DIVI THOMAE AQUINATIS

 

DOCTORIS ANGELICI

 

TOTIUS

 

SUMMAE THEOLOGICAE

 

CONCLUSIONES

 

–––––––––––––––––––––––

 

 

PRIMAE PARTIS

 

SUMMAE THEOLOGICAE

 

CONCLUSIONES

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

QUAESTIO LXXXVII

 

Quomodo anima intellectiva seipsam et ea quae sunt in ipsa cognoscat

 

IN 4 ARTICULOS DIVISA

 

1. – Utrum anima intellectiva seipsam cognoscat per suam essentiam.

 

Co. – Intellectus humanus, cum se habeat in genere rerum intelligibilium ut ens in potentia tantum, non cognoscit seipsum per suam essentiam; sed per actum quo intellectus agens abstrahit a sensibilibus species intelligibiles.

 

2. – Utrum intellectus noster cognoscat habitus animae per essentiam eorum.

 

Co. – Cum habitus non sit actus, sed medium inter potentiam et actum, nihil autem cognoscatur nisi secundum quod est actu, oportet habitum non per seipsum, sed per actum suum cognosci.

 

3. – Utrum intellectus cognoscat proprium actum.

 

Co. – Cum ipso intelligere intellectus sit in actu, primum quod intelligitur ab intellectu est ipsum suum intelligere; sed non eodem modo in omnibus intellectibus percipitur.

 

4. – Utrum intellectus intelligat actum voluntatis.

 

Co. – Actus voluntatis, cum sit in ratione intelligibiliter, necessario cognoscitur ab intellectu.

 

–––––––––––

 

 

Divi Thomae Aquinatis, Doctoris Angelici, totius Summae Theologicae Conclusiones. Parisiis. APUD A. ROGER & F. CHERNOVIZ, EDITORES. M D CCC XC (1890), p. 54.

 
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXI, Kraków 2011

Reditus ad indicem
Totius
SUMMAE THEOLOGICAE
CONCLUSIONES

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: