SUMMAE THEOLOGICAE
–––––––––––––––––––––––
CONCLUSIONES
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
QUAESTIO XXXIX
De personis ad essentiam relatis
IN 8 ARTICULOS DIVISA
1. – Utrum in divinis essentia sit idem quod persona.
Co. – Cum persona sit relatio subsistens in divina natura, idem realiter est quod divina essentia; distinguuntur tamen personae divinae inter se realiter, ratione oppositae realis relationis.
2. – Utrum sit dicendum tres personas esse unius essentiae.
Co. – Essentia divina, cum in divinis significetur ut forma, erit una trium personarum, quae tres erunt unius essentiae.
3. – Utrum nomina essentialia praedicentur singulariter de tribus personis.
Co. – Nomina essentialia substantiva in divinis in singulari tantum praedicantur de personis, nomina vero adjectiva in plurali tantum.
4. – Utrum nomina essentialia concreta possint supponere pro persona.
Co. – Nomina essentialia in divinis concreta nonnunquam pro essentia, aliquando pro una persona, nonnunquam etiam pro tribus supponunt personis, secundum quod adjungitur nomen ad essentiam seu personam spectans.
5. – Utrum nomina essentialia in abstracto significata possint supponere pro persona.
Co. – Essentialia nomina in abstracto minime pro persona supponere possunt.
6. – Utrum personae possint praedicari de nominibus essentialibus.
Co. – Nomina tam personalia quam notionalia, si sunt adjectiva, non praedicantur de essentia; si vero sint substantiva, de ea praedicantur.
7. – Utrum nomina essentialia sint approprianda personis.
Co. – Decuit ad fidei manifestationem essentialia nomina personis divinis appropriari et accommodari, vel per viam similitudinis, vel dissimilitudinis.
8. – Utrum convenienter a sacris doctoribus sint essentialia personis attributa.
Co. – In consideratione Dei qua Deus absolute secundum esse suum consideratur, Patri aeternitas, Filio species, et usus Spiritui sancto attribuitur; in consideratione vero Dei qua unus consideratur, Patri unitas, Filio aequalitas, Spiritui sancto concordia, vel connexio; in consideratione vero Dei secundum rationem causalitatis, Patri potentia, Filio sapientia, Spiritui sancto bonitas; in consideratione vero Dei ut suos respicit effectus, appropriatur Patri a quo, Filio per quem, Spiritui sancto in quo.
–––––––––––
Divi Thomae Aquinatis, Doctoris Angelici, totius Summae Theologicae Conclusiones. Parisiis. APUD A. ROGER & F. CHERNOVIZ, EDITORES. M D CCC XC (1890), pp. 25-26.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMVIII, Kraków 2008
Reditus ad indicem
Totius
SUMMAE THEOLOGICAE
CONCLUSIONES
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: