI, Apostolatus Orationis Generalis Moderator).

* * * * * * * * * * * * *

Considera tertium modum, quo Domini Dei nomen est sanctum, quia est causa omnis sanctitatis creaturarum suarum rationalium, Angelorum et hominum. Intuere hunc fontem, qui se per tot rivos et fluenta effundit in tot millia Sanctorum. Adora eum: expete ut se quoque tibi copiose communicet, et communicare non cesset; et imitare eum, alios excitando et juvando ad acquirendam et augendam sanctitatem; quod an facias, vide, et facere stude. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 420).

* * * * * * * * * * * * *

Considera magna impedimenta et tentationes, quae tempore Antichristi erunt, ob quas necessarius erit magnus animi vigor, ne succumbant justi dolis et potentiae Antichristi: «Erit, inquit Christus Dominus, tunc tribulatio magna, qualis non fuit ab initio mundi usque modo, neque fiet. Et nisi breviati fuissent dies illi, non fieret salva omnis caro; sed propter electos breviabuntur dies illi» (Matth. 24, 21. 22). Hic concipies ardens desiderium, ut justi, qui eo tempore erunt, constanter Christo adhaereant, idque a Domino petes, ne ullus eorum deficiat, et tu, quantum est in te, Christo Domino te offeras ad tuendas ejus partes. (P. Nicolaus Lancicius SI, De piis erga Deum et Coelites affectibus. Insinuatis in quaternis punctis meditationum pro singulis diebus totius anni. Oeniponte 1881, p. 460).

* * * * * * * * * * * * *

Sicut ergo secundum illam divinitatem, qua unum sunt Pater et Filius et Spiritus sanctus, neque Patrem natum credimus, neque Spiritum sanctum, sed solum Filium: sic etiam secundum carnem solum Filium natum catholica fides et credit et praedicat... Idem tamen Unigenitus Deus secundo natus est, semel ex Patre, semel ex matre: natus est enim de Patre Deus Verbum, natus est de matre Verbum caro factum... Unus igitur est atque idem Deus Dei Filius natus ante secula, et natus in seculo; et utraque nativitas unius est Filii Dei. (S. Fulgentius Ruspensis Episcopus, De fide ad Petrum. Caput II, 7. 10. 11).

* * * * * * * * * * * * *

"Unus Dominus, una fides, unum baptisma" (Eph. IV, 5). Una est fides, quae ad Deum et salutem nos ducit, non multae: unus est Dominus, non multi; plane ergo aberrant, et in errorem ac aeternam perniciem abducunt Politici et Libertini nostri, qui tam in fide Lutheri, Calvini, Mennoni, et quavis alia, quam in una vera Catholica Romana fide salutem suis promittunt, dummodo Christum redemptorem esse credant, et honeste vivant; certum enim est has non unam esse, sed alias et alias fides: Apostolus autem docet unam tantum esse fidem veram, quae recta est ad salutem via. Unde sequitur, alias et diversas ab hac vera fide, imo illi contrarias, non fidem, sed perfidiam esse, quae ducit non ad coelum, sed ad gehennam. (R. P. Cornelius a Lapide SI, Commentaria in Scripturam Sacram, T. XVIII: Complectens expositionem litteralem et moralem Divi Pauli Epistolarum, Parisiis MDCCCLIII, p. 623).

* * * * * * * * * * * * *

Ideo et nos gratias agimus Deo sine intermissione: quoniam cum accepissetis a nobis verbum auditus Dei, accepistis illud, non ut verbum hominum, sed (sicut est vere) verbum Dei, qui operatur in vobis, qui credidistis. Vos enim imitatores facti estis fratres Ecclesiarum Dei, quae sunt in Iudaea in Christo Iesu: quia eadem passi estis et vos a contribulibus vestris, sicut et ipsi a Iudaeis: qui et Dominum occiderunt Iesum, et Prophetas, et nos persecuti sunt, et Deo non placent, et omnibus hominibus adversantur, prohibentes nos Gentibus loqui ut salvae fiant, ut impleant peccata sua semper: pervenit enim ira Dei super illos usque in finem. (S. Paulus Apostolus, Epistola ad Thessalonicenses I. 2, 13-16).

* * * * * * * * * * * * *

Ita ergo vacandum divinis, ut non minus promptus sis ad opera vitae activae. (P. Nicolaus Avancinus SI).

* * * * * * * * * * * * *

Durus multis videtur hic sermo: Abnega temet ipsum, tolle crucem tuam, et sequere Jesum. Sed multo durius erit, audire illud extremum verbum: Discedite a me, maledicti, in ignem aeternum. Qui enim modo libenter audiunt verbum crucis et sequuntur, tunc non timebunt ab auditione aeternae damnationis. Hoc signum crucis erit in coelo, cum Dominus ad judicandum venerit. Tunc omnes servi crucis, qui se Crucifixo conformaverunt in vita, accedent ad Christum judicem cum magna fiducia. (De imitatione Christi, Liber secundus. Admonitiones ad interna trahentes. Caput XII. De regia via sanctae crucis, 1).

* * * * * * * * * * * * *

Christus resurgens ex mortuis jam non moritur, mors illi ultra non dominabitur. (S. Paulus Apostolus, Epistula ad Romanos VI, 9).

* * * * * * * * * * * * *

Finis autem praecepti est caritas de corde puro, et conscientia bona, et fide non ficta. A quibus quidam aberrantes, conversi sunt in vaniloquium volentes esse legis doctores, non intelligentes neque quae loquuntur, neque de quibus affirmant. (S. Paulus Apostolus, I Tim. 1, 5-7).

* * * * * * * * * * * * *

Considera, coenaculum fuisse figuram Ecclesiae, cui datus est Spiritus sanctus, quia Ecclesia est illa arca, in qua sola salvari possumus, et extra quam, sicut tempore diluvii, nulla est salus. Quicumque continentur in gremio Ecclesiae tanquam veri filii, illi soli sperare poterunt adventum Spiritus sancti, modo se disponant ad illum digne recipiendum. Porro notandum, quod Spiritus sanctus non solummodo datus fuerit Apostolis et primis Christi discipulis, sed etiam illis, qui mortem Christi promoverant, et postea ab Apostolis ad fidem Christi conversi sunt: Non est personarum acceptor Deus, sed in omni gente, qui timet eum, et operatur justitiam, acceptus est illi (Act. 10, 34. 35). (Ven. P. Segneri S. J., Meditationes selectae et succinctae pro singulis anni diebus. Ratisbonae 1874, p. 289).

* * * * * * * * * * * * *

Benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi, qui benedixit nos in omni benedictione spirituali in caelestibus in Christo, sicut elegit nos in ipso ante mundi constitutionem, ut essemus sancti et immaculati in conspectu eius in charitate. (S. Paulus Apostolus, Eph. 1, 3-4).

* * * * * * * * * * * * *

Hanc praedicationem cum acceperit, et hanc fidem Ecclesia, et quidem in universum mundum disseminata, diligenter custodit, quasi unam domum inhabitans: et similiter credit iis, videlicet quasi unam animam habens, et unum cor, et consonanter haec praedicat, et docet, et tradit, quasi unum possidens os. (S. Irenaeus, Episcopus Lugdunensis et Martyr, Adversus haereses, Liber primus, 2).

* * * * * * * * * * * * *

Absque notitia sui Creatoris omnis homo pecus est. (S. Hieronymus).

* * * * * * * * * * * * *

Fiducia christianorum resurrectio mortuorum. (Tertullianus).

* * * * * * * * * * * * *