Pseudokonklawe Antychrysta

WŁODZIMIERZ SOŁOWIEW

Po dworskim obiedzie zwołano wszystkich uczestników soboru do ogromnej sali tronowej (w pobliżu domniemanego miejsca, gdzie stał tron Salomona). Tu – zwracając się do przedstawicieli hierarchii katolickiej – oznajmił cesarz [(tj. Antychryst)], że dobro Kościoła oczywiście wymaga natychmiastowego wyboru godnego następcy apostoła Piotra, że w obecnych okolicznościach powinien się dokonać wybór sposobem uproszczonym. Obecność cesarza, głowy i przedstawiciela całego świata chrześcijańskiego, wynagradzała dostatecznie opuszczenie formalności obrzędowych. W imieniu wszystkich chrześcijan zalecał Świętemu Kolegium wybór swego przyjaciela i najmilszego brata Apolloniusza, ażeby ścisły węzeł między nimi istniejący uczynił trwałym i niezniszczalnym zjednoczenie Kościoła i państwa dla wspólnego dobra wszystkich.

Święte Kolegium udało się do osobnego pokoju aby odbyć konklawe; w półtorej godziny potem wróciło z nowym papieżem – Apolloniuszem.

W czasie, kiedy odbywały się wybory, zachęcał cesarz ze słodyczą, mądrością i wymową przedstawicieli protestantów i prawosławnych, aby zaniechali raz na zawsze starych kłótni wobec nowej i wielkiej ery w dziejach chrześcijaństwa. Dał też swoje słowo na to, że Apolloniusz będzie umiał na zawsze usunąć wszystkie dziejowe nadużycia władzy papieskiej.

Przekonani tym przemówieniem przedstawiciele prawosławia i protestantyzmu spisali akt zjednoczenia Kościołów.

Gdy Apolloniusz i kardynałowie ukazali się wśród radosnych okrzyków całego zgromadzenia, biskup grecki i pastor ewangelicki przedstawili swój dokument: Accipio et approbo et laetificatur cor meum (*), rzekł Apolloniusz, podpisując akt zjednoczenia. "Jestem prawdziwym prawosławnym i prawdziwym ewangelikiem tak jak jestem prawdziwym katolikiem" dodał, zamieniając przyjacielski pocałunek z Grekiem i Niemcem.
 

Włodzimierz Sołowiew, Krótka opowieść o Antychryście, z języka rosyjskiego tłumaczył, wstępem i przypisami opatrzył Ludwik Posadzy, [w:] Trójgłos o Antychryście, Poznań 1996, s. 80.

(Tytuł art., tekst w nawiasie [...] oraz przypisy od red. Ultra montes).

Przypisy:

(*) "Accipio et approbo et laetificatur cor meum" = Zgadzam się i zatwierdzam i rozradowane jest serce moje.

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMV, Kraków 2005