SYLLABUS
W WIEKU XX
HENRYK HELLO
DOKTOR TEOLOGII
–––––––
VI.
LOGIKA SYLLABUSA
Łatwo jest dostrzec łączność jaka zachodzi pomiędzy różnymi błędami potępionymi przez Syllabus.
W § 1 potępiony jest panteizm. Według tego potwornego systematu, w przyrodzie wszystko jest Bogiem; lecz natura przychodzi do świadomości przez rozum ludzki; on więc posiada wszystkie przywileje bóstwa. Panteizm nowoczesny jest apoteozą rozumu, który jest niejako wyemancypowany i ubóstwiany. Rozum ludzki w miejscu Boga jedynym jest rozjemcą między prawdą a fałszem, między złem a dobrem, jedynym prawidłem wszechwładnym, wyższym ponad prawem Chrystusa, którego nie czci, i ponad Objawieniem, którego nie uznaje; wszystko swemu własnemu sprawdzianowi poddaje.
Zdania w § 2 zawarte, należą do racjonalizmu umiarkowanego i są wypływem logicznym poprzedniego. Według tej teorii nauki filozoficzne i teologiczne a nawet i dogmaty są udziałem samego tylko rozumu i nie zależą od żadnej władzy duchowej. Scholastykę się znosi, objawienie zaś nadprzyrodzone w pogardzie pozostawione.
Zdania w § 3 obejmują wolność sumienia wypływającą z myśli niezależnej. Mianowicie jeśli wszystkie wyznania mają być zarówno dobre albo jeśli obojętnym jest przyjęcie tego lub owego wyznania, to wynika, że wszystkie są owocem rozumu ludzkiego. To samo da się zastosować do systemów socjalistycznych, komunistycznych i innych znajdujących potępienie w § 4.
Błędy zaś odnoszące się do Kościoła i do praw jego zebrane w dwudziestu zdaniach, potępione są w § 5. Pochodzą one wszystkie od tych samych fałszywych zasad, według których Kościół jest tylko prostą szkołą filozoficzną lub też pierwszym lepszym stowarzyszeniem ludzkim; stąd też ma w zupełności Państwu podlegać.
W § 6 zgrupowane są błędy odnoszące się do społeczeństwa cywilnego. "Państwo, jako owoc rozumu i woli ogólnej liczby, jest prawdziwym bóstwem, początkiem i źródłem wszystkich praw, jest Bogiem" (1).
W tej kategorii w zdaniu LV potępiona jest nauka o rozdziale Kościoła od Państwa. Inne zdania mają na celu oddanie Kościoła w poddaństwo.
Błędy dotyczące moralności przyrodzonej i chrześcijańskiej, § 7 objęte, z tegoż samego źródła wypływają. Państwo jako jedynie wszechwładnie wydające prawa, samo posiada moc rozkazywania w pełni. Nie masz władzy pochodzącej od Boga. Władza jest tylko "zebraniem liczby i sił materialnych" (2). Powodzenie stanowi o prawie, a siła o powodzeniu.
§ 8 zawiera błędy odnoszące się do małżeństwa chrześcijańskiego. Ono ma być jedynie umową cywilną, nad którą Państwo samo rozciągać może swe prawa.
Dwa zdania objęte § 9 odnoszą się do błędów o władzy świeckiej Papieża rzymskiego. Wynikają one z teorii poddającej Kościół Państwu i przypuszczają ze strony katolika możność zgodzenia się na zniesienie władzy doczesnej Papieża.
§ 10 zawiera błędy odnoszące się do liberalizmu tegoczesnego, do nowoczesnych wolności. Zdania te są wyprowadzeniem wniosków praktycznych ze wszystkich poprzednich paragrafów.
Takie to są teorie potępione przez Syllabus. Wypracowane w głębokości lóż masońskich, nie przestały w ciągu stu lat być rozszerzane przez prasę żydowsko-masońską.
Niektóre z tych zdań, umiarkowańsze w formie, zostały w ten sposób do użytku chrześcijan zredagowane. Prasa liberalno-katolicka nie przestaje ich popularyzować z wielką krzywdą Kościoła.
Ramy pracy niniejszej nie pozwalają nam na przytoczenie licznych dokumentów, dowodzących tożsamości zasad masońskich i błędów potępionych w Syllabusie.
Czytelnik sam je odszuka w wybornym dziele Msgr. Dellasus: Zagadka czasu obecnego (3) i w Komentarzu do Syllabusa przez Msgr. Maupied, teologa Soboru Watykańskiego (4).
–––––––––––
Syllabus w wieku XX. Przez Henryka Hello, Doktora teologii. Warszawa 1910, ss. 21-23.
Przypisy:
(1) Msgr. Maupied, Syllabus i Encyklika Quanta Cura.
(2) Zdanie LX.
(3) Problème de l'heure présente.
(4) Dzieło wyżej przytoczone na str. 22.
( PDF )
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Powrót do spisu treści książki Henryka Hello pt.
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: