APOLOGETYKA

 

CZYLI

 

DOGMATYKA FUNDAMENTALNA

 

KS. DR MACIEJ SIENIATYCKI

 

PROFESOR UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO W KRAKOWIE

 

–––––––––

 

CZĘŚĆ PIERWSZA

 

O RELIGII OBJAWIONEJ

 

––––––––

 

ROZDZIAŁ PIERWSZY

 

O RELIGII W OGÓLNOŚCI

 

–––––––

 

1. NAZWA, DEFINICJA I PODZIAŁ RELIGII

 

––––––

 

Prawdziwa religia może być tylko jedna

 

Teza zwraca się najprzód przeciw indyferentyzmowi, który potrzebę religii wprawdzie uznaje, ale sądzi, że wszystkie religie są dobre. Moderniści również uważają każdą religię za dobrą, bo każda w danym okresie czasu zaspokaja duchowe potrzeby i aspiracje swych wyznawców. W miarę atoli zmiany potrzeb duszy zmienia się i prawda religijna, przeto religia nieodpowiadająca potrzebom duszy danej epoki jest już fałszywą i winna być przez inną zastąpiona, tym potrzebom czyniącą zadość. Inni wreszcie przyznają, że teoretycznie i obiektywnie jedna tylko religia jest prawdziwą, ale zarazem twierdzą, że jest rzeczą niemożliwą fałszywą religię od prawdziwej odróżnić, przeto praktycznie wszystkie religie są dobre.

 

a) Ta oczywiście religia jest prawdziwą, która o Bogu, o naszym stosunku do Boga, o naszych obowiązkach względem Niego obiektywną prawdę głosi. Religia, która o tych sprawach mówi nieprawdę lub miesza prawdę z nieprawdą jest fałszywą. Religia taka nie może być dobrą, bo fałsz jest moralnym złem, a tylko prawda jest dobrem. Może ktoś subiektywnie, w dobrej wierze, uważać religię fałszywą za prawdziwą, ale ta mimo to jest obiektywnie fałszywą i złą. Nam się rozchodzi o religię obiektywnie prawdziwą.

 

b) Religia może być naturalną i nadprzyrodzoną. Naturalna jedna tylko może być prawdziwa, bo ta obejmuje te obowiązki, które płyną ze stosunku natury ludzkiej do Boga, a ten stosunek, przynajmniej w istotnych rzeczach, zawsze jest jednaki jak jednaką jest natura ludzka. Religia nadprzyrodzona opiera się na objawieniu Bożym. Objawienie albo było dane dla całego rodu ludzkiego a wtedy religia objawiona obowiązuje wszystkich ludzi i oczywiście jedna tylko może być prawdziwą; albo była dana dla pewnego narodu jak np. religia żydowska, a wtedy tylko ten naród obowiązywała i mógł Bóg inną, czy to dla innego narodu, czy dla całej ludzkości objawić. Gdy mówimy, że religia objawiona jedna tylko może być prawdziwą, rozumiemy naturalnie religię objawioną dla całej ludzkości.

 

Religię prawdziwą można odróżnić od religii fałszywej przez odpowiednie kryteria prawdy, jak to w swoim miejscu wykażemy.

 

–––––––––––

 

 

Ks. Dr. M. Sieniatycki, Prof. Uniw. Jagiell. w Krakowie, Apologetyka czyli dogmatyka fundamentalna. Kraków 1932. NAKŁADEM AUTORA, s. 7. (1)

(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).

 

Przypisy:

(1) Por. 1) O. Mikołaj Jamin OSB, Myśli teologiczne odnoszące się do błędów współczesnych. O jedności prawdziwej religii. 2) Bp Józef Sebastian Pelczar, Obrona religii katolickiej. Tom I. Jak wielkim skarbem jest religia katolicka i dlaczego ta religia ma dzisiaj tylu przeciwników. 3) Ks. Jacek Tylka, Dogmatyka katolicka. 4) Ks. Andrzej Dobroniewski, Modernizm i moderniści. (Przyp. red. Ultra montes).

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Pozwolenie Władzy Duchownej:

 


 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 


 
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMX, Kraków 2010

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: